Abstract : | Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ασκεί μέσω των εθνικών κεντρικών τραπεζών των χωρών της Ευρωζώνης, τη Νομισματική πολιτική, καθώς και την εποπτεία των τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Για την άσκηση της Νομισματικής πολιτικής, υπάρχουν τα συμβατικά μέσα άσκησης και τα μη συμβατικά μέσα. Το μη συμβατικό μέτρο της ποσοτικής χαλάρωσης χρησιμοποιείται όταν τα προηγούμενα συμβατικά μέτρα έχουν αποτύχει. Θα περιγράψουμε αναλυτικά τους λόγους ύπαρξης, ο τρόπος εφαρμογής της και το μέγεθος της παρέμβασης. Ο χρηματοοικονομικός κίνδυνος είναι σύμφυτος με τη λειτουργία των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία έχουν ως βασική δραστηριότητα τη διαδικασία της χρηματοοικονομικής διαμεσολάβησης. Γενικότερα, υπάρχουν δύο είδη κινδύνων, ο συστηματικός κίνδυνος και ο μη συστηματικός κίνδυνος. Το άθροισμα τους μας δίνει, σύμφωνα με τη σύγχρονη ανάλυση επενδύσεων, τον συνολικό κίνδυνο που μπορεί να διατρέχει ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα ενέχει διάφορους κινδύνους, τους οποίους παρουσιάζουμε, λαμβάνοντας υπόψη τις εκδόσεις των τελευταίων ετήσιων εκθέσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου, της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών και της ΕΚΤ. Για το κομμάτι της οικονομετρικής διερεύνησης, σκοπός της εργασίας είναι να εξετάσουμε αν ο συστηματικός κίνδυνος επηρεάζεται από τη ποσοτική χαλάρωση. Αναπτύξαμε ένα μοντέλο όπου έχει ως εξαρτημένη μεταβλητή, το ποσοστό μεταβολής των τιμών των μετοχών (x) των Ευρωπαϊκών τραπεζών που συμμετείχαν στο Stress test του 2018, το ποσοστό μεταβολής του δείκτη Euro STOXX 50 (y) και το ποσοστό μεταβολής του αθροίσματος των Asset Purchas Program της ΕΚΤ (ποσ.χαλ.). Το μοντέλο που της πολυμεταβλητής παλινδρόμησης που τρέξαμε είναι της μορφής x = α +β1*y+β2*ποσ.χαλ.*y. Η λήψη των παραπάνω δεδομένων διενεργήθηκε μέσω της βάσης δεδομένων Refinitiv DataStream. Το πλήθος των τραπεζών που συμπεριλήφθηκαν στο δείγμα ήταν 19 και τρέξαμε παλινδρομήσεις για κάθε μία από αυτές τις τράπεζες. Με βάση τα αποτελέσματα από τις παλινδρομήσεις, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο συστηματικός κίνδυνος δεν επηρεάζεται από τη ποσοτική χαλάρωση. The European Central Bank (ECB), through the national central banks of the Eurozone countries, conducts monetary policy, as well as the supervision of banks and other financial institutions. For the exercise of monetary policy, there are conventional instruments and non-conventional instruments. The non-conventional quantitative easing measure is used when previous conventional measures have failed. We will describe in detail the reasons for its existence, the way of its application and the size of the intervention. Financial risk is inherent in the operation of banks and financial institutions, which have as their main activity the process of financial intermediation. In general, there are two types of risks, systemic risk and non-systemic risk. Their sum gives us, according to modern investment analysis, the total risk that a financial institution may run. At the same time, the European banking system poses various risks, which we present, taking into account the publications of the latest annual reports of the European Systemic Risk Council, the European Banking Authority and the ECB. For the econometric investigation part, the purpose of this paper is to examine whether systemic risk is affected by quantitative easing. We have developed a model where it has as a dependent variable, the rate of change of stock prices (x) of European banks that participated in the Stress test of 2018, the rate of change of the Euro STOXX 50 index (y) and the rate of change of the sum of Asset Purchas ECB Program (amount). The model of the multivariate regression that we ran is of the form x = α + β1 * y + β2 * amount. The above data was downloaded through the Refinitiv DataStream database. The number of banks included in the sample was 19 and we ran regressions for each of these banks. Based on the results from the regressions, we conclude that systemic risk is not affected by quantitative easing.
|
---|