Περίληψη : | Η απάτη στις οικονομικές καταστάσεις είναι ένα φαινόμενο πολύ συχνό στις μέρες μας. Υπάρχουν πολλές αιτίες για τις οποίες οι εταιρείες καταφεύγουν στην παραποίηση των οικονομικών καταστάσεων. Μπορεί να δέχονται πιέσεις από το εξωτερικό τους περιβάλλον για συγκεκριμένους στόχους, για την επίτευξη των οποίων καταφεύγουν σε αντικανονικές πρακτικές, ή ορισμένα στελέχη τους ενδεχομένως να θέλουν να επιτύχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα, τα οποία θα συνδέονται με δικές τους οικονομικές απολαβές, ή ακόμα μπορεί να προσπαθούν να επιτύχουν εξομάλυνση των αποτελεσμάτων τους ανάμεσα στις χρήσεις. Τα τελευταία χρόνια το ρυθμιστικό πλαίσιο έχει γίνει πιο αυστηρό για την αποφυγή του φαινομένου της απάτης αλλά παρόλα αυτά αυτό συνεχίζει να εμφανίζεται.Σε αυτό το πλαίσιο η τρέχουσα εργασία εξετάζει την ικανότητα των χρηματοοικονομικών αναλυτών στον εντοπισμό της απάτης πριν αυτή γίνει γνωστή στο ευρύτερο κοινό, προκειμένου να ερευνηθεί αν υπάρχει ακόμη ένα εργαλείο στην καταπολέμηση της. Λίγες έρευνες έχουν προηγηθεί της ανάλυσης αυτής, τα αποτελέσματα των οποίων είναι αντικρουόμενα.Για τις ανάγκες της έρευνας εξετάστηκαν μία προς μία 86 εκθέσεις Accounting and Auditing Enforcement Releases (AAER) από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς της Αμερικής (Securities and Exchange Commission, SEC). Για τις περιπτώσεις εταιρειών με παραποιημένες οικονομικές καταστάσεις που προέκυψαν, αναλύθηκε αν οι χρηματοοικονομικοί αναλυτές μέσω των επενδυτικών τους προτάσεων και των τιμών στόχων που καθόρισαν, μπόρεσαν να προβλέψουν τις απάτες σε εξέλιξη και προσπάθησαν να προειδοποιήσουν το επενδυτικό κοινό.Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, καταλήγουμε ότι οι χρηματοοικονομικοί αναλυτές δεν έχουν την ικανότητα να εντοπίζουν τις απάτες και να προειδοποιούν το επενδυτικό κοινό εγκαίρως. Ακόμη κατά την εξέταση των περιπτώσεων από το SEC καταλήγουμε ότι η πιο συχνή μέθοδος παραποίησης είναι οι ελλιπείς και παραπλανητικές γνωστοποιήσεις. Πριν από την εμπειρική ανάλυση γίνεται βιβλιογραφική ανασκόπηση όπου μελετώνται η απάτη, η παραποίηση των οικονομικών καταστάσεων και ο ρόλος των χρηματοοικονομικών αναλυτών και η ικανότητα τους στον εντοπισμό της απάτης.
|
---|