| Abstract : | Economic growth and stability of any country depend on the financial environment of its banking system. Given the basic part of banks as money related mediators, the estimation of their financial stability is one of the primary objectives of regulators and a government. The credit ratings determine the class to which a financial institution belongs based on a probability of default of its commitments. The credit ratings produced by rating agencies are aimed at measuring the relative credit quality of companies and debt instruments. The basic rationale behind using ratings is to achieve economies of scale in terms of the collection and analysis of information and to solve problems deriving from asymmetric information between issuers and investors. The role and influence of credit rating agencies has expanded significantly over time. A large number of market participants have embedded credit ratings in their investment and credit assessment frameworks. At the same time, regulators have increasingly used rating-linked regulation. As the markets evolved and became more complex, credit rating agencies were expected to cover a wider range of markets and debt instruments. In this environment of growing financial innovation and expanding credit markets, the rating agencies were under considerable pressure to provide an ever-increasing number of credit assessments without any loss of quality. The first pillar of this paper is the Moody’s Methodology on the bank credit ratings, the approach and the main factors that the methodology is based on. The second pillar is the macro-prudential issues and their relation between the banks’ ratings according to surveys and papers that are published from the European Central Bank.
Η οικονομική ανάπτυξη και η σταθερότητα οποιασδήποτε χώρας εξαρτώνται από το οικονομικό περιβάλλον του τραπεζικού της συστήματος. Δεδομένου του βασικού ρόλου των τραπεζών, η εκτίμηση της χρηματοοικονομικής τους σταθερότητας είναι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους των ρυθμιστικών αρχών και της κυβέρνησης. Οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας καθορίζουν την κατηγορία στην οποία ανήκει ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα με βάση την πιθανότητα αθέτησης των δεσμεύσεών του. Οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας που παράγουν οι οργανισμοί αξιολόγησης αποσκοπούν στη μέτρηση της σχετικής πιστωτικής ποιότητας των εταιρειών και των χρεογράφων. Ο βασικός λόγος πίσω από τη χρήση των αξιολογήσεων είναι η επίτευξη οικονομιών κλίμακας όσον αφορά τη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών και την επίλυση προβλημάτων που προκύπτουν από ασύμμετρες πληροφορίες μεταξύ εκδοτών και επενδυτών. Ο ρόλος και η επιρροή των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας επεκτάθηκαν σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Ένας μεγάλος αριθμός συμμετεχόντων στην αγορά έχουν ενσωματωμένες αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας στα πλαίσια των επενδυτικών και πιστοληπτικών αξιολογήσεών τους. Ταυτόχρονα, οι ρυθμιστικές αρχές χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τη σχετική με τη διαβάθμιση ρύθμιση. Καθώς οι αγορές εξελίχθηκαν και έγιναν πιο περίπλοκες, οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας αναμένεται να καλύπτουν ένα ευρύτερο φάσμα αγορών και χρεογράφων. Σε αυτό το περιβάλλον της αυξανόμενης χρηματοπιστωτικής καινοτομίας και της διεύρυνσης των πιστωτικών αγορών, οι οργανισμοί αξιολόγησης αντιμετώπιζαν σημαντική πίεση για την παροχή συνεχώς αυξανόμενου αριθμού πιστοληπτικών αξιολογήσεων χωρίς απώλειες ποιότητας. Ο πρώτος πυλώνας αυτής της εργασίας είναι η μεθοδολογία της Moody's για τις αξιολογήσεις των τραπεζών, την προσέγγιση και τους βασικούς παράγοντες στους οποίους στηρίζεται η μεθοδολογία. Ο δεύτερος πυλώνας είναι τα μακροοικονομικά θέματα και η σχέση τους μεταξύ των αξιολογήσεων των τραπεζών σύμφωνα με έρευνες και έγγραφα που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.