Περίληψη : | Η παρούσα εργασία εξετάζει την διπλωματική προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πυρηνικό ζήτημα του Ιράν και τους διαδοχικούς ρόλους που αυτή κατείχε, από την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των Ε3 και του Ιράν το 2003 έως και την περίοδο πριν την έναρξη των συνομιλιών για την επάνοδο ΗΠΑ και Ιράν στην πυρηνική συμφωνία του 2015. Επιπλέον, εξετάζονται οι σχέσεις της Ένωσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες, έναν από τους βασικότερους δρώντες στην εξέλιξη του ιρανικού ζητήματος, και ειδικότερα η απόκλιση και σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ των δύο μερών, από την περίοδο της προεδρίας George W. Bush έως και την περίοδο της προεδρίας του Donald Trump. Επιπρόσθετα, εξετάζεται η αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών κυρώσεων, ως μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής, και εν τέλει αποτιμάται η γενικότερη επίδοση της ΕΕ επί του ιρανικού ζητήματος, αξιολογούμενη από την ομοιογένεια των προτιμήσεων των κρατών μελών της, την αρμοδιότητά της και το ευρύτερο διαπραγματευτικό πλαίσιο στο οποίο δραστηριοποιήθηκε. This paper examines the European Union's diplomatic approach to the Iran nuclear issue and its successive roles, from the start of negotiations between the E3 and Iran in 2003 to 2020 before the start of Vienna talks concerning the nuclear deal revival. In addition, the paper investigates the Union's relations with the United States, one of the key players in the evolution of the Iranian issue, and in particular the divergence and convergence of interests between the two, starting from the George W. Bush presidency until the presidency of Donald Trump. In addition, it examines the effectiveness of European sanctions as a foreign policy tool, and ultimately the EU's overall performance on the Iranian issue, assessed by the homogeneity of its Member States' preferences, its competence and the broader negotiating framework in which EU acted.
|
---|