| Abstract : | Η διδακτορική διατριβή αποτελείται από τρία δοκίμια. Στο πρώτο δοκίμιο, αναλύουμε την οικονομική απόσβεση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα δύο συστατικά της, την απαρχαίωση και την ηλικιακή χειροτέρευση. Χρησιμοποιούμε πραγματικά δεδομένα από διαδικτυακές δημοπρασίες, χρησιμοποιώντας ένα μικρό σχετικά διάστημα συλλογής δεδομένων, ούτως ώστε να μην αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ανατίμησης των τιμών. Ανάμεσα στα δεδομένα που συλλέγουμε είναι η ακριβής ηλικία των υπολογιστών, επιτραπέζιων και φορητών, τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους και τα χαρακτηριστικά των δημοπρασιών. Το κύριο αποτέλεσμα, στο οποίο καταλήγουμε, είναι ότι η ραγδαία πτώση των τιμών των μεταχειρισμένων ηλεκτρονικών υπολογιστών οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην απαρχαίωση, ενώ αντίθετα η επίδραση της ηλικιακής χειροτέρευσης είναι σχεδόν μηδαμινή. Η ηλικία δεν παίζει ουσιαστικό ρόλο και μόνο τα τεχνικά χαρακτηριστικά καθορίζουν την τιμή ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή.Το δεύτερο δοκίμιο προτείνει ένα νέο δείκτη τιμών για το κύριο εξάρτημα των ηλεκτρονικών υπολογιστών, τους επεξεργαστές. Η συνήθης μεθοδολογία για να κατασκευαστεί ένας διορθωμένος για την ποιότητα δείκτης τιμών είναι η χρήση ηδονικών μεθόδων. Εν τούτοις, αν και ο ηδονικός δείκτης λαμβάνει υπόψη την τεχνολογική πρόοδο του επεξεργαστή, δε συμπεριλαμβάνει την εξέλιξη του λογισμικού, οι απαιτήσεις του οποίου σε υπολογιστική δύναμη αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Θεωρώντας την αγορά του λογισμικού ως εξωγενή, εκτιμούμε ένα δείκτη ποιότητας που στηρίζεται στο λόγο της ταχύτητας του επεξεργαστή προς τις ελάχιστες απαιτήσεις του λογισμικού. Βάσει αυτού του δείκτη ποιότητας, κατασκευάζουμε ένα βασισμένο στο λογισμικό δείκτη τιμών. Βρίσκουμε ότι η διάρκεια ζωής των επεξεργαστών αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, ως αποτέλεσμα της διαφοράς μεταξύ της τεχνολογικής προόδου επεξεργαστών και λογισμικού. Τέλος, ο βασισμένος στο λογισμικό δείκτης τιμών υποχωρεί πιο ραγδαία από το μη προσαρμοσμένο δείκτη τιμών, αλλά και όχι τόσο απότομα όσο ο ηδονικός δείκτης τιμών.Το τρίτο δοκίμιο κάνει χρήση του βασικού αποτελέσματος των δύο προηγούμενων δοκιμίων, ότι δηλαδή τα πάγια Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) παρουσιάζουν ραγδαία τεχνολογική πρόοδο, η οποία και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στις έρευνες παραγωγικότητας. Χρησιμοποιούμε ένα νεοκλασικό μοντέλο Λογιστικής της Μεγέθυνσης για να αναλύσουμε τις πηγές της οικονομικής μεγέθυνσης της Ελλάδας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά σενάρια για την κατασκευή αποθεμάτων κεφαλαίου ΤΠΕ, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ανάκαμψη της οικονομίας, τόσο σε επίπεδο ΑΕΠ όσο και σε επίπεδο Μέσης Παραγωγικότητας της Εργασίας, οφείλεται τόσο στην αύξηση της συνεισφοράς του κεφαλαίου, ΤΠΕ και λοιπού, όσο και στη βελτίωση της Συνολικής Παραγωγικότητας των Συντελεστών. Προχωρώντας την ανάλυση σε επίπεδο κλάδων, βρίσκουμε ότι οι κύριοι κλάδοι που συνέβαλαν στην ανάκαμψη είναι εκείνοι που σχετίζονται με την έντονη χρήση παγίων ΤΠΕ, όπως το «Χονδρικό και Λιανικό Εμπόριο, Ξενοδοχεία και Εστιατόρια», οι «Μεταφορές, Αποθηκεύσεις και Επικοινωνίες», και οι «Ενδιάμεσοι Χρηματοπιστωτικοί Οργανισμοί, Διαχείριση Ακίνητης Περιουσίας, Εκμισθώσεις και Επιχειρηματικές Δραστηριότητες». Τέλος, οι προοπτικές, όπως διαγράφονται από την εξέλιξη της Συνολικής Παραγωγικότητας των Συντελεστών, είναι αισιόδοξες για την συνέχιση των υψηλών ρυθμών μεγέθυνσης στο μέλλον.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.