| Περίληψη : | Η παρούσα μελέτη εξετάζει κάτω από τρία σταθερά risk-reward ratios: α) το εάν και κατά πόσο η αύξηση της πολυπλοκότητας σε μια MACD crossover στρατηγική μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα από πλευράς κέρδους, β) τις προοπτικές κερδοφορίας των διαφόρων στρατηγικών που προκύπτουν, και γ) ποιο risk-reward ratio αποφέρει μεγαλύτερο κέρδος ανά trade σε καθεμία περίπτωση. Γίνεται backtesting σε τέσσερα διαφορετικά ζευγάρια της αγοράς συναλλάγματος κατά την περίοδο 19/10/2010 έως 26/04/22. Η πολυπλοκότητα εισάγεται μέσω της χρήσης του εκθετικού κινητού μέσου 200 περιόδων και της τυπικής απόκλισης 50 ημερών των τιμών ως συμπληρωματικά μέρη των entry signals. Το stop loss των στρατηγικών ορίζεται ποιοτικά και όχι ποσοτικά, ενώ το take profit ορίζεται ως συνάρτηση του stop loss. Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο ΕΜΑ 200 βελτίωσε την απλή στρατηγική στο 75% των περιπτώσεων, αποφέροντας κέρδος σε 8 από τις 12 συνολικά περιπτώσεις. Ωστόσο, η περαιτέρω αύξηση της πολυπλοκότητας μέσω της χρήσης του κριτηρίου της τυπικής απόκλισης έφερε καλύτερα αποτελέσματα μόνο στο 50% των περιπτώσεων. Τέλος, το risk-reward ratio 2:1 φαίνεται να υπερισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις έναντι των υπολοίπων. Τα αποτελέσματα μας δεν συνοδεύονται με στατιστική σημαντικότητα σε καμία από τις εξεταζόμενες υποθέσεις.
The present study examines under three fixed risk-reward ratios: a) whether and to what extent increasing the complexity in a MACD crossover strategy can lead to better results in terms of profit, b) the profitability prospects of the various resulting strategies, and c) which risk-reward ratio yields greater profit per trade in each case. It is backtested on four different forex market pairs during the period 10/19/2010 to 04/26/22. Complexity is introduced through the use of the 200-period exponential moving average and the 50-day standard deviation of prices as complementary parts of the entry signals. The stop loss of the strategies is defined qualitatively and not quantitatively, while the take profit is defined as a function of the stop loss. The findings show that the EMA 200 outperformed the simple strategy 75% of the time, making a profit in 8 out of 12 total cases. However, further increasing the complexity through the use of the standard deviation criterion yielded better results only 50% of the time. Finally, the 2:1 risk-reward ratio seems to prevail in most cases over the rest. Our results are not accompanied by statistical significance in any of the examined hypotheses.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.