| Περίληψη : | Καθώς ο πλανήτης αποτελείται σε μεγάλο μέρος από θάλασσες και ωκεανούς, η ανάγκη για την δημιουργία κανόνων δικαίου ήταν μεγάλη και έτσι η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 δίνει λύση και οριοθετεί σημαντικά ζητήματα ανάμεσα σε παράκτια κράτη. Έναντι κράτη έχουν διαφορές για ζωτικά συμφέροντα και καταπατώνται δικαιώματα τους. Με την οριοθέτηση Αιγιαλίτιδας Ζώνης, ΑΟΖ και Συνορεύουσας Ζώνης, όπως και αναγνώρισης Υφαλοκρηπίδας στα νησιά τα παράκτια κράτη διασφαλίζουν τα δικαιώματα τους στο θαλάσσιο χώρο. Τα κράτη με οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών πέρα από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις. Παράκτια κράτη όπως η Ελλάδα με την Τουρκία που βρίσκονται σε κλειστή θάλασσα, διεκδικούν τον υποθαλάσσιο πλούτο. Στην περίπτωση της Ελλάδας με την Τουρκία, που οι διαφορές στο Αιγαίο είναι χρόνιες, απαιτούνται διαπραγματεύσεις και συζητήσεις για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Η Τουρκία από την άλλη, δεν δείχνει πρόθυμη για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα και προχωρά έπειτα από μία σειρά στρατηγικών κινήσεων σε Μνημόνιο Συνεργασίας με την Λιβύη για την μελλοντική οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, μη λαμβάνοντας υπόψιν κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Συμφώνου για το Δίκαιο της Θάλασσας, καταπατώντας δικαιώματα των ελληνικών νησιών του τόξου.
As the planet is largely made up of seas and oceans, the need to create rules of law was great and so the 1982 Convention on the Law of the Sea provides a solution and delineates important issues between coastal states. Coastal states have disputes over vital interests and rights are being violated. With the demarcation of the Aegialitida Zone, the Exclusive Economic Zone and the Border Zone, as well as the recognition of the Continental Shelf in the islands, the coastal states ensure its rights in the maritime area. States bordering on maritime zones have obligations in addition to rights. Coastal states such as Greece and Turkey, which are located in a closed sea, claim underwater wealth. In the case of Greece and Turkey, where the differences in the Aegean are chronic, negotiations and discussions are required for the delimitation of maritime zones. Turkey, on the other hand, does not seem willing to delimit maritime zones with Greece and proceeds after a series of strategic moves in an Agreement of Cooperation with Libya for the future delimitation of maritime zones, not taking into account the rules of International Law and the Pact Law of the Sea, violating the rights of the Greek islands.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.