| Abstract : | Η παρούσα εργασία ξεκινάει κάνοντας μία γενική εισαγωγή στα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα, τη χρήση τους και τα οφέλη που προέρχονται από την ανάπτυξή τους. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στα κυριότερα είδη χρηματοοικονομικών παραγώγων και αναπτύσσονται τα προθεσμιακά συμβόλαια (forward contracts) και τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης(futures contracts) που είναι το αντικείμενο της παρούσας εργασίας. Αναπτύσσεται η διαδικασία διαμόρφωσης των θεωρητικών τιμών, τόσο για τα προθεσμιακά συμβόλαια όσο και για τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωση ςκαθώς και οι ομοιότητες και οι διαφορές που αυτά παρουσιάζουν. Τα συμβόλαια futures που τιμολογούνται είναι τα βασικά, με υποκείμενους τίτλους εμπορεύματα, δείκτες μετοχών και συνάλλαγμα. Στο δεύτερο κεφάλαιο η εργασία διαπραγματεύεται την αντιστάθμιση κινδύνου με τη χρήση των εν λόγω συμβολαίων. Γίνεται ανάλυση όσον αφορά τις αποφάσεις που περιλαμβάνονται στην αντιστάθμιση, τις οποίες καλείται να λάβει ο αντισταθμιστής (hedger). Στη συνέχεια, εξετάζεται μία από τις σημαντικότερες έννοιες στην αγορά των συμβολαίων futures, η οποία είναι η βάση και ο κίνδυνος που προέρχεται απ’ αυτή. Η βάση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην επιτυχία μιας στρατηγικής αντιστάθμισης. Κατόπιν, εξετάζεται θεωρητικά η άριστη αντιστάθμιση και υπολογίζεται ο άριστος δείκτηςαντιστάθμισης, ο αριθμός δηλαδή των συμβολαίων futures που χρειάζονται για να αντισταθμιστεί μία θέση στη spot αγορά, με το μοντέλο της ελαχιστοποίησης του κινδύνου, το μοντέλο α –t και με τις έννοιες του κινδύνου και της αναμενόμενης απόδοσης. Η αντιστάθμιση που θα πραγματοποιήσει ο αντισταθμιστής θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική και αυτός είναι ο λόγος που εξετάζουμε διάφορα μέτρα αποτελεσματικότητας τηςαντιστάθμισης όπως αυτά έχουν προταθεί στη διεθνή βιβλιογραφία. Στο τρίτο κεφάλαιο η μελέτη μας εξετάζει οικονομετρικές μεθόδους εκτίμησης του δείκτη αντιστάθμισης. Αυτές είναι η παλινδρόμηση, το διμεταβλητό μοντέλο VAR, το Error Correction Model (ECM), τα μοντέλαGARCH, EGARCH, Bivariate ECM GARCH και Multivariate GARCH, το μοντέλο EWMA και το μοντέλο ARCD. Τα τρία πρώτα μοντέλα είναι σταθερά ενώ τα υπόλοιπα δίνουν δείκτες αντιστάθμισης που μεταβάλλονται στο χρόνο. Ακόμη, γίνεται αναφορά στην πιθανή σχέση συνολοκλήρωσης των spot τιμών και των τιμών των συμβολαίων futures στην αντιστάθμιση κινδύνου. Σε εμπειρικό επίπεδο οι περισσότερες έρευνες για την αντιστάθμιση κινδύνου με τη χρήση συμβολαίων futures στηρίζονται σε οικονομετρικές τεχνικές. Έτσι, στο τέταρτο μέρος της εργασίας χρησιμοποιούμε την απλή παλινδρόμηση (OLS), το Error Correction Model (ECM), το μοντέλο GARCH και το μοντέλο EGARCH για την εξαγωγή των hedge ratios και της αποτελεσματικότητας της αντιστάθμισης με συμβόλαιο του S&P 500 στο δείκτη του S&P 500, για την περίοδο 2001 – 2007. Η αποτελεσματικότητα εκφράζεται με τη μείωση της διακύμανσης των αντισταθμισμένων χαρτοφυλακίων.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.