| Περίληψη : | Ένα πρόβλημα που αναφύεται σε κάθε απόφαση οικονομικής φύσης είναι η σχέση μεταξύ απόδοσης και κινδύνου. Στην καθημερινή πρακτική συναντά κανείς πληθώρα παραδειγμάτων που οριοθετούν επαρκώς την περιπλοκότατα αυτής της σχέσης. Από τις πιο απλές επιχειρηματικές αποφάσεις μίας ατομικής επιχείρησης μέχρι και τις πιο σύνθετες χρηματοοικονομικές επενδύσεις πολυεθνικών κολοσσών, η σχέση απόδοσης-ρίσκου έχει καίρια σημασία για την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και γενικά για την ορθολογική ανάλυση αποφάσεων πού ενέχουν τα συμπληρωματικά ως προς την φύση τους αυτά χαρακτηριστικά. Χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση και μόνο από παρατήρηση μπορεί κανείς να εξάγει το συμπέρασμα πως η υψηλότερη απόδοση είναι συνυφασμένη με την επίτευξη υψηλότερου ρίσκου και πως αντίστροφα η έλλειψη ανάληψης κινδύνου συμβαδίζει με την χαμηλή προσδοκώμενη απόδοση. Η πιο πάνω λογική έχει καθολική ισχύ και διέπει επομένως και εκείνες τις αποφάσεις που αφορούν τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις. Η ποσοτικοποίηση αυτής της σχέσης ανταλλαγής, μεταξύ ρίσκου και αναμενόμενης απόδοσης, είναι από τις σημαντικότερες συνιστώσες στη λήψη τέτοιων αποφάσεων. Το μοντέλο CAPM που αναλύεται διεξοδικά στο παρών σύγγραμμα, επιτυγχάνει ακριβώς την μέτρηση της ανταλλακτικής αυτής σχέσης ενώ ο πυρήνας του εστιάζεται στην ακόλουθη πρόταση: Ή αναμενόμενη απόδοση ενός περιουσιακού στοιχείου σχετίζεται γραμμικά με την συνδιακύμανση της απόδοσης του ιδίου στοιχείου και εκείνη της αγοράς. To CAPM χρησιμοποιείται στα χρηματοοικονομικά, για να καθορίσει την θεωρητικά δίκαιη απόδοση για ένα περιουσιακό στοιχείο όταν αυτό πρόκειται να προστεθεί σ’ ένα καλά διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο με δεδομένο τον μη- διαφοροποιήσιμο κίνδυνο. Ο προσδιορισμός της δίκαιης αυτής απόδοσης συνεπάγεται και μια τιμή η οποία προκύπτει αν κανείς προεξοφλήσει τις μελλοντικές χρηματοροές του περιουσιακού στοιχείου με αυτή την απόδοση. Γενικά το CAPM λαμβάνει υπόψη: 1) Την ευαισθησία στον μη διαφοροποιήσιμο κίνδυνο (γνωστό και ως κίνδυνο αγοράς). Η ευαισθησία αυτή συνοψίζεται σε μια παράμετρο, γνωστή ως βήτα. 2) την αναμενόμενη απόδοση της αγοράς. 3) την αναμενόμενη απόδοση ενός περιουσιακού στοιχείου χωρίς κίνδυνο (risk free asset) που συνήθως προσδιορίζεται από την απόδοση των ομολογιών του δημοσίου.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.