Περίληψη : | The international diversification is a critical matter in finance since investors gain through diversifying their securities in the stock market. Diversification in portfolio theory means that it is more profitable to invest in a portfolio of diversified assets than in a single security. Investors trade assets in exchange market in order to hedge risk of their financial assets. One basic target in diversification process is to success minimum possible dependence between different financial assets in a portfolio to minimize the risk. In this paper, we discuss the investors’ problem regarding choosing the best combination of portfolio mean and variance of returns among a collection of available assets. Investors consult the efficient portfolio frontier to get the best optimal solution, EPF represented as a curve in a graph and shows all optimal opportunity sets (best combinations of expected return and standard deviation) knowing the existence of risk for their investments. Markowitz theory (1952) is an efficient strategy to find the best optimal method to scale the weights of the portfolio, to get the maximum expected return at a specified level of risk. Markowitz using the Global Minimum Variance Portfolio in his theory of Modern Portfolio with only one parameter, the covariance matrix of the asset returns helps investors find the most profitable matrix of portfolio weights while minimizing the variance between assets and risk. To conclude, the extension of Markowitzs’ portfolio theory is a more efficient method since it solves many portfolio selection problems as it is more accurate using the duration time whether is long-term or short-term strategies. Η διεθνής διαφοροποίηση είναι ένα κρίσιμο ζήτημα στα χρηματοοικονομικά, καθώς οι επενδυτές κερδίζουν μέσω της διαφοροποίησης των μετοχών τους στο χρηματιστήριο. Η διαφοροποίηση στη θεωρία χαρτοφυλακίου σημαίνει ότι είναι πιο κερδοφόρο να επενδύσεις σε ένα χαρτοφυλάκιο διαφοροποιημένων περιουσιακών στοιχείων παρά σε μεμονωμένες μετοχές. Οι επενδυτές ανταλλάσσουν περιουσιακά στοιχεία στην αγορά συναλλάγματος προκειμένου να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων τους. Ένας βασικός στόχος στη διαδικασία διαφοροποίησης είναι να επιτευχθεί η ελάχιστη δυνατή εξάρτηση μεταξύ διαφορετικών χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου. Στην έρευνα μας αναλύουμε το πρόβλημα των επενδυτών σχετικά με την επιλογή του καλύτερου συνδυασμού μέσης τιμής και διακύμανσης των αποδόσεων μεταξύ μιας συλλογής διαθέσιμων περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο. Οι επενδυτές συμβουλεύονται το αποτελεσματικό σύνορο χαρτοφυλακίου για να λάβουν την καλύτερη βέλτιστη λύση, το EPF παρουσιάζεται ως καμπύλη σε ένα γράφημα και δείχνει όλα τα βέλτιστα σύνολα ευκαιριών (καλύτεροι συνδυασμοί αναμενόμενης απόδοσης και τυπικής απόκλισης) γνωρίζοντας την ύπαρξη κινδύνου για τις επενδύσεις τους. Η θεωρία Markowitz (1952) είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για την εύρεση της καλύτερης βέλτιστης μεθόδου για την κλιμάκωση των βαρών του χαρτοφυλακίου, με την μέγιστη αναμενόμενη απόδοση των μετοχών σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο κινδύνου. Ο Markowitz χρησιμοποιώντας το Global Minimum Variance Portfolio στη θεωρία του για το σύγχρονο χαρτοφυλάκιο με μία μόνο παράμετρο, τον πίνακα συνδιακύμανσης των αποδόσεων των περιουσιακών στοιχείων που βοηθά τους επενδυτές να βρουν τον πιο κερδοφόρο διάνυσμα βαρών χαρτοφυλακίου, ελαχιστοποιώντας τη διακύμανση μεταξύ περιουσιακών στοιχείων και τον κίνδυνο. Τέλος, η επέκταση της θεωρίας Markowitz είναι μια πιο αποτελεσματική μέθοδος αφού λύνει πολλά προβλήματα επιλογής χαρτοφυλακίου καθώς είναι πιο ακριβής χρησιμοποιώντας τη χρονική διάρκεια είτε είναι μακροπρόθεσμες είτε βραχυπρόθεσμες στρατηγικές.
|
---|