| Abstract : | Η προσπάθεια της ακαδημαϊκής και επιχειρηματικής κοινότητας να θωρακίσει τις οικονομικές μονάδες από ένα ενδεχόμενο πτώχευσης αντανακλάται στον αξιοσημείωτο αριθμό ερευνών και μελετών που έχουν διενεργηθεί υπό το πρίσμα του προσδιορισμού ενός κατάλληλου μοντέλου που θα μπορούσε να προβλέψει επιτυχώς το χρόνο και την πιθανότητα πτώχευσης μιας εταιρίας. Βασικός σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, αφού προβεί σε μια σύντομη ανασκόπηση των βασικών μοντέλων πρόβλεψης της πτώχευσης που συναντώνται στη βιβλιογραφία, να επιλέξει τα πλέον κατάλληλα προς εφαρμογή τους σε ένα δείγμα ελληνικών επιχειρήσεων που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.Τα μοντέλα που προκρίνονται για τη χρησιμοποίησή τους στην παρούσα εργασία είναι το αναθεωρημένο υπόδειγμα Ζ του Altman, το μοντέλο του Taffler, το μοντέλο LPM των Grammatikos & Gloubos και το μοντέλο MDA των Grammatikos & Gloubos. Η εφαρμογή των μοντέλων διενεργήθηκε επί ενός δείγματος 40 εταιριών, ταξινομημένων κατά ζεύγη σε δύο ομάδες, αυτή των πτωχευμένων και αυτή των μη- πτωχευμένων επιχειρήσεων.Βασικό συμπέρασμα της εργασίας αποτελεί το γεγονός ότι το μοντέλο του Taffler φαίνεται να έχει καλύτερα ποσοστά επιτυχίας για την ορθή ταξινόμηση του επιλεγμένου δείγματος, ακολουθούμενο από το μοντέλο LPM των Grammatikos & Gloubos, το μοντέλο MDA των Grammatikos & Gloubos και το υπόδειγμα Ζ του Altman. Δευτερευόντως, παρατηρείται ότι όλα τα μοντέλα ταξινομούν με επιτυχία τις πτωχευμένες επιχειρήσεις και παρουσιάζουν μεταβαλλόμενα αποτελέσματα στις μη πτωχευμένες επιχειρήσεις. Αυτό, βέβαια, ίσως να καταδεικνύει όχι την βραχυπρόθεσμη αδυναμία του εκάστοτε μοντέλου αλλά τη μακροπρόθεσμη δυνατότητά του, καθώς μια λανθασμένη ταξινόμηση στο παρόν (μια υγιής να θεωρηθεί πτωχευμένη) μπορεί να σημαίνει ισχυρή προβλεπτική ικανότητα, π.χ. σε εύρος πενταετίας, για την επίτευξη του ανωτέρω γεγονότος δηλαδή την πτώχευση μιας υγιούς ως επί του παρόντος επιχείρησης.
The great attempt of the academic and business community to shield the economic units from a possible bankruptcy is reflected in the considerable number of surveys and studies conducted in the light of the determination of an appropriate model that could successfully predict the time and the probability of a company’s failure.The main object of this study is to choose the most suitable models, after conducting a brief review of the main bankruptcy prediction models found in the literature, for their application to a sample of Greek companies listed on the Athens Stock Exchange.The models that qualify for use in the present study is the updated model of Altman’s Z-Score, the Taffler model, the Grammatikos & Gloubos LPM model and the Grammatikos & Gloubos MDA model. The application of the models was performed on a sample of 40 companies paired into two groups, that of bankrupt and that of non-bankrupt companies.The main conclusion of the work is that the Taffler model seems to have better success rates for the correct classification of the selected sample, followed by the Grammatikos & Gloubos LPM model, Grammatikos & Gloubos MDA model and Altman’s Z-Score model.Secondly, it is observed that all models successfully sort the bankrupt enterprises and have varying results on the classification of non-bankrupt companies. This, of course, may not demonstrate the short-term weakness of each model, but its long-term ability, as a false classification at present (a healthy company to be considered as bankrupt) could mean strong predictive power, e.g. in five years range, in terms of a currently sound undertaking come into a failure.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.