Περίληψη : | Η παρούσα εργασία ασχολείται με την επίδραση που έχει στην αγορά, η αλλαγή του χειρισμού τον χρηματοδοτικών μισθώσεων που επήλθε με το Πρότυπο 17. Η αλλαγή αυτή αποτελεί ένα μέρος σε σχέση με τις αλλαγές στην οικονομική, επιχειρηματική αλλά και οικονομική πραγματικότητα μέσω της εφαρμογής των Δ.Λ.Π. το οποίο ωστόσο κέντρισε το ενδιαφέρον για περαιτέρω μελέτη και έρευνα. Το ερευνητικό ενδιαφέρον επικεντρώθηκε και αξιοποιήθηκε με την συλλογή συγκεκριμένων στοιχείων των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών από τα ετήσια δελτία τους προκειμένου να απομονωθεί το στοιχείο της χρηματοδοτικής μίσθωσης από το σύνολο του Ενεργητικού και να αξιολογηθεί η βαρύτητα του για την ενημέρωση των επενδυτών. Το δείγμα αποδεικνύει ότι η πλειοψηφία των εταιρειών δεν αναφέρουν το ποσό της χρηματοδοτικής μίσθωσης ξεχωριστά στην ανάλυση των ενσώματων παγίων καθώς και τα αποτελέσματα της παλινδρόμησης αποδίδουν μικρή συσχέτιση στην απόδοση της μετοχής και το στοιχείο του leasing. Μιας και με την βοήθεια στατιστικού πακέτου και παλινδρόμησης εξετάστηκαν μεταξύ άλλων και οι παράγοντες όπως Καθαρά Κέρδη, Σύνολο Ενεργητικού και Καθαρά Θέση σε σχέση με την απόδοση μιας μετοχής το οποίο ενδεχομένως φανερώνει καχυποψία από την πλευρά των ελληνικών εταιρειών για το αν και κατά πόσον η χρηματοδοτική μίσθωση αποτελεί την ιδανική λύση για χρηματοδότηση του πάγιου ενεργητικού. Θα είχε ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επανάληψη της παραπάνω διαδικασίας και μετά το πέρας μιας πενταετίας οπότε και θα έχει υπάρξει η εδραίωση αλλά και η πλήρης ταύτιση των management αποφάσεων με βάση τον τρόπο της οικονομικής απεικόνισης. Τότε θα μπορούσε να υπάρξει και σύγκριση τόσο για την αλλαγή των οικονομικών αποφάσεων αλλά και την επίδραση στην αγορά και τις επενδυτικές αποφάσεις μιας και τόσο το leasing όσο και το sale and lease back αποτελούν πιο «μοντέρνες» λύσεις οι οποίες ολοένα και κερδίζουν έδαφος.
|
---|