| Περίληψη : | Η συνεχής ανάπτυξη της σημερινής οικονομίας έχει οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση στην κλίμακα και την πολυπλοκότητα των απαιτήσεων των υποδομών. Μέσω Σ.Δ.Ι.Τ., οι κυβερνήσεις είναι πλέον σε θέση να αξιοποιήσουν την τεχνογνωσία και τις δεξιότητες του ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη βιώσιμων και εκσυγχρονισμένων δημόσιων υποδομών. Παράλληλα, κυριαρχεί μια νέα τάση αστικού μοντέλου, οι Ζώνες Καινοτομίας, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά μιας κοινότητας καινοτομίας και δημιουργούν κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο στο αστικό περιβάλλον και στη μελλοντική του εξέλιξη, βοηθώντας στη διαχείριση της κοινότητας της καινοτομίας, τεχνολογίας και των επιχειρηματιών προκειμένου να αναπτυχθούν βιώσιμα. Η δημιουργία ενός πλαισίου αξιολόγησης για Ζώνες Καινοτομίας με εφαρμογή Σ.Δ.Ι.Τ. κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική. Στην παρούσα διπλωματική εργασία δημιουργείται ένα μοντέλο λήψης αποφάσεων για την αξιολόγηση τέτοιων Ζωνών Καινοτομίας και Επιστημονικών & Τεχνολογικών Πάρκων, παρουσιάζοντας ένα σύστημα από 7 πυλώνες κριτηρίων και 49 υποκριτήρια. Στο πλαίσιο αυτό καταγράφονται οι κύριοι πυλώνες κριτηρίων και τα υποκριτήρια με τα οποία γίνεται η αξιολόγηση, ενώ δίνονται τα βάρη κριτηρίων με τη μέθοδο Simos. Η εφαρμογή της μεθόδου και η αξιοποίηση του μοντέλου που δημιουργήθηκε για τη συγκριτική αξιολόγηση και αυτό-αξιολόγηση Ζωνών Καινοτομίας αφήνεται για επόμενο ερευνητή.
The continuous growth of the current economy has led to a large increase in the scale and complexity of infrastructure requirements. Through PPPs, governments are now able to leverage the know-how and skills of the private sector to develop sustainable and modernized public infrastructure. At the same time, a new trend of urban model prevails; Innovation Zones They are the backbone of an innovation community and create social and economic impact on the urban environment and its future development, helping to manage the innovation, technology and business community in order to develop sustainably. The creation of an evaluation framework for Innovation Zones with the application of PPP is considered particularly important. In this dissertation, a decision-making model is created for the evaluation of such Innovation Zones and Science & Technology Parks, presenting a system of 7 pillar criteria and 49 sub-criteria. In this context, the main pillars of criteria and the sub- criteria upon which the evaluation is conducted, are recorded, while the criteria weights are given by the Simos method. The application of the method and the utilization of the model created for the comparative evaluation and self-evaluation of Innovation Zones is available for further research from the next researcher.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.