| Περίληψη : | Ο τομέας της οργανωσιακής ψυχολογίας έχει μία μακροχρόνια και συχνά αντιφατική ιστορία, αναφορικά με τη μελέτη της στάσης των εργαζομένων απέναντι σε αλλαγές καθώς και της ικανοποίηση που λαμβάνουν από την εργασία τους. Ορισμένες από τις μελέτες αυτές είναι πολύ συγκεκριμένες και βασίζονται στις απόψεις πρότερων μελετητών, ενώ άλλες συνιστούν έναν πρακτικό οδηγό προκειμένου να βοηθήσουν στηνκατανόηση, στη μέτρηση και στη βελτίωση των στάσεων των εργαζομένων απέναντι σε οργανωσιακές αλλαγές. Η παρούσα μελέτη βασίζεται, όμως, σε μία διαφορετική λογική, καθώς ενστερνίζεται την άποψη ότι το μέλλον στην έρευνα και κατανόηση των συμπεριφορών των εργαζομένων, είναι η κατανόηση της αλληλεπίδρασης που υφίσταται μεταξύ του ατόμου και μιας κατάστασης και η κατανόηση τόσο των ενδογενών όσο και τωνεξωγενών παραγόντων που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του κάθε εργαζομένου. Και ενώ θεωρείται ως δεδομένο ότι τα άτομα είναι από τη φύση τους πλάσματα της συνήθειας, κρίνεται απαραίτητη η εστίαση, όχι στο μάκρο – περιβάλλον, όπως γινόταν κατά βάση μέχρι τις πρόσφατες δεκαετίες, αλλά ο προσανατολισμός στις ατομικές διαφορές και πώς αυτές επηρεάζουν το φαινόμενο της αντίστασης κατά της οργανωσιακής αλλαγής.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.