Περίληψη : | The purpose of this dissertation is to demonstrate how classic portfolios can benefit from implied volatility. Information about the introduction of implied volatility indices and volatility derivative instruments are presented, as well as the desirable characteristics of the implied volatility, which lead investors to create portfolio strategies including the appropriate implied volatility derivatives. The strong negative correlation between implied volatility indices returns and the returns of equities combined with the asymmetric relation between their returns during negative and positive days of returns on equities are the main characteristics that enhance the interest for diversification or hedging through mixed portfolios of equities and implied volatility. A variety of academic research around volatility strategies is also presented. An empirical application of strategies is implemented using the core European Equities Index (STOXX 50) and the corresponding European Volatility Index (VSTOXX). The application investigates whether it is possible to provide diversification or hedging on an equity portfolio during tough periods in financial markets, like the COVID-19 market crash in March 2020. The implementation of the strategies uses threshold models of implied volatility which give signals for adding the appropriate volatility options in the equity portfolios when it is considered necessary. The strategies create different portfolios which are compared in between them and with the benchmarking equity index portfolio. Characteristics and performance metrics, such as Sharpe ratio, Loss deviation, and conditional-VaR are calculated for evaluating the performance and the risk of portfolios. The results of the empirical application despite the limitations are consistent with previous studies and show that implied volatility derivatives could provide the desired diversification and hedging during a market crash, but investors must be willing to pay the cost of the premiums when the market is stable or rising. Ο σκοπός αυτής της διατριβής είναι να καταδείξει πώς τα κλασικά χαρτοφυλάκια μπορούν να επωφεληθούν από την υπονοούμενη μεταβλητότητα. Παρουσιάζονται πληροφορίες σχετικά με τους δείκτες υπονοούμενης μεταβλητότητας και τα παράγωγα προϊόντα μεταβλητότητας, καθώς και τα επιθυμητά χαρακτηριστικά της υπονοούμενης μεταβλητότητας, τα οποία οδηγούν τους επενδυτές να δημιουργήσουν στρατηγικές χαρτοφυλακίου που συμπεριλαμβάνουν κατάλληλα παράγωγα μεταβλητότητας. Η ισχυρή αρνητική συσχέτιση μεταξύ των αποδόσεων των δεικτών μεταβλητότητας και των αποδόσεων των μετοχών σε συνδυασμό με την ασύμμετρη σχέση μεταξύ των αποδόσεών τους κατά τη διάρκεια αρνητικών και θετικών ημερών της αγοράς μετοχών είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που ενισχύουν το ενδιαφέρον για διαφοροποίηση ή αντιστάθμιση μέσω μικτών χαρτοφυλακίων μετοχών και υπονοούμενης μεταβλητότητας. Παρουσιάζεται επίσης πληθώρα ακαδημαϊκών ερευνών γύρω από στρατηγικές που χρησιμοποιούν την υπονοούμενη μεταβλητότητα. Μια εμπειρική εφαρμογή στρατηγικών εφαρμόζεται χρησιμοποιώντας τον κύριο Ευρωπαϊκό Δείκτη Μετοχών (STOXX 50) και τον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Δείκτη Μεταβλητότητας (VSTOXX). Η εφαρμογή διερευνά εάν είναι δυνατή η διαφοροποίηση ή αντιστάθμιση χαρτοφυλακίου μετοχών κατά τη διάρκεια δύσκολων περιόδων στις χρηματοπιστωτικές αγορές, όπως η συντριβή της αγοράς λόγω COVID-19 τον Μάρτιο του 2020. Η πραγματοποίηση των στρατηγικών χρησιμοποιεί μοντέλα κατωφλίου υπονοούμενης μεταβλητότητας τα οποία δίνουν σήματα για προσθήκη των κατάλληλων δικαιωμάτων προαίρεσης μεταβλητότητας στα χαρτοφυλάκια μετοχών όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Οι στρατηγικές δημιουργούν διαφορετικά χαρτοφυλάκια που συγκρίνονται μεταξύ τους και με το χαρτοφυλάκιο συγκριτικής αξιολόγησης. Χαρακτηριστικά και δείκτες απόδοσης, όπως ο λόγος Sharpe, η απόκλιση των αρνητικών αποδόσεων των χαρτοφυλακίων και ο δείκτης VaR υπολογίζονται για την αξιολόγηση της απόδοσης και του κινδύνου των χαρτοφυλακίων. Τα αποτελέσματα της εμπειρικής εφαρμογής παρά τους περιορισμούς είναι συνεπή με προηγούμενες μελέτες και δείχνουν ότι τα παράγωγα υπονοούμενης μεταβλητότητας θα μπορούσαν να παρέχουν την επιθυμητή διαφοροποίηση ή αντιστάθμιση κατά τη διάρκεια μιας κατάρρευσης της αγοράς, αλλά οι επενδυτές πρέπει να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το κόστος των ασφαλίστρων όταν η αγορά είναι στάσιμη ή αυξάνεται.
|
---|