| Περίληψη : | Η παρούσα διατριβή πραγματεύεται το θέμα των οριζόντιων συμπαιγνιών και τον ρόλο της πολιτικής ανταγωνισμού. Το αποτέλεσμα των συμπαιγνιών αυτών είναι η μείωση της κοινωνικής ευημερίας αφού οι επιχειρήσεις μιμούνται την κατάσταση του μονοπωλίου. Η πολιτική ανταγωνισμού, όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο 2 της εργασίας, ρυθμίζει τέτοιες συμπεριφορές ισχύος και μέσα από διάφορες πρακτικές κάνει την οργάνωση και την διατήρηση της συμπαιγνίας πιο δύσκολη, δημιουργώντας διάφορα εμπόδια. Στο κεφάλαιο 3 της εργασίας παρουσιάζεται συνοπτικά η θεωρία ολιγοπωλίου και το συμπέρασμα ότι η αύξηση της τιμής του ολιγοπωλίου σε μεγαλύτερο επίπεδο, που προσεγγίζει την μονοπωλιακή τιμή, οδηγεί σε μείωση του πλεονάσματος του καταναλωτή. Οι επιχειρήσεις του ολιγοπωλίου δρουν σαν μια και συντονίζονται είτε θέτοντας τιμές, είτε περιορίζοντας την παραγωγή τους είτε μοιράζοντας τις αγορές. Η συμπαιγνία μπορεί να λάβει διάφορες μορφές ανάλογα με το αν οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν σε αυτή ανταλλάσσουν πληροφορίες (ρητή συμπαιγνία ή καρτέλ), είτε επιτυγχάνουν συντονισμό χωρίς προηγούμενη συνεννόηση (άρρητη συμπαιγνία). Στο κεφάλαιο 4 παρουσιάζεται μια μελέτη πάνω στην συμπαιγνία και στους παράγοντες που την επηρεάζουν, άλλοτε διευκολύνοντάς την και άλλοτε παρεμποδίζοντας την επιτυχία της. Άξιο αναφοράς είναι η πιθανότητα παρέκκλισης των επιχειρήσεων από την συμπαιγνία και πότε αυτή η πιθανότητα είναι σημαντική. Το τελευταίο συσχετίζεται άμεσα με την ικανότητα που έχουν τα μέλη μιας συμφωνίας να εντοπίζουν αυτήν την παρέκκλιση, να θέτουν αξιόπιστες απειλές και να επιβάλουν σημαντικές κυρώσεις στις παρεκκλίνουσες. Οι αρχές ανταγωνισμού προσπαθούν να περιορίσουν τα φαινόμενα συμπαιγνίας και κάνοντας το περιβάλλον για τα μέλη της αβέβαιο και αμφιλεγόμενο, αποθαρρύνουν αυτές τις επιχειρήσεις από την συμπαιγνιακή συμπεριφορά. Σκοπός των αντί – μονοπωλιακών αρχών είναι να αυξήσουν και να δημιουργήσουν αντικίνητρα για την σύναψη οριζόντιων συμπράξεων. Πολλά αντικίνητρα δημιουργούνται όταν αυξάνεται η πιθανότητα εντοπισμού της συνομωσίας από τις αρχές. Επομένως, όπως αναφέρεται και στο κεφάλαιο 5, δίνεται μεγάλο βάρος στην ανίχνευση. Η ανίχνευση μπορεί να γίνει είτε από τις έρευνες που κάνουν οι αρχές, είτε από παράπονα καταναλωτών είτε από τα προγράμματα επιείκειας. Επίσης, θέτεται και το ερώτημα αν η παρατήρηση των τιμών και οι διακυμάνσεις τους μπορεί να «προδώσει» συμπαιγνία.Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι τρόποι επιβολής κυρώσεων και οι πρακτικές για την επιβολή της νομοθεσίας. Στο κεφάλαιο 6, εκτός από την ανάλυση που γίνεται στις διευκολυντικές πρακτικές και πότε αυτές πρέπει να απαγορεύονται, παρουσιάζονται και οι κυρώσει που επιβάλλονται από τις αρχές στις επιχειρήσεις που παρανόμησα. Οι κυρώσεις μπορεί να είναι πρόστιμα, φυλάκιση (στις ΗΠΑ) και αποζημιώσεις σε τρίτους που άμεσα επλήγησαν από την συμπαιγνία. Επίσης εμπειρικές έρευνες έδειξαν ότι οι υψηλές κυρώσεις σε συνδυασμό με τις αυξημένες πιθανότητες εντοπισμού από τις αρχές μειώνουν την πιθανότητα συμπαιγνίας. Τέλος, αναφέρεται και ο τρόπος υπολογισμού των προστίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Τι μέτρα λαμβάνουν, λοιπόν οι αρχές για να αντιμετωπίσουν επιτυχώς την συμπαιγνία; Όπως αναφέρεται στο κεφάλαιο 7, εκτός από το να γίνουν πιο αποτελεσματικές στην ανίχνευση είναι και η ανάπτυξη καινοτόμων πρακτικών που οδηγούν σε πιο αβέβαιο και σύνθετο περιβάλλον για τα μέλη της συμπαιγνίας. Λόγος γίνεται για τα επιτυχημένα προγράμματα επιείκειας, τα οποία δίνουν την ευκαιρία στις επιχειρήσεις– μέλη συμπαιγνιών να συνεργαστούν με τις αρχές δίνοντας πολύτιμες πληροφορίες για την συμφωνία. Η ανταμοιβή μπορεί να είναι και πλήρη ασυλία για αυτές τις επιχειρήσεις. Με αυτά τα προγράμματα αυξάνονται οι πιθανότητες εντοπισμού της συμπαιγνίας που δυσκολεύει την επικοινωνία μεταξύ των συμμετεχόντων στην συμπαιγνία. Κλείνοντας, να σημειώσουμε ότι όσο το νομοθετικό περιβάλλον και η δράση των αρχών ανταγωνισμού γίνεται πιο αυστηρό και η κοινή γνώμη πιο σκληρή απέναντι στις συμπαιγνίες τόσο τα κίνητρα θα μειώνονται και οι επιχειρήσεις θα καταφεύγουν πιθανότητα σε μη ρητές μορφές συμπαιγνίας, αυξάνοντας παράλληλα και τα ρίσκα για συντονισμό.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.