| Περίληψη : | Η προστασία του περιβάλλοντος έχει ζωτική σημασία για τον άνθρωπο, τη φύση, για το σύνολο της ζωής στον πλανήτη Γη. Η ρύπανση του περιβάλλοντος στις μέρες μας δεν γνωρίζει σύνορα, καθώς πρόκειται για ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Η εξέλιξη της περιβαλλοντικής κρίσης έχει επιδράσει στη διαμόρφωση του σύγχρονου τρόπου ζωής αλλά και των αναγκών του σύγχρονου ανθρώπου. Παράμετροι που επιπλέον πυροδοτούν και τη μετεξέλιξη της κλιματικής κρίσης. Η πολιτική για την αλλαγή του κλίματος είναι ένας βασικός τομέας όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδεικνύει φιλοδοξία για παγκόσμια ηγετική θέση. Ωστόσο, αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να γίνει μόνο στο πλαίσιο μιας υπερεθνικής συνεργασίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη από τη πλευρά τους έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τη διαχείριση και δραστικά μέτρα για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Κάθε χρόνο, από το 1995, μέσω των γνωστών διασκέψεων COP του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών παρέχεται η ευκαιρία συναντήσεων των μελών για τη συζήτηση που στρέφεται γύρω από την κλιματική αλλαγή. Μέσω αλλεπάλληλων διαπραγματεύσεων η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να συμμετέχει ενεργά και να παρέχει την δική της διπλωματική ατζέντα. Η συγκεκριμένη εργασία προσπαθεί να αποτιμήσει την ηγετική προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνείς διαπραγματεύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Ως προς τον αναλυτικό πλαίσιο περιγράφεται η ηγεσία και τα κριτήρια με τα οποία μπορούμε να την αξιολογήσουμε και αναλύονται οι συμφωνίες της Κοπεγχάγης, του Παρισιού και τoυ Σαρμ Ελ Σέιχ. Στη συνέχεια ως προς το εμπειρικό πλαίσιο αξιολογείται η ηγετική προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τη διάρκεια των συγκεκριμένων διαπραγματεύσεων στη βάση των κριτηρίων που έχουν αναλυθεί.
The protection of the environment is of vital importance for humans, nature and for all life on planet Earth. Environmental pollution nowadays knows no borders as it is a global problem. The development of the environmental crisis has influenced the formation of the modern lifestyle and the needs of modern humanity, parameters that also trigger the evolution of the climate crisis. Climate change policy is a key area where the European Union is showing ambition for global leadership. However, effective treatment of the problem can only be done in the context of a supranational cooperation. The European Union and the Member States for their part have taken initiatives to manage and taken drastic measures to limit climate change. Every year, since 1995, through the well-known COP conferences of the United Nations, has led to the opportunity for members to meet and discuss about climate change. Through successive negotiations the European Union attempts to actively participate and provide its own diplomatic agenda. This work tries to evaluate the leadership effort of the European Union in international negotiations that have been carried out on the issue of climate change. In terms of the analytical framework, the leadership and the criteria by which we can evaluate it are described and the Copenhagen, Paris and Sharm El Sheikh agreements are analyzed. Then, in terms of the empirical framework, the leadership effort of the European Union during the specific negotiations is evaluated on the basis of the criteria that have been analyzed.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.