| Περίληψη : | Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να αναλύσουμε την διαδικασία συσσώρευσης χρέους των G7, οι οποίοι αποτελούνται από τις εξής χώρες: Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Καναδάς, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ιαπωνία. Αφού εξετάσουμε τα γεγονότα κάτω από τα οποία δημιουργήθηκαν οι G7 θα διαπιστώσουμε ότι η αντιμετώπιση της κρίσης του 1973 και γενικότερα τα θέματα που αφορούσαν την οικονομική πολιτική και την αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων και υφέσεων όπως και τα θέματα που αφορούσαν την οικονομική ανάπτυξη αποτέλεσαν τον πυρήνα δημιουργίας αυτού του θεσμού. Στη συνέχεια θα αποσαφηνίσουμε τις έννοιες του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος καθώς είναι δύο έννοιες που συχνά συγχέονται. Αφού δούμε τις επιμέρους διακρίσεις του χρέους με βάση την μορφή του θα διαπιστώσουμε ότι το δημόσιο χρέος είναι το αποτέλεσμα των συσσωρευμένων οφειλών του παρελθόντος, δηλαδή απεικονίζει τα συσσωρευμένα δημοσιονομικά ελλείμματα του παρελθόντος ενός κράτους. Με λίγα λόγια θα δούμε ότι είναι μια μεταβλητή αποθέματος σε αντίθεση με τα δημοσιονομικά ελλείμματα που είναι μια μεταβλητής ροής και μας δείχνουν ποιος πρέπει να είναι ο δανεισμός του κράτους ώστε να χρηματοδοτήσει τις συνολικές δαπάνες του και ο οποίος προκύπτει από την διαφορά των συνολικών δαπανών από τα συνολικά έσοδα ενός κράτους. Θα διατυπώσουμε την σχέση που συνδέει τις έννοιες του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος και η οποία μας λέει ότι η μεταβολή του χρέους κάθε χρονική στιγμή αντικατοπτρίζει το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος το οποίο χρηματοδοτείται με νέο δανεισμό. Με αυτόν τον τρόπο θα πάρουμε τον εισοδηματικό περιορισμό της κυβέρνησης από τον οποίο θα δούμε ότι προκειμένου να μειωθεί το χρέος θα πρέπει να ικανοποιηθούν δύο στόχοι. Πρώτον, η κυβέρνηση να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα μέσω της κατάλληλης δημοσιονομικής πολιτικής και δεύτερον, η οικονομία να μπει σε τροχιά ανάπτυξης ή για να το διατυπώσουμε καλύτερα σε πορεία οικονομικής μεγέθυνσης. Στην συνέχεια θα εκφράσουμε το δημόσιο χρέος ως ποσοστό ως προς το Α.Ε.Π. της οικονομίας καθώς αυτός ο λόγος μας δείχνει τι χρωστάει μια οικονομία σε σχέση με αυτό που παράγει και επομένως αποτελεί έναν καλύτερο δείκτη προκειμένου να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για την εξέλιξη του χρέους. Μέσω αυτής της διαδικασίας θα πάρουμε την δυναμική εξίσωση συσσώρευσης χρέους η οποία μας λέει ότι το ποσοστό του δημόσιου χρέους μεταβάλλεται εξαιτίας δύο λόγων. Ο πρώτος λόγος είναι η διαφορά του πραγματικού επιτοκίου από τον ρυθμό μεγέθυνσης του Α.Ε.Π. και ο δεύτερος λόγος είναι το πρωτογενές έλλειμμα ως ποσοστό του Α.Ε.Π..Με αυτόν τον τρόπο θα διαπιστώσουμε ότι η αύξηση του ποσοστού του χρέους θα είναι μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερο είναι το πραγματικό επιτόκιο, όσο χαμηλότερος είναι ο ρυθμός μεγέθυνσης του πραγματικού προϊόντος, όσο υψηλότερο είναι το αρχικό ποσοστό χρέους και όσο μεγαλύτερος είναι ο λόγος του πρωτογενούς ελλείμματος ως προς το Α.Ε.Π. Στην συνέχεια θα εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους προκύπτουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και θα καταλήξουμε ότι οι λόγοι αυτοί μπορούν να συνοψιστούν σε πέντε κυρίως κατηγορίες. Θα δούμε ότι υπάρχει μια διαφωνία ανάμεσα στους κεϊνσιανούς και στους κλασικούς οικονομολόγους για την χρησιμοποίηση της δημοσιονομικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της ύφεσης. Οι κλασικοί γενικά δεν συμφωνούν με την χρησιμοποίηση της δημοσιονομικής πολιτικής για την εξομάλυνση του οικονομικού κύκλου καθώς υποστηρίζουν ότι δεν θα υπάρχει κανένα αποτέλεσμα, ενώ αντίθετα οι κεϊνσιανοί υποστηρίζουν ότι η χρησιμοποίηση της δημοσιονομικής πολιτικής για τη σταθεροποίηση της οικονομίας είναι επιθυμητή. Θα δούμε ότι μια χώρα μπορεί να έχει συνεχώς χρέος ή ακόμα και να αυξάνει το χρέος της αρκεί η παρούσα αξία των συνολικών εσόδων να μπορεί να καλύπτει τις συνολικές δημόσιες δαπάνες της. Θα διαπιστώσουμε ότι προκειμένου να εξετάσουμε τις συνέπειες ενός χρέους πρέπει πρώτα να προηγηθεί μια συζήτηση για την καταναλωτική συμπεριφορά του ατόμου καθώς θα είναι διαφορετικές οι συνέπειες ενός χρέους αν ισχύει ή δεν ισχύει η ρικαρντιανή ισοδυναμία καθώς οι άνθρωποι θα δράσουν και θα επηρεάσουν την πορεία της οικονομίας εντελώς διαφορετικά σε κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις. Θα αποδείξουμε ότι ο κίνδυνος που ελλοχεύει από ένα υψηλό δημόσιο χρέος είναι τα υψηλότερα επιτόκια που θα απαιτήσουν οι δανειστές και η είσοδος σε επικίνδυνους φαύλους κύκλους συνεχόμενων δανεισμών για την αποπληρωμή των προηγούμενων χρεών με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος της χρεοκοπίας. Θα δούμε ότι ο ορισμός της βιωσιμότητας του χρέους υπαγορεύει ότι η παρούσα αξία των προεξοφλημένων μελλοντικών εσόδων πρέπει να ισούται με την παρούσα αξία των προεξοφλημένων δαπανών συν το αρχικό χρέος. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα δούμε τον ρόλο των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών θεσμών στην διαδικασία συσσώρευσης χρέους και θα διαπιστώσουμε ότι η ελλιπής γνώση τόσο από την μεριά των ατόμων όσο και από την μεριά των διαμορφωτών της οικονομικής πολιτικής για τις συνέπειες των υψηλών ελλειμμάτων, οι διαφορετικές πολιτικές που είναι επιθυμητές για την αντιμετώπιση του προβλήματος του υψηλού χρέους ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ενδιαφέροντος και ο φόβος των κυβερνήσεων να υιοθετήσουν κάποια συγκεκριμένα μέτρα για να μην χάσουν από την σφαίρα επιρροής τους τα κομμάτια που πλήττονται περισσότερα από αυτά τα μέτρα, το οπορτουνιστικό κίνητρο των κομμάτων κατά την περίοδο των εκλογών, η στρατηγική χρήση του χρέους από τα κόμματα ώστε να αναγκάσουν τους διαδόχους τους να μην ακολουθήσουν την πολιτική που προτιμούν περισσότερο, η διαφωνία πάνω στην σύνθεση των δαπανών που προκύπτει εξαιτίας των ιδεολογικών διαφορών των κομμάτων καθώς και η διαμάχη για το ποιος θα φέρει το βάρος των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων αποτελούν ορισμένες υποψήφιες προτάσεις από την μεριά της πολιτικής οικονομίας για τα επίμονα ελλείμματα και την συσσώρευση του χρέους. Τέλος στο τρίτο κεφάλαιο θα μελετήσουμε και θα εξηγήσουμε την διαδικασία συσσώρευσης χρέους για τις χώρες-μέλη των G7 και θα καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα για την γενική πορεία του χρέους τους και της δημοσιονομικής πολιτικής τους από το 1970 μέχρι και σήμερα.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.