|
|
|---|---|
| Συλλογές | |
| Τίτλος |
Πρόβλημα στρατηγικού προγραμματισμού κινήσεων σε αεροδρόμια με συμφόρηση |
| Εναλλακτικός τίτλος |
Strategic slot allocation problem at congested airports |
| Δημιουργός |
Παπαγιάννης, Ανδρέας |
| Συντελεστής |
Ανδρουτσόπουλος, Κωνσταντινος Ζαχαριάδης, Εμμανουήλ Μούρτος, Ιωάννης Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας |
| Τύπος |
Text |
| Φυσική περιγραφή |
65σ. |
| Γλώσσα |
el |
| Περίληψη |
Ο στόχος της παρούσας διπλωματικής είναι διπλός: (α) η ελαχιστοποίηση της αθροιστικής μετατόπισης χρονοδιαγράμματος (aggregated schedule displacement) & (β) η ελαχιστοποίηση της μέγιστης υπερβολικής μετατόπισης ανά αίτημα (excess displacement). Επιπλέον, θα εξετάσουμε πώς επηρεάζονται αυτά τα μεγέθη από την ύπαρξη ή μη ιστορικών δικαιωμάτων, για διάφορα επίπεδα δηλωμένης χωρητικότητας αεροδρομίου. Η αθροιστική μετατόπιση είναι η μετατόπιση στην οποία υπόκειται ένα αίτημα, σε σχέση με την αρχικά ζητούμενη από τον αερομεταφορέα ώρα, για όλη τη περίοδο συντονισμού. Αντίστοιχα, υπερβολική μετατόπιση είναι το επιπλέον χρονικό διάστημα της μετατόπισης, πάνω από ένα συγκεκριμένο όριο ανοχής, που υπόκειται ένα αίτημα καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου συντονισμού. Παράλληλα, εισάγεται ένας νέος περιορισμός που σχετίζεται με το πλήθος των επιβατών, που μπορεί να εξυπηρετήσει ο αερολιμένας και διερευνάται κατά πόσο η ύπαρξη του επιπλέον περιορισμού για διάφορα επίπεδα χωρητικότητας τερματικού σταθμού, επηρεάζει τα δεδομένα του προγραμματισμού χρονοθυρίδων σε αεροδρόμια με συμφόρηση. Ο συγκεκριμένος περιορισμός είναι σημαντικός, καθώς με αφορμή τα μέτρα προφύλαξης ενάντια στην πανδημία, πιθανόν θα υπάρχει ένα μέγιστο όριο επιβατών που θα μπορεί να υποδεχτεί κάθε τερματικός σταθμός. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, ειδικά σε πιο μικρά αεροδρόμια ότι, εκτός από τη δηλωμένη χωρητικότητα του αεροδρομίου, θα πρέπει στη διαδικασία του προγραμματισμού ανάθεσης χρονοθυρίδων, να λαμβάνεται υπ’ όψη και αυτό το μέγεθος προκειμένου να τηρούνται τα μέτρα προστασίας των επιβατών. |
| Περιεχόμενα |
The objective of this paper is the minimization of aggregated and excess displacement of slot allocation and how these measures are affected by grandfather rights, so as to increase the acceptability (from airlines’ perspective) of the proposed slot schedule. In the same time a new constraint, which refers to the maximum number of passengers in terminal station, is taken into consideration. According to the outcoming results, the impact of the grandfather rights constraints leads to the high increase of aggregated displacement, especially for low levels of declared capacity but this figure decreases for higher declared capacity levels. From another perspective, aggregate displacement is also affected by low capacity levels of the terminal station, but after a certain point of terminal’s capacity level, it remains almost stable. In contrast to aggregate displacement, excess displacement is affected by neither grandfather rights constraints nor the different levels of declared capacity. Despite the zero effect of the above mentioned constraints, excess displacement increases dramatically in case of low capacity levels of the terminal station. The proposed models are applied to real-world scheduling data. The outcoming results could give useful information to airport coordinators, in order to allocate slots that are eventually acceptable and therefore more extensively & effectively used. |
| Λέξη κλειδί |
Airport scheduling Declared capacity Aggregate schedule displacement Slot allocation Προγραμματισμός αεροδρομίου Ανάθεση χρονοθυρίδων Δηλωμένη χωρικότητα Αθροιστική μετατόπιση χρονοδιαγράμματος Υπερβολική μετατόπιση χρονοδιαγράμματος Excess schedule displacement |
| Ημερομηνία έκδοσης |
31-01-2021 |
| Ημερομηνία κατάθεσης |
2021-01-31 18:49:11 |
| Δικαιώματα χρήσης |
Ανοιχτή πρόσβαση |
| Άδεια χρήσης |
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ |