| Περίληψη : | Η πανδημία του κορονοϊού αποτέλεσε αιτία για δύο ζητήματα που καθόρισαν το αντικείμενο διαπραγμάτευσης στη διάρκεια του 2020, το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027 (Multiannual Financial Framework) και το μηχανισμό για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την πανδημία «Next Generation EU», γνωστό και ως Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ή Μέσο Ανάκαμψης. Όσον αφορά το Μέσο Ανάκαμψης, αυτό αποτελεί μια συμφωνία – ορόσημο, η οποία επιτρέπει στην ΕΕ να δανειστεί από τις χρηματαγορές και να μοιράσει τα κονδύλια στα κράτη – μέλη. Το βασικό ερευνητικό ερώτημα της παρούσας μελέτης είναι κατά πόσο οι διαπραγματεύσεις για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027 (Multiannual Financial Framework) και το μηχανισμό για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την πανδημία «Next Generation EU», διέφεραν ως προς τη χρήση της προσέγγισης της «ανταγωνιστικής διαπραγμάτευσης» έναντι της προσέγγισης της «συνεργατικής διαπραγμάτευσης»; Και εάν στο διέφεραν, αυτή η διαφορά μπορεί να θεωρηθεί ότι οφείλεται σε διαφορές σε πολιτικό επίπεδο, σε θεσμικό επίπεδο ή σε διαφορές στο πλαίσιο της κρίσης, όσον αφορά τα δύο υπό διαπραγμάτευση ζητήματα;Για να δοθούν απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα, διενεργήθηκαν τρεις συνεντεύξεις με αξιωματούχους που συμμετείχαν στις εν λόγω διαπραγματεύσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα κράτη – μέλη υιοθέτησαν κυρίως την προσέγγισης της «συνεργατικής διαπραγμάτευσης» τόσο στις διαπραγματεύσεις για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027 (Multiannual Financial Framework), όσο και για το μηχανισμό για τη στήριξη της ανάκαμψης μετά την πανδημία «Next Generation EU». Η επιδίωξη της εξεύρεσης κοινής λύσης φανερώνει ότι μπροστά στην κρίση, η αλληλεγγύη και η συνοχή έχουν προτεραιότητα. Ακόμη, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το Μέσο Ανάκαμψης αποτέλεσε μια σημαντική ευκαιρία για την Ελλάδα, ώστε να ανακάμψει η οικονομία της χώρας από τις επιπτώσεις της πανδημίας. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία, όσον αφορά την έγκριση του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης «Ελλάδα 2.0» είναι το γεγονός ότι όλες οι δράσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό, είτε αφορούν επενδύσεις, είτε αφορούν μεταρρυθμίσεις, χρειάζεται να τηρούν την αρχή «Do no significant harm».
Covid-19 pandemic was the cause for the development of negotiations concerning two major issues: The Multinational Financial Framework 2021-2027 and the Next Generation EU (NGEU) fund along with its most emblematic component, the Recovery and Resilience Facility. As far as the latter is concerned, it represents a landmark agreement that allows the EU to borrow from the financial markets and distribute funds to member states. The basic research question of the present dissertation is whether the negotiations for the Multinational Financial Framework 2021-2027 and the Next Generation EU fund differ in terms of the use of the “bargaining” negotiation approach versus the use of the “problem solving” approach. And, in case such differences were observed, the present dissertation further explores their root cause: whether they were due to asymmetries at a political level, a systemic level, or differences due to the crisis, as far as the two issues under negotiation are concerned?To provide answers to the above research question, three interviews were conducted with Greek officers who participated in the relevant negotiations. Their results revealed that member states mainly adopted the problem-solving approach during the negotiations for both the Multinational Financial Framework 2021-2017 as well as those for the Next Generation EU fund and especially the Recovery and Resilience Facility. The struggle for a common solution reveals that ensuring solidarity and cohesion within the EU were the main priorities in view and during the crisis. Special emphasis is given to the great significance the Recovery and Resilience Facility has for Greece, as it renders an opportunity to achieve a successful and immediate recovery from the negative consequences of the pandemic and further promote the country’s economic resilience against crises. As far as the approval and implementation of the Greek Recovery and Resilience Plan “Greece 2.0” is concerned, the principle “Do No Significant Harm” must be horizontally applied to the whole set of projects and initiatives it consists of.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.