Περίληψη : | Είναι λογικό κάποιος να ισχυριστεί ότι οι θεσμικούς επενδυτές υιοθετούν μια παρόμοια επενδυτική συμπεριφοράς, καθότι παρακολουθούν τους ίδιους χρηματιστηριακούς δείκτες και έχουν την αυτή πρόσβαση σε δημόσιες πηγές οικονομικής πληροφόρησης. Ως εκ τούτου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κινούνται προς την αυτή (επενδυτική) κατεύθυνση και να κάνουν παρόμοιες επενδυτικές επιλογές. Η παρούσα εργασία εξετάζει την ύπαρξη της παραπάνω συμπεριφοράς στη (δευτερογενή) αγορά των εταιρικών ομολόγων των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008/08-2013/08. Η βασική μεταβλητή στην οποία εστιάζεται η παρούσα μελέτη είναι η αναλογία των "θεσμικών αγορών" (btṯ , buying ratio), κατά την ημέρα t , η οποία ορίζεται ως η αναλογία των θεσμικών αγοραστών προς το σύνολο των θεσμικών επενδυτών, αγοραστών και πωλητών, κατά την προαναφερθείσα ημέρα. Ως "θεσμική αλλαγή" θεωρούμε μια συναλλαγή διενεργούμενη μεταξύ ενός διαπραγματευτή ομολόγων και ενός θεσμικού επενδυτή και έχουσα όγκο ίσο ή μεγαλύτερο από ένα εκατομμύριο (1 εκατ.) τεμάχια. Εάν ισχύει η υπόθεση της αγελαίας συμπεριφοράς, τότε θα πρέπει το η αναλογία των θεσμικών αγορών, να παρουσιάζει διαχρονικά κάποιο είδος χρονικής εξάρτησης. Για τν εξακρίβωση της ανεξαρτησίας στο ποσοστό των εν λόγω θέσεων χρησιμοποιούνται δύο στατιστικοί έλεγχοι. Ο πρώτος έχει να κάνει με τον έλεγχο αυτοσυσχέτισης, και ο δεύτερος με τον έλεγχο των ροών (run test). Η εκτίμηση των συντελεστών αυτοσυσχετίσεως για 30 υστερήσεις αναφορικά την αναλογία θεσμικών αγορών, και βάσει 1236 ημερησίων δεδομένων, δείχνει ότι η αναλογία των "θεσμικών αγορών" κατά την ημέρα t συσχετίζεται με την αντίστοιχη αναλογία κατά τις ημέρες t-1, t-2, .... ., t-30. Το παραπάνω όμως φαινόμενο δεν απαντά στα δύο "άκρα" της κατανομής της αναλογίας των θεσμικών αγορών, δηλαδή για αναλογία θεμσικών αγορών χαμηλότερη από 43% και υψηλότερη από 51%.
|
---|