| Περίληψη : | Τα κέρδη χρηματοοικονομικών οργανισμών είναι συνδεδεμένα άμεσα ή έμμεσα με τη συμπεριφορά χρηματοοικονομικών σειρών όπως τα συναλλαγματικά επιτόκια, οι τιμές μετοχών κ.α. Αυτή η σχέση είναι γνωστή ως έκθεση στο κίνδυνο της αγοράς. Τα τελευταία χρόνια λοιπόν, οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί, λόγω και της αυξημένης εμπορικής τους δραστηριότητας, χρησιμοποιούνε όλο και περισσότερο οικονομετρικά μοντέλα για να διαχειριστούν την έκθεση στον κίνδυνο της αγοράς. Παράλληλα και οι χρηματοοικονομικοί ρυθμιστές έχουν αρχίσει να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στη χρήση τέτοιων μοντέλων. Το βασικότερο παράδειγμα, το οποίο δείχνει ακριβώς αυτό το ενδιαφέρον από τους ρυθμιστές, είναι η επουσιώδης τροποποίηση της συνθήκης της Βασιλείας για τα διαθέσιμα κεφάλαια (1996), με την οποία οι εμπορικές τράπεζες, με αυξημένη εμπορική δραστηριότητα, υποχρεούνται να διακρατούν κάποια διαθέσιμα κεφάλαια σαν ασφάλεια στον κίνδυνο της αγοράς. Κάτω από τις νέες συνθήκες, τα απαραίτητα κεφάλαια εξασφάλισης μπορούν να υπολογιστούν βάση των εκτιμήσεων της ‘Αξίας στο κίνδυνο’(Value-at-risk ή χάριν ευκολίας VaR), οι οποίες εκτιμήσεις έχουν προέλθει από κάποια μοντέλα. Γενικά, αυτά τα μοντέλα προβλέπουν τη κατανομή των αποδόσεων του χαρτοφυλακίου και οι εκτιμήσεις της αξίας στον κίνδυνο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά προβλέψεις της μέγιστης απώλειας του χαρτοφυλακίου για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο εμπιστοσύνης. Με άλλα λόγια, μπορούμε να πούμε ότι το VaR είναι ένα ελάχιστο ποσοστιαίο σημείο της υποθετικής κατανομής των αποδόσεων ενός χαρτοφυλακίου. Δεδομένης λοιπόν, της σημαντικότητας του VaR τόσο για τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς, όσο και για τις ρυθμιστικές αρχές, καθίσταται αναγκαία η διαδικασία της αξιολόγησης της ακρίβειας των μοντέλων μέσω των οποίων υπολογίζεται. Στη παρούσα εργασία, υπολογίζεται το VaR για τις αποδόσεις μετοχών τραπεζικών τίτλων του Χρηματιστηρίου Αθηνών με τη μέθοδο της συνδιακύμανσης. Τα δεδομένα, δηλαδή οι ημερήσιες τιμές κλεισίματος των μετοχών της Eurobank, της Πειραιώς (Pireos) και της Γενικής Τράπεζας της Ελλάδος (General Hellenic Bank) αναφέρονται στη περίοδο 03/01/2001 έως30/09/2008 (πηγή: Datastream). Οι αποδόσεις προέκυψαν από τις αρχικές σειρές που αντιπροσωπεύουν τις τιμές των αντίστοιχων μετοχών και δίνονται από τον τύπο 100[ln( ) ln( )] −1 = − T T T y p p .Το πρώτο κεφάλαιο ξεκινάει με μία εισαγωγή στις χρηματοοικονομικές αγορές. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στη διαχείριση του κινδύνου, με αναλυτική παρουσίαση των τεσσάρων κατηγοριών κινδύνου που συναντάμε στα χρηματοοικονομικά. Το πρώτο κεφάλαιο συνεχίζεται και ουσιαστικά κλείνει, με μία εκτενή αναφορά στην έννοια και στις μεθόδους υπολογισμού του Var. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά των χρηματοοικονομικών σειρών, αναλύονται οι οικονομετρικοί έλεγχοι που θα γίνουν στο πρακτικό μέρος της εργασίας και παρουσιάζεται το θεωρητικό υπόβαθρο των μοντέλων ετεροσκεδαστικότητας. Στο τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο, το οποίο είναι και το πρακτικό, γίνεται ένας συνδυασμός όλων αυτών που είδαμε θεωρητικά στα προηγούμενα δύο κεφάλαια. Τα μοντέλα, μέσα από τα οποία εκτιμάται η υπό συνθήκη διακύμανση και η οποία θα βοηθήσει στη συνέχεια να υπολογίσουμε την αξία στο κίνδυνο, είναι τα εξής: GARCH(1,1)-Normal με μέσο μ,GARCH(1,1)-Normal με AR(1), TGARCH(1,1)-Normal με μέσο μ,TGARCH(1,1)-Normal με AR(1), GARCH(1,1)-t με μέσο μ, GARCH(1,1)-tμε AR(1), TGARCH(1,1)-t με μέσο μ, TGARCH(1,1)-t με AR(1). Το τρίτο κεφάλαιο και η παρούσα εργασία κλείνει με τον έλεγχο του VaR. Ο έλεγχος γίνεται με τη μέθοδο του failure rate (ρυθμός αποτυχίας), μια διαδικασία αρκετά επίπονη και χρονοβόρα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο έλεγχος του VaR δε γίνεται για όλα τα υποδείγματα, παρά μόνο για τα GARCH(1,1)-Normal με μέσο μ, GARCH(1,1)-t με AR(1) και TGARCH(1,1)-t.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.