Βιβλιοθήκη ΟΠΑ - Ψηφιακό Αποθετήριο

ΠΥΞΙΔΑ Ιδρυματικό Αποθετήριο
και Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

Όνομα χρήστη
Κωδικός πρόσβασης

Συλλογές :	Ιδρυματικό Αποθετήριο ΟΠΑ / AUEB Institutional Repository Σχολή Οικονομικών Επιστημών / School of Economics Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών / Department of International and European Economic Studies Μεταπτυχιακές Εργασίες / Postgraduate dissertations

Τίτλος :	Offshoring και outsourcing πολυεθνικών επιχειρήσεων

Εναλλακτικός τίτλος :	Offshoring and outsourcing activity of multinational enterprises

Δημιουργός :	Μαρίνης, Κωνσταντίνος

Συντελεστής :	Χατζηπαναγιώτου, Παναγιώτης (Επιβλέπων καθηγητής) Μούτος, Θωμάς (Εξεταστής) Ρουμανιάς, Κωνσταντίνος (Εξεταστής) Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών (Degree granting institution)

Τύπος :	Text

Φυσική περιγραφή :	174σ.

Γλώσσα :	el

Αναγνωριστικό :	http://www.pyxida.aueb.gr/index.php?op=view_object&object_id=11543

Περίληψη :	Αναμφίβολα, υπάρχει κάποια σύγχυση σχετικά με τους ορισμούς offshoring και outsourcing. Ο δείκτης υπεράκτιας/εξωτερικής ανάθεσης που παρουσιάζεται στην παρούσα, βασίζεται στον δείκτη που προτείνεται από τους Feenstra & Hanson (1996, 1999) οι οποίοι τον έχουν παρουσιάσει ως δείκτη εξωτερικής ανάθεσης (outsourcing). Η εξωχώρια αγορά ορίζεται γενικά ως αγορά ενδιάμεσων αγαθών και υπηρεσιών από εταιρείες από ξένους παρόχους σε κλειστή βάση ή μεταφορά συγκεκριμένων εργασιών εντός της εταιρείας σε ξένη τοποθεσία, δηλαδή σε ξένες θυγατρικές.Η εξωτερική ανάθεση αναφέρεται στην αγορά ενδιάμεσων αγαθών και υπηρεσιών από εξωτερικούς εξειδικευμένους παρόχους σε ανοιχτή βάση, είτε σε εθνικό είτε σε διεθνές επίπεδο. Η διασυνοριακή πτυχή είναι το διακριτικό χαρακτηριστικό της υπεράκτωσης, δηλαδή εάν τα αγαθά και οι υπηρεσίες προέρχονται από το εξωτερικό σε αντίθεση με την εγχώρια οικονομία, κι όχι εάν προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή από εξωτερικούς προμηθευτές.Η προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το offshoring/outsourcing ως μια νέα ή μοναδική στρατηγική δράση είχε ως αποτέλεσμα την προφανή έλλειψη επιτυχίας στην ανάπτυξη της θεωρίας ή στην προώθηση της μελέτης είτε της διεθνοποίησης είτε της στρατηγικής διαχείρισης πέρα από την παρατήρηση και τις απλές εμπειρικές μελέτες. Αυτή τη στιγμή, η βιβλιογραφία λέει στους διευθυντές - που ασχολούνται με την αποδόμηση των αλυσίδων αξίας των εταιρειών τους και επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα μέσω δικτύων προμηθευτών και μέσω της συνετής χρήσης ξένων τοποθεσιών - ότι μπορούν να κερδίσουν από την πρόσβαση σε συγκριτικό πλεονέκτημα στην επιλογή τοποθεσίας και από το ενδεχόμενο εξωτερικής ανάθεσης.Εάν οι μελετητές πρόκειται να προσθέσουν στη συζήτηση, να δώσουν αξία στην πρακτική, πρέπει να το κάνουν συνδέοντας τα τρέχοντα φαινόμενα με πολύ καλύτερα κατανοητά ιστορικά γεγονότα και έννοιες. Εάν μπορούν να εφαρμόσουν όσα γνωρίζουν για τις πολυεθνικές εταιρείες και τις δυνατότητες και τις στρατηγικές τους καθώς αλληλεπιδρούν με τις ιδιοτροπίες και τις προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομίας, θα πρέπει να είναι σε θέση να προσφέρουνε συστάσεις για δράση και προβλέψεις απόδοσης στους επαγγελματίες. Undoubtedly, there is some confusion about the definitions of offshoring and outsourcing. The offshore/outsourcing index presented here is based on the index proposed by Feenstra & Hanson (1996, 1999) who have presented it as an outsourcing index. Offshoring is generally defined as the purchase of intermediate goods and services by companies from foreign providers on a closed basis or the transfer of specific operations within the company to a foreign location, i.e. to foreign subsidiaries.Outsourcing refers to the purchase of intermediate goods and services from external specialized providers on an open basis, either nationally or internationally. The cross-border aspect is the distinguishing feature of offshoring, that is, whether the goods and services originate from abroad as opposed to the domestic economy, rather than whether they originate from the same firm or from external suppliers.The attempt to treat offshoring/outsourcing as a new or unique strategic action has resulted in an apparent lack of success in developing theory or advancing the study of either internationalization or strategic management beyond observation and simple empirical studies. Currently, the literature tells managers—engaged in deconstructing their firms' value chains and seeking to maximize efficiency and effectiveness through supplier networks and through judicious use of foreign locations—that they can gain from access to comparative advantage in location selection and the possibility of outsourcing.If scholars are to add to the debate, to add value to practice, they must do so by connecting current phenomena to much better understood historical events and concepts. If they can apply what they know about MNCs and their capabilities and strategies as they interact with the vagaries and challenges of the global economy, they should be able to offer recommendations for action and performance forecasts to professionals.

Περίληψη :

Αναμφίβολα, υπάρχει κάποια σύγχυση σχετικά με τους ορισμούς offshoring και outsourcing. Ο δείκτης υπεράκτιας/εξωτερικής ανάθεσης που παρουσιάζεται στην παρούσα, βασίζεται στον δείκτη που προτείνεται από τους Feenstra & Hanson (1996, 1999) οι οποίοι τον έχουν παρουσιάσει ως δείκτη εξωτερικής ανάθεσης (outsourcing). Η εξωχώρια αγορά ορίζεται γενικά ως αγορά ενδιάμεσων αγαθών και υπηρεσιών από εταιρείες από ξένους παρόχους σε κλειστή βάση ή μεταφορά συγκεκριμένων εργασιών εντός της εταιρείας σε ξένη τοποθεσία, δηλαδή σε ξένες θυγατρικές.Η εξωτερική ανάθεση αναφέρεται στην αγορά ενδιάμεσων αγαθών και υπηρεσιών από εξωτερικούς εξειδικευμένους παρόχους σε ανοιχτή βάση, είτε σε εθνικό είτε σε διεθνές επίπεδο. Η διασυνοριακή πτυχή είναι το διακριτικό χαρακτηριστικό της υπεράκτωσης, δηλαδή εάν τα αγαθά και οι υπηρεσίες προέρχονται από το εξωτερικό σε αντίθεση με την εγχώρια οικονομία, κι όχι εάν προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή από εξωτερικούς προμηθευτές.Η προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το offshoring/outsourcing ως μια νέα ή μοναδική στρατηγική δράση είχε ως αποτέλεσμα την προφανή έλλειψη επιτυχίας στην ανάπτυξη της θεωρίας ή στην προώθηση της μελέτης είτε της διεθνοποίησης είτε της στρατηγικής διαχείρισης πέρα από την παρατήρηση και τις απλές εμπειρικές μελέτες. Αυτή τη στιγμή, η βιβλιογραφία λέει στους διευθυντές - που ασχολούνται με την αποδόμηση των αλυσίδων αξίας των εταιρειών τους και επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα μέσω δικτύων προμηθευτών και μέσω της συνετής χρήσης ξένων τοποθεσιών - ότι μπορούν να κερδίσουν από την πρόσβαση σε συγκριτικό πλεονέκτημα στην επιλογή τοποθεσίας και από το ενδεχόμενο εξωτερικής ανάθεσης.Εάν οι μελετητές πρόκειται να προσθέσουν στη συζήτηση, να δώσουν αξία στην πρακτική, πρέπει να το κάνουν συνδέοντας τα τρέχοντα φαινόμενα με πολύ καλύτερα κατανοητά ιστορικά γεγονότα και έννοιες. Εάν μπορούν να εφαρμόσουν όσα γνωρίζουν για τις πολυεθνικές εταιρείες και τις δυνατότητες και τις στρατηγικές τους καθώς αλληλεπιδρούν με τις ιδιοτροπίες και τις προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομίας, θα πρέπει να είναι σε θέση να προσφέρουνε συστάσεις για δράση και προβλέψεις απόδοσης στους επαγγελματίες.
Undoubtedly, there is some confusion about the definitions of offshoring and outsourcing. The offshore/outsourcing index presented here is based on the index proposed by Feenstra & Hanson (1996, 1999) who have presented it as an outsourcing index. Offshoring is generally defined as the purchase of intermediate goods and services by companies from foreign providers on a closed basis or the transfer of specific operations within the company to a foreign location, i.e. to foreign subsidiaries.Outsourcing refers to the purchase of intermediate goods and services from external specialized providers on an open basis, either nationally or internationally. The cross-border aspect is the distinguishing feature of offshoring, that is, whether the goods and services originate from abroad as opposed to the domestic economy, rather than whether they originate from the same firm or from external suppliers.The attempt to treat offshoring/outsourcing as a new or unique strategic action has resulted in an apparent lack of success in developing theory or advancing the study of either internationalization or strategic management beyond observation and simple empirical studies. Currently, the literature tells managers—engaged in deconstructing their firms' value chains and seeking to maximize efficiency and effectiveness through supplier networks and through judicious use of foreign locations—that they can gain from access to comparative advantage in location selection and the possibility of outsourcing.If scholars are to add to the debate, to add value to practice, they must do so by connecting current phenomena to much better understood historical events and concepts. If they can apply what they know about MNCs and their capabilities and strategies as they interact with the vagaries and challenges of the global economy, they should be able to offer recommendations for action and performance forecasts to professionals.

Λέξη κλειδί :	Εξωτερική ανάθεση Υπεράκτια εξωτερική ανάθεση Παραγωγικότητα Μισθός Εργασία Offshoring Outsourcing Productivity Wage Labor

Ημερομηνία έκδοσης :	14-10-2024

Ημερομηνία κατάθεσης :	15-10-2024

Ημερομηνία αποδοχής :	15-10-2024

Άδεια χρήσης :

Αρχείο: Marinis_2024.pdf

Τύπος: application/pdf

Είσοδος