Abstract : | Ο κίνδυνος αποτελεί ένα τεράστιο πεδίο έρευνας σε πολλούς τομείς της οικονομίας. Η παρούσα εργασία βασίζεται στην ανάλυση της διαχείρισης του κινδύνου στην περίπτωση διεθνών χαρτοφυλακίων δηλαδή χαρτοφυλακίων που αποτελούνται από χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία εκφρασμένα σε διάφορα ξένα νομίσματα. Η επιλογή διεθνών χαρτοφυλακίων βασίζεται στο γεγονός ότι τα διεθνή χαρτοφυλάκια είναι αρκετά ελκυστικά από την άποψη της διαφοροποίησης τουκινδύνου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι περιλαμβάνουν χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία τα οποία ανήκουν σε διαφορετικές οικονομίες, διαφορετικών χωρών και κατά συνέπεια συσχετίζονται λιγότερο σε σχέση με αυτά που ανήκουν στην ίδια οικονομία μίας χώρας. Βεβαίως η επίτευξη του βέλτιστου χαρτοφυλακίου δεν εξαρτάται μόνο από την εξεύρεση περιουσιακών στοιχείων με όσο το δυνατό μικρότερους βαθμούς συσχετίσεως ανάμεσα τους, αλλά και από τους συνδυασμούς που θα γίνουν αναφορικά με τα ποσοστά συμμετοχής τους στην συνολική αξία του χαρτοφυλακίου. Μια τέτοια διαδικασία βελτιστοποίησης εξετάζεται στο τρίτο κεφάλαιο της εργασίας μέσα από μία εμπειρική εφαρμογή βασιζόμενη στην επιλογή μετοχών πέντε διεθνών τραπεζών. Εντούτοις, η διεθνής διαφοροποίηση συνεπάγεται την έκθεση στον κίνδυνο που απορρέει από τις απρόβλεπτες διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Για την αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου ο επενδυτής μπορεί να ακολουθήσει στρατηγικές αντιστάθμισης οι οποίες σχετίζονται με τη χρήση παράγωγων προϊόντων (derivatives) όπως είναι τα Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης (forward contracts). Η περίπτωση αυτή εξετάζεται στην δεύτερη ενότητα του τρίτου κεφαλαίου.
|
---|