| Περίληψη : | Με την εκπόνηση της συγκεκριμένης διπλωματικής διατριβής, γίνεται προσπάθεια να αναλυθεί ο ρόλος των τραπεζικών ιδρυμάτων στη ναυτιλιακή χρηματοδότηση, αλλά και ο ρόλος των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και η σχέση τους με τις τράπεζες ως φορείς χρηματοδότησης.Η χρηματοδότηση των ναυτιλιακών επενδύσεων αποτελεί την αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη, για την ίδρυση και ανάπτυξη μιας ναυτιλιακής εταιρείας. Η ναυτιλιακή χρηματοδότηση υπακούει σε κανόνες και όποτε αυτοί παραβιάστηκαν τα αποτελέσματα υπήρξαν καταστρεπτικά. Η συγκεκριμένη διατριβή δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να κατανοήσει τους μηχανισμούς της ναυτιλιακής χρηματοδότησης , είτε από την πλευρά της ναυτιλιακής επιχείρησης είτε από την πλευρά της ναυτιλιακής τραπέζης. Η παραβίαση των κανόνων της ναυτιλιακής χρηματοδότησης ήταν αισθητή στον τομέα των πολύ μεγάλων Δ/Ξ (Δεξαμενοπλοίων) στα μέσα της δεκαετίας 1970 – 1980. Έγινε τότε απόλυτα κατανοητό ότι κανείς δεν πρέπει να αγνοεί τον ναυτιλιακό κύκλο και τις μεθόδους επιλογής ναυτιλιακών επενδύσεων. Έγινε επίσης κατανοητό ότι ο κίνδυνος που αναλαμβάνει η ναυτιλιακή τράπεζα σε σχέση με τη ναυτιλιακή επιχείρηση είναι αναλογικά μεγαλύτερος, ενώ το κέρδος (spread) είναι σχετικά μικρό. Αυτό συνέβη μετά την ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας και των άλλων παραγόντων που, που από τη μια μεριά μείωσαν την Ζήτηση Χωρητικότητας και από την άλλη, αύξησαν την ελαστικότητα Προσφοράς Χωρητικότητας. Η βιομηχανία της ναυτιλίας από χαμηλού κινδύνου βιομηχανία πέρασε στις βιομηχανίες υψηλού κινδύνου, διότι τώρα πλέον το επίπεδο των ναύλων διατηρείται χαμηλό ή ζημιογόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ύπαρξη εμπορικού και ναυτιλιακού κύκλου μικρής , μεσαίας, μεγάλης και μακραίωνης διάρκειας (50 – 60 ετών) αναβίωσε μετά το 1974, μέχρι του σημείου να αναμενόταν το 2004 η κατάρρευση του δυτικού καπιταλιστικού συστήματος με κρίση τύπου 1929 – 1933 με αρχή από το Χρηματιστήριο του Τόκιο. Βέβαια υπήρξε και η Μαύρη Δευτέρα στην ιστορία …Η αναβίωση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος στους εμπορικούς και ναυτιλιακούς κύκλους ανάγκασε τους ναυτιλιακούς επιστήμονες στην ανάλυση τόσο των μεθόδων πρόγνωσης των ναυτιλιακών κύκλων, όσο και των θεωριών των ναυτιλιακών επενδύσεων. Και στους δύο αυτούς τομείς η πρόοδος της επιστήμης δυστυχώς δεν έλυσε τα προβλήματα που προϋπήρχαν. Ο ναυτιλιακός κύκλος ενώ ερμηνεύεται θαυμάσια ιστορικά (Schumpeter) εντούτοις δεν μπορεί να προβλεφθεί με χρονική ακρίβεια. Οι προβλέψεις του Ρώσου N. Kontdratieff, παρόλου που εντόπισαν την μεγάλη παγκόσμια ύφεση του 1929 – 1933, ο ίδιος παραδέχθηκε μεγάλη χρονική απόκλιση (6 -7 χρόνια ) στο υπόδειγμά του (δηλαδή 10%). Το ίδιο παραδέχθηκε και ο Μ. Hampton. Επομένως τους ναυτιλιακούς κύκλους μεγάλης διάρκειας 18 – 24 ετών η απόκλιση είναι 2 με 2,5 χρόνια. Στους κύκλους συντόμου διάρκειας 3 – 4 ετών η απόκλιση θα είναι 3,5 με 4,7 μήνες. Το παράδοξο του ναυτιλιακού κύκλου είναι ότι οι επενδύσεις γίνονται στη φάση ανόδου του. Πολλές όμως επενδύσεις που δεν γίνονται αποδεκτές από τη ζήτηση χωρητικότητας, χειροτερεύουν μια καλή αγορά ή βαθαίνουν μια κρίση. Επομένως το θεωρητικά σωστό timing ναυτιλιακών επενδύσεων (παραλαβές) δεν είναι μόνο στη φάση της ύφεσης, αλλά και στη φάση της ανάκαμψης της ζήτησης χωρητικότητας, η οποία ανάκαμψη πρέπει να έχει τόση ζήτηση ώστε οι παραλαβές να μην δημιουργήσουν κάμψη. Στην πράξη όμως οι εφοπλιστές - πλην της Ιαπωνικής Sanko, καθώς και ορισμένων Ελλήνων και Νορβηγών το 1983 -, επενδύουν όταν η ναυλαγορά βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Αυτές οι επενδύσεις όμως για πολλές δεκάδες χρόνια έφερναν την κρίση. Η διόρθωση φυσικά της αγοράς είναι μια βραδύτατη διαδικασία μέσα από τις διαλύσεις των πλοίων και την αναστολή των ναυπηγήσεων. Στην ναυτιλιακή εικόνα προστέθηκε τα τελευταία χρόνια και η πολιτική των χωρών του OPEC, η πορεία της τιμής του πετρελαίου και η πορεία της τιμής του άνθρακα σαν εναλλακτική πηγή ενέργειας. Η διατριβή επεκτείνεται σε επτά κεφάλαια:Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το περιβάλλον δράσης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και συγκρίνεται με τις χερσαίες επιχειρήσεις.Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται η σχέση της ανάπτυξης μιας Εθνικής Ναυτιλίας όπως η Ελληνική, με τη χρηματοδότηση με στατιστικά στοιχεία και αναλύσεις. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται – σε τρία μέρη – ο εμπορικός και ιδιαίτερα ο ναυτιλιακός κύκλος . Παρουσιάζονται πρώτα οι κύκλοι μακράς διαρκείας του Kondratieff . Στη συνέχεια αναλύονται οι ναυτιλιακοί κύκλοι μέσης διάρκειας του Μ. Hampton και του Stopford. Ύστερα παρουσιάζονται οι μικρής διάρκειας κύκλοι των 3 – 4 ετών. Στο τέταρτο κεφάλαιο συγκεντρώνονται από τι βιβλιογραφία διάφορες θεωρίες Ναυτιλιακών Επενδύσεων.Το πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζει αναλυτικά τον μηχανισμό των τραπεζικών ναυτιλιακών δανείων και μερικά είδη ναυτιλιακής χρηματοδότησης όπως το cash flow financing, Mezzanine Finance, Leasing. Ειδικές χρηματοδοτήσεις και δάνεια εξαγωγικών πιστώσεων του ΟΟΣΑ. Επίσης παρουσιάζεται η αγορά μεταχειρισμένων πλοίων. Το έκτο κεφάλαιο ασχολείται με τη σχέση κυρίως του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών και των ναυτιλιακών επιχειρήσεων, κυρίως αυτών που δρουν στην Ελληνική Ακτοπλοϊα.Το έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζει το περιεχόμενο των κυριοτέρων εγγράφων που υπεισέρχονται και υπογράφονται σε μια σύμβαση ναυτιλαικού δανείου.Προσωπική πεποίθηση είναι ότι ανωτέρω κεφάλαια θα κατατοπίσουν τον αναγνώστη σχετικά πλήρως με το σύνολο των προβλημάτων που απασχολούν: (α) έναν ναυτιλιακό επιχειρηματία για τη λήψη ενός ναυτιλιακού δανείου και (β) μια ναυτιλιακή τράπεζα για τη για τη χορήγηση ενός ναυτιλιακού δανείου. Η ναυτιλιακή χρηματοδότηση είναι περιοχή που γνωρίζει αν κρατά καλά μυστικά της, αλλά και περιοχή όπου όχι λίγα κεφάλαια διατίθενται για δάνεια.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.