Περίληψη : | Η εργασία αυτή εξετάζει τις διάφορες μορφές αγορών στον τραπεζικό τομέα αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Ο άλλος σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιαστούν κάποια υποδείγματα που γεννιούνται από την μικροοικονομική θεωρία. Αυτά τα υποδείγματα προσπαθούν να δώσουν τα βασικά στοιχεία συμπεριφοράς των πιστωτικών ιδρυμάτων. Λέμε βασικά στοιχεία γιατί όπως καταλαβαίνουμε είναι δύσκολο να περιγράψουμε όλα τα μοντέλα που υπάρχουν στην τραπεζική βιβλιογραφία. Η μελέτη ξεκινά με την ανασκόπηση των βασικών λειτουργιών των τραπεζών καθώς και τα προβλήματα του ηθικού κινδύνου και της δυσμενούς επιλογής. Στη συνέχεια ακολουθούν μικροοικονομικά υποδείγματα συμπεριφοράς τραπεζών για να εισαχθούμε στο κλίμα αυτής της εργασίας.Καθώς προχωράμε θα δούμε την περιγραφή των κυριότερων μεθόδων μετρήσεων για την αξιολόγηση τους ανταγωνισμού και της τραπεζικής συγκέντρωσης. Τόσο τα δομικά όσο και τα μη δομικά μέτρα συγκέντρωσης χρησιμοποιούν διαφορετικές σταθμίσεις. Το κάθε μέτρο και δείκτης έχει υποστεί κάποιες κριτικές. Αν και δεν έχει επικρατήσει κάποιο ως καλύτερο, οι μελέτες χρησιμοποιούν κάποια συγκεκριμένα και αυτό για λόγους ευκολίας στην συλλογή δεδομένων.Ακολουθεί η περιγραφή των βασικών τύπων αγορών που συναντά κανείς στην τραπεζική βιομηχανία. Οι τρεις κύριες μορφές αγοράς είναι ο τέλειος ανταγωνισμός, το μονοπώλιο και το ολιγοπώλιο. Μετά από την ανάλυση κάθε κύριας μορφής αγοράς, ακολουθούν υποδείγματα συμπεριφοράς τραπεζών που αφορούν τράπεζες που λειτουργούν στο εκάστοτε καθεστώς είδους ανταγωνισμού. Τα υποδείγματα αυτά αφορούν την λειτουργία της παρακολούθησης, τον πιστωτικό ορθολογισμό καθώς και παραλλαγές των βασικών μορφών αγορών. Στη συνέχεια αναλύονται σε μεγάλη έκταση μοντέλα πιστωτικού ορθολογισμού (η συμπεριφορά εκείνη που κάνει τις τράπεζες να μη δανείζουν απεριόριστα σε μία αύξηση του επιτοκίου), τραπεζικών κρίσεων (ενέσεις ρευστότητας και διαφορετική αντιμετώπιση για την κάθε μορφή αγοράς) και τιμολογιακής πολιτικής. Με την παρουσίαση όλων αυτών των υποδειγμάτων θα έχουμε καταλάβει τρόπους συμπεριφοράς των τραπεζικών ιδρυμάτων για διάφορους τομείς της τραπεζικής. Αυτό, σε συνδυασμό με τα μοντέλα συμπεριφοράς των μορφών αγοράς, θα έχει ολοκληρώσει σε ένα μεγάλο βαθμό την κατανόηση των τραπεζικών επιχειρήσεων.Τέλος, αφού θα έχουν αναφερθεί διάφορες σχολές σκέψης για το ποιος τύπος αγοράς είναι καταλληλότερος για την οικονομική αποτελεσματικότητα και την ευημερία, θα παρουσιαστούν μελέτες που μας εξηγούν παλιότερες αλλά και πιο πρόσφατες τάσεις στην συγκέντρωση και τον ανταγωνισμό των Ευρωπαϊκών τραπεζικών αγορών. Αυτές θα μας πουν πως παρόλο που υπήρχε η αίσθηση ότι με την Νομισματική Ένωση τα τραπεζικά συστήματα θα αποκεντρωθούν, τα μέτρα ανταγωνισμού και συγκέντρωσης μάλλον μας μιλάνε για το αντίθετο αποτέλεσμα.
|
---|