| Περίληψη : | Η Χρηματοπιστωτική Κρίση, η οποία εκδηλώθηκε τον Αύγουστο του 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και σημείωσε σημάδια ραγδαίας επιδείνωσης το φθινόπωρο του 2008, ύστερα από την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers, μετεξελίχθηκε σε παγκόσμια οικονομική κρίση, κυρίως εξαιτίας της στενής διασύνδεσης των οικονομιών, προκαλώντας τελικά τη σοβαρότερη οικονομική ύφεση από τη δεκαετία του 1930 και μεγάλη δημοσιονομική επιδείνωση στις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Ωστόσο, οι χώρες που αντιμετώπιζαν σημαντικές διαρθρωτικές αδυναμίες και μακροοικονομικές ανισορροπίες, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν δίχως εξωτερική οικονομική βοήθεια τις δυσμενείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.Η παρούσα διπλωματική εργασία εκπονείται με σκοπό να μελετήσει την παρατηρηθείσα διπλή και αλληλένδετη κρίση Δημοσίου Χρέους και Τραπεζών στην περίπτωση της Ελλάδας. Αρχικά, θα γίνει μία ευσύνοπτη μεν ουσιαστική δε αναφορά στην έλευση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και τα αίτιά αυτής. Ύστερα, θα εμβαθύνουμε στην ελληνική δημοσιονομική κρίση, τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας που συνέβαλαν στην παρείσφρηση της παγκόσμιας κρίσης στη χώρα και τη μετέπειτα εξέλιξή της, καθώς και στον τρόπο που αυτή διοχετεύτηκε στον τραπεζικό τομέα και τους έντονους κλυδωνισμούς που υπέστη ο τελευταίος. Στην τελευταία ενότητα, θα αναφερθούμε στις χώρες της Ευρώπης που η κρίση ακολούθησε την αντίστροφη πορεία· ξεκίνησε, δηλαδή, από τον τραπεζικό κλάδο και εξελίχθηκε σε πρόβλημα χρέους των κρατών. Ακολούθως, θα αναφερθούμε στον ρόλο που διαδραμάτισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην ελληνική κρίση. Η εργασία ολοκληρώνεται παρουσιάζοντας πώς η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και το πέρασμά της στην Ευρώπη οδήγησε στην περαιτέρω οικονομική και νομισματική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.