| Περίληψη : | Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η νομολογιακή μελέτη του ενωσιακού δικαίου, της υπερέχουσας θέσης του έναντι του εθνικού δικαίου των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιταγών εναρμόνισης του τελευταίου με το πρώτο, ως απόρροια της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η ιδιαιτερότητα όπως επίσης και η ακεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μορφώματος μεγάλης εμβέλειας και πολιτικοοικονομικού κύρους διασφαλίζεται μέσω του ενωσιακού δικαίου. Παρότι η Ένωση δεν διαθέτει ένα ενιαίο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, εντούτοις η υπεροχή του δικαίου της έναντι των εθνικών συνταγμάτων, αποτελεί καταλυτικό παράγοντα της επιρροής που ασκεί στα κράτη μέλη της. Η αρχή της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του συστήματος αν και δεν καταγράφεται ρητά σε καμία ευρωπαϊκή διάταξη. Τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να συμμορφώνονται τόσο με το πρωτογενές όσο και με το παράγωγο δίκαιο. Μάλιστα βασικός όρος για την προσχώρηση ενός κράτους στην Ένωση είναι η αποδοχή του δικαίου και των αξιών της, όπως αναγράφονται στο άρθρο 2 της ΣΕΕ. H παρούσα εργασία, χωρίζεται σε τρείς Ενότητες. Στη πρώτη, αναλύεται η κατασκευή, διαμόρφωση και εξέλιξη της αρχής της υπεροχής από το ΔΕΕ, στη δεύτερη αναφέρεται το εύρος της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου όσον αφορά την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και τον σεβασμό της εθνικής ταυτότητας και στη τρίτη, αναλύεται η αρχή της υπεροχής στη δικαιοταξία των κρατών-μελών. Συμπερασματικά, παρατίθενται τα ευρήματα αλλά και η λύση που μπορεί να δοθεί στην εν λόγω σύγκρουση των δικαίων.
The subject of this paper is the case-law study of Community law, its predominant position vis-à-vis the national law of the Member States of the European Union and the requirements to harmonise the latter with the former, as a result of the process of European unification. The specificity as well as the integrity of the European Union as a group of great scope and politico-economic prestige is guaranteed by EU law. Although the Union does not have a single European Constitution, the primacy of its law over national constitutions is a catalyst for the influence it exerts on its Member States. The principle of the primacy of Union law is a cornerstone of the system although it is not explicitly recorded in any European provision. Member States are obliged to comply with both primary and secondary legislation. Indeed, a basic condition for a State's accession to the Union is the acceptance of its law and values, as set out in Article 2 TEU. This paper is divided into three Sections. In the first, the construction, formation and evolution of the principle of supremacy by the CJEU is analyzed, in the second the scope of the supremacy of EU law in terms of the protection of fundamental rights and respect for national identity is mentioned and in the third, the principle of supremacy is analyzed in the jurisdiction of the member states. In conclusion, the findings are listed as well as the solution that can be given to the said conflict of rights.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.