| Περίληψη : | Η εργασία εξέτασε κατά πόσον η διαχείριση κερδών σχετίζεται με τα θεμελιώδη μεγέθη μιας επιχείρησης. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάστηκε αν το μέγεθος της επιχείρησης, η χρηματοοικονομική μόχλευση και η κερδοφορία επηρεάζουν την πιθανότητα υιοθέτησης πρακτικών διαχείρισης κερδών. Αρχικά, πραγματοποιήθηκε ανάλυση παραμέτρων και στη συνέχεια εφαρμόστηκε γραμμική παλινδρόμηση.Η εργασία υπέθεσε ότι οι εταιρείες με μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση αντιμετωπίζουν αυξημένες προκλήσεις και υψηλότερες απαιτήσεις από τους μετόχους, γεγονός που τις καθιστά πιο επιρρεπείς στη διαχείριση κερδών. Παρομοίως, υποτέθηκε ότι οι επιχειρήσεις με αυξημένες ανάγκες δανεισμού είναι πιο πιθανό να υιοθετήσουν πρακτικές διαχείρισης κερδών, προκειμένου να παρουσιάσουν στους δανειστές τους μια βελτιωμένη εικόνα των θεμελιωδών μεγεθών τους. Ένα κρίσιμο ζήτημα που επίσης εξετάστηκε ήταν αν η κερδοφορία των επιχειρήσεων επηρεάζει την υιοθέτηση πρακτικών διαχείρισης κερδών, δεδομένου ότι η ανάγκη επίτευξης των προσδοκιών της αγοράς και των μετόχων σχετικά με κρίσιμους δείκτες κερδοφορίας, όπως η απόδοση ενεργητικού (ROA) και η απόδοση κεφαλαίου (ROE), μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη διαχείριση κερδών.Τα ευρήματα της ανάλυσης παλινδρόμησης έδειξαν ότι το μέγεθος της επιχείρησης δεν επηρεάζει τη διαχείριση κερδών, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν τις προβλεπόμενες αυξημένες πιέσεις για διαχείριση κερδών. Επίσης, η ανάλυση παλινδρόμησης έδειξε ότι η μόχλευση δεν επηρεάζει την υιοθέτηση πρακτικών διαχείρισης κερδών, υποδηλώνοντας ότι οι ανάγκες δανεισμού μπορεί να μην είναι τόσο καθοριστικές όσο πιστευόταν προηγουμένως. Τέλος, η κερδοφορία δεν είχε στατιστικά σημαντική επίδραση στη διαχείριση κερδών, υποδηλώνοντας ότι η πίεση για επίτευξη υψηλών επιδόσεων δεν συνδέεται απαραίτητα με τη διαστρέβλωση των οικονομικών αποτελεσμάτων.Από τα ευρήματα της ανάλυσης, μπορεί να συναχθεί ότι η διαχείριση κερδών δεν επηρεάζεται από τις θεωρούμενες κρίσιμες μεταβλητές, όπως το μέγεθος της επιχείρησης, η μόχλευση και η κερδοφορία. Αντίθετα, φαίνεται ότι άλλοι παράγοντες, όπως οι εξωτερικές πιέσεις της αγοράς, οι κανονιστικές ρυθμίσεις ή η εταιρική κουλτούρα, μπορεί να είναι πιο σημαντικοί για την κατανόηση των πρακτικών διαχείρισης κερδών. Αυτό υποδηλώνει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα, ώστε να εντοπιστούν οι πραγματικοί παράγοντες που οδηγούν τις εταιρείες σε αυτές τις πρακτικές και να αναπτυχθούν πιο αποτελεσματικά εργαλεία για την πρόληψή τους.Αυτό σημαίνει ότι, δεδομένης της έλλειψης συσχέτισης μεταξύ των μεταβλητών, και ιδιαίτερα μεταξύ της εξαρτημένης μεταβλητής και των ανεξάρτητων μεταβλητών, μπορεί να συναχθεί ότι οι πρακτικές διαχείρισης κερδών δεν οδηγούν ούτε σε μακροπρόθεσμη βελτίωση της κερδοφορίας ούτε σε αύξηση της αγοραίας αξίας των επιχειρήσεων. Αυτό υποδηλώνει ότι οι επιχειρήσεις που υιοθετούν τέτοιες πρακτικές μπορεί να μην επιτυγχάνουν τους επιθυμητούς στόχους τους για βιώσιμη ανάπτυξη και αύξηση της αγοραίας αξίας τους, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη αναθεώρησης των κινήτρων πίσω από αυτές τις πρακτικές και εστίασης σε πιο υγιείς στρατηγικές για τη βελτίωση της οικονομικής τους απόδοσης.
This paper examined whether earnings management is related to firm fundamentals. In this context, it examined whether firm size, financial leverage and profitability affect whether firms engage in earnings management practices. Initially, the paper conducted a parameter analysis and then linear regression was performed. The paper hypothesized that companies with larger market capitalization face increased challenges and higher demands from shareholders, making them more prone to engage in earnings management practices. Similarly, it was hypothesized that firms with increased borrowing needs are more prone to engage in earnings management practices, presenting lenders with a better view of their fundamentals. A critical issue that was also examined is whether the profitability of firms affects the adoption of earnings management practices, in light of the fact that the need for firms to meet market and shareholder expectations regarding critical profitability ratios such as return on assets and return on capital may lead to increased earnings management.The findings of the regression analysis showed that firm size has no effect on earnings management, which leads to the conclusion that larger firms may not face the predicted increased earnings management assumptions. Also, the regression analysis found that leverage also has no effect on the adoption of earnings management practices, suggesting that borrowing needs may not be as determinant as previously thought. Finally, profitability did not have a statistically significant effect on earnings management, suggesting that the pressure to achieve high performance is not necessarily linked to the misrepresentation of financial results.From the findings of the analysis, it can be concluded that earnings management is not affected by the previously considered critical variables such as firm size, leverage and profitability. Instead, it appears that other factors, such as external market pressures, regulations or corporate culture, may be more important in understanding earnings management practices. This suggests the need for further research to identify the actual factors that drive companies to engage in these practices and to develop more effective tools to prevent them.This means that, given the lack of correlation between the variables and especially between the dependent variable and the independent variables, it can be concluded that profit management practices do not lead to either a long-term improvement in profitability or an increase in the market value of firms. This suggests that firms adopting such practices may not be achieving their desired goals of sustainable growth and increasing their market value, which highlights the need to rethink the incentives behind these practices and focus on more sound strategies to enhance their financial performance.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.