Περίληψη : | Η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ, παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια έντονα σημάδια «ασφαλειοποίησης». Πρόκειται για μια τακτική, που σκοπό έχει εργαλειοποιώντας την ανάπτυξη, να προωθήσει την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Σαν ενέργεια δεν είναι εκ πρώτης όψεως, απαραίτητα αρνητική, παρεκτρέπει όμως του βασικού σκοπού της αναπτυξιακής πολιτικής. Η εξάλειψη της φτώχειας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, με έμφαση στην Αφρικανική Ήπειρο, θυσιάζεται για την χρηματοδότηση αναντίστοιχων πρακτικών. Ο εντοπισμός της ασφαλειοποίησης επικεντρώνεται κυρίως στη μεταρρύθμιση του ενωσιακού συστήματος. Υιοθετούνται έτσι, κείμενα πολιτικής που διακηρύσσουν τον αλληλένδετο δεσμό μεταξύ ανάπτυξης και ασφάλειας, τροποποιώντας παράλληλα τον θεσμικό μηχανισμό, για πιο ορατά αποτελέσματα. Αν και η ΕΕ έχει βρεθεί στο στόχαστρο κριτικής από μερίδα του επιστημονικού και ακτιβιστικού χώρου, δεν υπάρχει ακόμη ικανοποιητική παραγωγή βιβλιογραφίας για τη βαθύτερη κατανόηση του φαινομένου. In recent years, the EU development policy presents intense marks of “securitization”. This tactic, by using the “instrumentalization” of development, aims to promote the European interests and mainly her security. It is not necessarily a negative action at first sight, but it deviates from the basic aim of the development policy. The elimination of poverty is sacrificed for the funding of irrelevant actions. The securitization is traced in modifications of the European system for achieving the desired goal. Policy documents are adopted, which declare the nexus between development and security, while the institutional mechanism is amended for more visible results. Although the EU stands in the center of criticism from researchers and NGOs, the studies in this field are not yet sufficient.
|
---|