Abstract : | Η διπλωματική αυτή έχει ως σκοπό, καταρχάς να παρουσιάσει τα μη συμβατικά προγράμματα νομισματικής πολιτικής που πάρθηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (European Central Bank, εφεξής ECB), της Τράπεζας της Αγγλίας (Bank of England, εφεξής ΒoΕ) και την Ομοσποωδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve System, εφεξής FED), για την αντιμετώπιση της κρίσης του 2007-2008 και κατόπιν για την κρίση δημοσιονομικού χρέους. Στη συνέχεια η μελέτη εξετάζει, τον αντίκτυπο και τη διάδοση των μέτρων εγχώρια και διεθνώς, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκαν απο την ECB, την BoE και την FED για την Ευρωπαϊκή, Βρετανική και Αμερικανική οικονομία αντίστοιχα.Η σημασία του αντίκτυπου των μέτρων αυτών, πηγάζει από τις προσδοκίες των σχεδιαστών τους για εξομάλυνση της πιστωτικής κρίσης του τραπεζικού τομέα και της τόνωσης της συνολικής ζήτησης, μειώνοντας τη συνολική διάρκεια της αργής ανάπτυξης και της υψηλής μεταβλητότητας της εκάστοτε οικονομίας. Όσον αφορά τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης της FED, καθίσταται αναγκαίο να μελετηθεί ο αντίκτυπος τους στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, εξαιτίας της σημαντικής θέσης που κατέχει το δολάριο στις διεεθνείς συναλλαγές.Η μελέτη του αντικτύπου των μη συμβατικών μέτρων νομισματικής πολιτικής, επιδιώκεται μέσα από μια βιβλιογραφική επισκόπηση τεσσάρων άρθρων. Τα δύο πρώτα, Baumeister et al (2010) και Lenza et al (2010) επιχειρούν να διαφωτίσουν τις επιπτώσεις σε εγχώριο επίπεδο, για την Ευρώπη, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Ενώ τα δύο επόμενα, Korniyenko and Loukoianova (2015), Chen et al (2015), μελετούν τις επιπτώσεις των μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης της FED στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας.Από τα άρθρα αυτά προκύπτει το συμπέρασμα ότι σε εγχώριο επίπεδο για την ευρώπη, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, τα μη συμβατικά μέτρα νομισματικής πολιτικής που πάρθηκαν από τις Κεντρικές Τράπεζες, ανέκοψαν την ύφεση της οικονομίας και συνέβαλαν στη σταθεροποίηση της, περιορίζοντας τις αποπληθωριστικές τάσεις και αυξάνοντας τη ζήτηση. Ενώ σε διεθνές επίπεδο, τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης της FED, τόνωσαν την παροχή ρευστότητας στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας και βοήθησαν στην ανάκαμψη τους στην περιοδο 2009-2012.
|
---|