| Περίληψη : | Στόχος κάθε ορθολογικού επενδυτή είναι η μεγιστοποίηση του πλούτου του και παράλληλα να πετύχει την μέγιστη αντιστάθμιση μεταξύ της απόδοσης και του κινδύνου. Ο βαθμός όμως αποστροφής κινδύνου διαφέρει από επενδυτή σε επενδυτή με αποτέλεσμα μερικοί να έχουν έντονη αποστροφή στο κίνδυνο ενώ άλλοι να είναι λάτρεις και να παίρνουν αποφάσεις που ενέχουν μεγάλο κίνδυνο. Η καμπύλη χρησιμότητας είναι ένα μέτρο που μας δείχνει πόσο πρόθυμος είναι ένας επενδυτής στο να πάρει αποφάσεις που έχουν υψηλό κίνδυνο για το χαρτοφυλάκιο του. Ωστόσο τις τελευταίες δεκαετίες ένας μεγάλος αριθμός χρηματοοικονομικών μοντέλων (εργαλείων) έχει αναπτυχθεί με στόχο να θέσει τη βάση στην οποία οι επενδυτές (χρηματοδότες) θα μπορούν να αξιολογήσουν μεταξύ διαφορετικών επενδυτικών ευκαιριών ώστε να προχωρήσουν στην επιλογή αγορών που τους συμφέρει. Οι κεφαλαιαγορές χαρακτηρίζονται από υψηλό επίπεδο αβεβαιότητας, και γι’ αυτό το λόγο ο κυρίαρχος στόχος αυτών των μοντέλων είναι, όταν επιλέγει ο επενδυτής μεταξύ διαφορετικών στοιχείων, να συνδέουν τις αναμενόμενες αποδόσεις με το επίπεδο κινδύνου που αναλαμβάνει ο επενδυτής. Επομένως στόχος της παρούσας διπλωματικής είναι τόσο να παρουσιάσει τις θεωρητικές έννοιες που έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου όσων αφορά την θεωρία αποτίμησης περουσιακών στοιχείων όσο και την εμπειρική εφαρμογή μιας συγκεκριμένης θεωρίας στο ΧΑΑ. Πρόκειται για το μοντέλο που καθιερώθηκε από τους καθηγητές Fama και French, το οποίο ονομάστηκε μοντέλο τριών παραγόντων. Οπότε σκοπός μου είναι να διερευνήσω κατά πόσο η θεωρία των αποτελεσματικών αγορών από το συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόζεται στο ΧΑΑ.
The goal of every rational investor is to maximize his wealth while at the same time achieving the maximum compensation between return and risk. However, the degree of risk aversion varies from investor to investor, with some having a strong aversion to risk while others being fond of making high risk decisions. The utility curve is a measure that shows us how willing an investor is to make decisions that are high risk for his portfolio. However, in recent decades a large number of financial models (tools) have been developed with the aim of laying the foundation on which investors (financiers) can evaluate among different investment opportunities to proceed in their choice of markets. Capital markets are characterized by a high level of uncertainty, which is why the dominant aim of these models is, when the investor chooses between different elements, to associate the expected returns with the level of risk undertaken by the investor.Therefore, the purpose of this thesis is to present both the theoretical concepts that have developed over time in relation to the theory of valuation and the empirical application of a particular theory in the ASE. This is the model introduced by professors Fama and French, called the three-factor model. So my purpose is to investigate whether the theory of effective markets from this model applies to the ASE.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.