Abstract : | Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται μια προσπάθεια αποτύπωσης της συμπεριφοράς του κόστους στις ελληνικές επιχειρήσεις προ και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιείται η διερεύνηση της σχέσης που έχει η μεταβολή των εξόδων διοίκησης και διάθεσης και του κόστους πωληθέντων με τη μεταβολή της οικονομικής δραστηριότητας και πως το μέγεθος των ανωτέρω μεταβολών επηρεάζεται από την τρέχουσα οικονομική περιδίνηση. Η σημασία της συγκεκριμένης έρευνας είναι ιδιαίτερη, καθώς επιχειρείται μια σκιαγράφηση της επίδρασης που έχει η βαθιά οικονομική κρίση, την οποία βιώνει η χώρα μας, στην συμπεριφορά του κόστους (cost behavior) των επιχειρήσεων. Η μελέτη της κοστολογικής συμπεριφοράς αποτελεί έναν συνεχώς αναπτυσσόμενο ερευνητικό τομέα τόσο στην Διοικητική όσο και στην Χρηματοοικονομική Λογιστική.Το φαινόμενο “sticky cost” είναι μία εναλλακτική θεωρία συμπεριφοράς του κόστους. Η θεωρία αυτή περιγράφει την συμπεριφορά του συνολικού μεταβλητού κόστους σε σχέση με τις αποφάσεις των μάνατζερ των εταιριών και τη δυνατότητα των αποφάσεων αυτών να επηρεάσουν το μέγεθος των μεταβολών του, ανεξάρτητα από το πώς θα μεταβληθούν οι πωλήσεις. Το φαινόμενο “sticky cost” έχει παρατηρηθεί στη συμπεριφορά των εξόδων διοίκησης και διάθεσης και στο κόστος πωληθέντων και η βιβλιογραφία έχει αποδώσει την εμφάνιση του σε διάφορους παράγοντες, όπως είναι τα κόστη προσαρμογής, το μέγεθος των μεταβολών των πωλήσεων, οι προσδοκίες για μελλοντικές πωλήσεις και τα κόστη αντιπροσώπευσης.Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να προσδιορίσει την επίδραση της οικονομικής κρίσης στην κοστολογική διάρθρωση των επιχειρήσεων μέσω της εμφάνισης του φαινομένου “sticky cost”. Βασικός στόχος της τρέχουσας έρευνας είναι να παράσχει στήριξη στην θεωρία ότι η συμπεριφορά του κόστους καθοδηγείται από τα κίνητρα των διοικητικών στελεχών τα οποία μεταβάλλονται σε περιόδους ύφεσης της οικονομίας.Η έρευνα πραγματοποιείται σε εισηγμένες ελληνικές εταιρείες για την χρονική περίοδο που λαμβάνει χώρα από το 2005 έως και το 2015. Οι κύριες μεταβλητές βάσει αρθρογραφίας είναι τα έξοδα διοίκησης και διάθεσης, τα έσοδα πωλήσεων, ο αριθμός εργαζομένων και το σύνολο του ενεργητικού. Στο εμπειρικό τμήμα της μελέτης υιοθετείται η προσέγγιση των Anderson et al. (2003), η οποία εκτιμά την μεταβολή στα έξοδα διοίκησης και διάθεσης που προκαλείται από μεταβολές στο ύψος των πωλήσεων. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης είναι στατιστικά σημαντικά και αποκαλύπτουν ότι τα έξοδα διοίκησης και διάθεσης εμφανίζουν “Sticky” συμπεριφορά προ κρίσης ενώ “Αnti-Sticky” συμπεριφορά κατά τα έτη της οικονομικής κρίσης.
|
---|