Συλλογές | |
---|---|
Τίτλος |
Θεωρία εμποδίων εισόδου |
Δημιουργός |
Αιμιλιάν, Σωτήρης |
Συντελεστής |
Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης Γάτσιος, Κωνσταντίνος |
Τύπος |
Text |
Φυσική περιγραφή |
135σ. |
Γλώσσα |
el |
Περίληψη |
Αντικείμενο τη διπλωματικής διατριβής αποτελεί η παρουσίαση της θεωρίας των εμποδίων εισόδου που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις, όταν θέλουν να εισέλθουν σε ένα κλάδο. Τα εμπόδια εισόδου αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι θεωρίας και μελέτης της Βιομηχανικής Οργάνωσης. Είναι πολύ σημαντικό να επισημανθεί ότι κάθε επιχείρηση, τόσο μια νέα επιχείρηση όσο και μια μεγάλη που απλά εισέρχεται σε διαφορετικό κλάδο μέσω διαφοροποίησης, αντιμετωπίζουν εμπόδια εισόδου και είναι απαραίτητο προτού αποφασίσουν την είσοδο σε ένα κλάδο να μελετήσουν καλά τα εμπόδια που έχει κάθε κλάδος. Αν και μια μορφή εμποδίων (τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας), υπήρχε από τα παλαιοτέρα χρόνια, ακόμη και από το 1450, η συστηματική τους μελέτη ξεκίνησε από το 1950 και έπειτα, με πρωτοπόρο τον Joe S. Bain. Ακλούθησαν πολύ σημαντικοί επιστήμονες, οι οποίοι με το έργο τους όχι μόνο μελέτησαν διεξοδικά την πρωτοπόρο έρευνα του Bain, αλλά συμπλήρωσαν και επέκτειναν τη θεωρία των εμποδίων εισόδου.Η μελέτη των εμποδίων δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι είναι απαραίτητο και σημαντικό σημείο στη μελέτη της επιστήμης της Βιομηχανικής Οργάνωσης αλλά και με το γεγονός ότι οι ρυθμιστικές Αρχές Ανταγωνισμού κάθε χώρας, έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες με ζητήματα ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, εκ των οποίων πολλές στρατηγικές τους μπορεί να εμπίπτουν στα εμπόδια εισόδου. Η προσεκτική μελέτη αυτών είναι απαραίτητη λοιπόν και για πρακτικούς λόγους, καθώς επηρεάζουν τον ανταγωνισμό στην οικονομία αλλά και την κοινωνική ευημερία. Αρχικά, παρουσιάζεται μια μικρή ιστορική αναδρομή. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι παρά την προσπάθεια να αποδοθεί ένας πλήρης ορισμός, δεν είναι ικανό κάτι τέτοιο ακόμη και στις μέρες μας, για το λόγο αυτό αναφέρονται οι δύο βασικοί ορισμοί, εκείνοι των Bain και Stigler, στο πρώτο κεφάλαιο. Στο ίδιο κεφάλαιο, ακολουθεί η σύγκριση και η κριτική των δύο παραπάνω βασικών ορισμών, αλλά και παρουσίαση των βασικότερων ορισμών που έχουν αναπτυχθεί από άλλους επιστήμονες κατά τη διάρκεια των χρόνων. Στο τελευταίο μέρος του πρώτου κεφαλαίου, υπάρχει και μια μικρή αναφορά στα exit barriers.Με βάση την ευρύτερη και πιο διαδεδομένη, αν και όχι απόλυτη, κατηγοριοποίηση των εμποδίων εισόδου σε δομικά και στρατηγικά (πχ Bain, OECD), στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται παρουσίαση των δομικών πηγών που συμβάλουν στη δημιουργία των δομικών εμποδίων. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται οι οικονομίες κλίμακας και σκοπού και το πώς συμπεριφέρονται ως εμπόδια εισόδου (στις οικονομίες κλίμακας παρουσιάζεται και ένα πολύ βασικό μοντέλο αποτροπής εισόδου). Στη συνέχεια του κεφαλαίου, παρουσιάζονται και τα άλλα σημαντικά δομικά εμπόδια εισόδου, όπως τα απόλυτα πλεονεκτήματα κόστους, το μη ανακτήσιμο κόστος και οι μη ανακτήσιμες δαπάνες, τα πλεονεκτήματα του πρωτοπόρου (μαζί με τις βασικότερες πηγές αυτών), η διαφοροποίηση των προϊόντων, τα νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, τα πολιτισμικά εμπόδια και τέλος, τα switching barriers/switching costs. Αυτά σχετίζονται με βασικά δομικά χαρακτηριστικά ενός κλάδου, τα οποία οι εν δυνάμει ανταγωνιστές συναντούν λόγω της δομής της αγοράς και είναι γνωστά εκ των προτέρων.Στο τρίτο κεφάλαιο, γίνεται παρουσίαση και ανάλυση των στρατηγικών εμποδίων εισόδου, δηλαδή οι τρόποι συμπεριφοράς των εγκατεστημένων επιχειρήσεων που στοχεύουν είτε στην αύξηση του κόστους (παραγωγής) που πρόκειται να συναντήσουν οι νεοεισερχόμενες είτε στη μείωση των μετά εισόδου κερδών, είτε στη δημιουργία πεποίθησης σχετικά και με τα δύο αυτά στοιχεία, που θα συναντήσουν οι επιχειρήσεις που θέλουν να εισέλθουν. Μια τέτοια συμπεριφορά φυσικά, έχει ως απώτερο στόχο την αποτροπή ή αποθάρρυνση (κάποιες φορές και επιβράδυνση) εισόδου και τη μείωση του ανταγωνισμού. Αναλυτικότερα, παρουσιάζονται βασικά στρατηγικά εμπόδια όπως η επιθετική τιμολόγηση (μαζί με το Selten’s chain-store paradox και τις θεωρίες πρόβλεψης της επιθετικής τιμολόγησης), η οριακή τιμολόγηση (μαζί με το σημαντικό μοντέλο των Milgrom-Roberts) και η πλεονάζουσα παραγωγική δυναμικότητα. Επίσης, στη συνέχεια το tying and bundling (μαζί με το σημαντικό μοντέλο του Nalebuff), το exclusive dealing, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τέλος, η διαφήμιση.Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι πέρα από την παρουσίαση κάποιων πολύ σημαντικών μοντέλων, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, σε πολλά κεφάλαια υπάρχει και αναφορά σε σημαντικές εμπειρικές έρευνες (κυρίως στα αποτελέσματα τους) που έχουν διεξαχθεί τόσο για τα δομικά όσο και για τα στρατηγικά εμπόδια εισόδου τα τελευταία χρόνια (από σημαντικούς επιστήμονες, πχ Lieberman). Τέλος, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την παραπάνω ανάλυση και παρουσίαση των εμποδίων εισόδου. |
Λέξη κλειδί |
Εμπόδια εισόδου Βιομηχανική οργάνωση Οικονομίες κλίμακας Δομικά εμπόδια εισόδου Στρατηγικά εμπόδια εισόδου |
Ημερομηνία |
31-01-2014 |
Άδεια χρήσης |
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ |