| Abstract : | Η παρούσα εργασία εξετάζει την μακροπρόθεσμη σχέση ανάμεσα στην απόδοση και τον κίνδυνοτου χαρτοφυλακίου της αγοράς σύμφωνα με την θεωρία της Αποτίμησης των ΠεριουσιακώνΣτοιχείων (Asset Pricing Theory). Βασιζόμενοι στο θεωρητικό και εμπειρικό υπόβαθρο τηςυπάρχουσας βιβλιογραφίας, σύμφωνα με την οποία οι ιστορικές πραγματοποιηθείσες αποδόσειςδεν αποτελούν κατάλληλο εκτιμητή της σχέσης απόδοσης – κινδύνου χρησιμοποιούμεπροβλεπτικές μεταβλητές όπως η μερισματική απόδοση και η απόδοση των κερδών προκειμένουνα αναλύσουμε σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα την παραπάνω σχέση. Σε πρώτο στάδιο τα δεδομέναπου χρησιμοποιούμε προέρχονται από έξι (6) χρηματοοικονομικούς δείκτες μεγάλων χωρών(Αυστραλία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία) και αφορούν 240 μήνεςμεταξύ του διαστήματος 01/2000 με 12/2019. Σύμφωνα με το κλασσικό μοντέλο αποτίμησηςμετοχικών τίτλων του Gordon κατασκευάζουμε τα αρχικά οικονομετρικά μοντέλα, στα οποία γιατην εκτίμηση της αναμενόμενης απόδοσης χρησιμοποιούμε την απόδοση μερισμάτων και κερδώντης κάθε αγοράς ενώ για την εκτίμηση της μεταβλητότητας χρησιμοποιούμε ως προσεγγιστικήμεταβλητή την δειγματική διακύμανση. Τα ευρήματα αυτής της πρώτης εφαρμογής είναι θετικά,ενισχύοντας την υπόθεση για θετική και σημαντική μακροπρόθεσμη σχέση μεταξύ απόδοσης καικινδύνου. Στη συνέχεια, αντικαθιστούμε την δειγματική διακύμανση στα μοντέλα μας μεδεδομένα δεικτών τεκμαρτής μεταβλητότητας. Ειδικότερα, οι δείκτες που χρησιμοποιήθηκαν γιατην άντληση των παραπάνω δεδομένων τεκμαρτής μεταβλητότητας προέρχονται από τέσσερις (4)αγορές (Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Ολλανδία) και αφορούν πάλι 240 μήνες μεταξύ του διαστήματος01/2000 με 12/2019. Τα αποτελέσματα που εξάγουμε επιβεβαιώνουν, όπως και αυτά της πρώτηςπερίπτωσης, την ύπαρξη θετικής σχέσης μεταξύ την αναμενόμενης απόδοσης των επενδυτών καιτης μεταβλητότητας. Συμπερασματικά, τα ευρήματα της παρούσας έρευνας ισχυροποιούν τηνθεωρία για ύπαρξη θετικής μακροπρόθεσμης σχέσης απόδοσης – κινδύνου και στις δύοπεριπτώσεις. Παράλληλα, έρχονται σε συμφωνία με την θεωρία σύμφωνα με την οποία μία πιθανήαύξηση του κινδύνου θα οδηγήσει στην αύξηση της αναμενόμενης απόδοσης των επενδυτών.
This paper examines the risk – return tradeoff in the long run on the basis of Asset Pricing Theory. Based on the theoretical and empirical background of the existing bibliography, according to which ex post realised returns are not an appropriate proxy of investors’ ex ante risk premium I use ‘forward – looking’ proxies such as dividend yield and earnings yield in order to estimate the above relationship in the long run. Initially, the data I used derive from six (6) major financial indices, namely, those of Australia, France, Germany, USA, United Kingdom and Netherlands and relate to 240 months between the period of 01/2000 and 12/2019. On the basis of Gordon’s dividend growth model, I estimate an econometric model, in which the dividend and earnings yields are used as proxies for the investors’ required rate of return and sample variance to obtain estimations of the market volatility. The findings herein are positive and encouraging, supporting the hypothesis of a positive and significant risk – return relation in the long-run. As a next step, to capture the specifications of market volatility, I displace the estimations of sample variance with data derived from implied volatility indices. In particular, the indicators used to obtain the above implied variability data derive from four (4) financial markets (France, Germany, USA, Netherlands), relate to 240 months and range between 01/2000 and 12/2019. The findings, once again, support the existence of a positive relationship between investors’ expected return and market volatility. In conclusion, the findings of the present study are in line with the notion in asset pricing that higher perceived risks lead to an increase in investors’ required rate of return and, at the same time, they reinforce the evidence of a positive risk – return relation in the long run representation.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.