Βιβλιοθήκη ΟΠΑ - Ψηφιακό Αποθετήριο

ΠΥΞΙΔΑ Ιδρυματικό Αποθετήριο
και Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

Όνομα χρήστη
Κωδικός πρόσβασης

Συλλογές :	Ιδρυματικό Αποθετήριο ΟΠΑ / AUEB Institutional Repository Σχολή Οικονομικών Επιστημών / School of Economics Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών / Department of International and European Economic Studies Μεταπτυχιακές Εργασίες / Postgraduate dissertations

Τίτλος :	Credit rating agencies and the 2007 global financial crisis

Εναλλακτικός τίτλος :	Οίκοι αξιολόγησης και παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007

Δημιουργός :	Γιούργα, Σοφία Giourga, Sofia

Συντελεστής :	Topaloglou, Nikolaos (Επιβλέπων καθηγητής) Demos, Antonios (Εξεταστής) Skouras, Spyros (Εξεταστής) Athens University of Economics and Business, Department of International and European Economic Studies (Degree granting institution)

Τύπος :	Text

Φυσική περιγραφή :	109p.

Γλώσσα :	en

Αναγνωριστικό :	http://www.pyxida.aueb.gr/index.php?op=view_object&object_id=11126

Περίληψη :	Όπως αναφέρεται στο πρώτο κεφάλαιο, οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι σημαντικοί για τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς μελετούν και αξιολογούν τον κίνδυνο πολλών και διαφορετικών χρηματοοικονομικών προϊόντων καθώς και την πιστοληπτική ικανότητα οποιουδήποτε οικονομικού-χρηματοπιστωτικού οργανισμού. Οι αξιολογήσεις των ΟΑΠΙ συμβάλλουν στη μείωση της ασυμμετρίας πληροφοριών που υπάρχει μεταξύ των επενδυτών και των επιχειρήσεων που αναζητούν χρηματοδότηση. Οι αξιολογήσεις των οίκων, ουσιαστικά, ισοδυναμούν με εκτίμηση της πιθανότητας οι οφειλέτες να κηρύξουν πτώχευση ή να αθετήσουν τις υποχρεώσεις - οφειλές τους. Κάθε οίκος μπορεί να έχει διαφορετική μεθοδολογία και τεχνική αξιολόγησης, ωστόσο, είναι πραγματικότητα ότι οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης—Moody's, Standard & Poor's και Fitch—ακολουθούν συγκρίσιμα πρωτόκολλα όσον αφορά τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας.Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι η πρόσφατη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2008 είχε σημαντικό αντίκτυπο στην αξιοπιστία των μεγάλων οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Έχουν διατυπωθεί αρκετές ανησυχίες σχετικά με τον ρόλο τους, ο οποίος καλύπτεται στο τέταρτο κεφάλαιο, καθώς οι αξιολογήσεις που εξέδωσαν δεν αντικατόπτριζαν με ακρίβεια τον κίνδυνο που ενέχουν τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και οι χρηματοοικονομικές οντότητες, που συνέβαλαν στην εξέλιξη της κρίσης και εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο. Ολοένα και περισσότερα ερωτήματα εγείρονται και πληθώρα ερευνητών επέκριναν τον ρόλο και τις αποφάσεις των ΟΑΠΙ.Η χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από την αγορά στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου των ΗΠΑ είχε αρνητικό αντίκτυπο στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εξελισσόμενη σε παγκόσμια οικονομική κρίση σε ένα περιβάλλον στενά διασυνδεδεμένων οικονομιών, επηρέασε πολλές χώρες της ζώνης του ευρώ, όπως π.χ. την Ελλάδα. Αυτό ήταν επίσης αποτέλεσμα του γεγονότος ότι πολλοί επενδυτές ήταν όλο και πιο επιφυλακτικοί και νευρικοί αφού οι οίκοι αξιολόγησης συνέχισαν να υποβαθμίζουν σε μεγάλες ποσότητες την αξιολόγηση των κρατικών ομολόγων, επιδεινώνοντας την κατάσταση πολύ. Αυτό συνέβη προφανώς στην Ελλάδα, όπου η πιστοληπτική ικανότητα των ελληνικών ομολόγων έπεσε σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο και η χώρα κήρυξε πτώχευση, όπως αναλύεται στο τέταρτο κεφάλαιο.Στη συνέχεια, στο τελευταίο κεφάλαιο αναφερόμαστε σε μεταβλητές ESG αφού στο πλαίσιο της οικονομικής αξιολόγησης, η σημασία των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και διακυβέρνησης (τα μέτρα ESG) έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Ο όρος «μεταβλητές ESG» αναφέρεται στη συλλογή παραμέτρων που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση και την απόδοση ενός οργανισμού ή ακόμη και ενός επενδυτικού προϊόντος όσον αφορά το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση. Αυτά τα μέτρα καταδεικνύουν την αφοσίωση μιας εταιρείας στην κοινωνική δικαιοσύνη, τις βιώσιμες πρακτικές και την αποτελεσματική διακυβέρνηση. Η ενσωμάτωση των παραγόντων ESG στη διαδικασία αξιολόγησης προσφέρει πλεονεκτήματα για την ανάλυση κινδύνου, για τις επενδυτικές αποφάσεις και επίσης για την προώθηση μιας πιο βιώσιμης οικονομίας και κοινωνίας. As the first chapter discusses, credit rating agencies are essential to the global financial markets since they evaluate and rate the risk of a plethora of different financial products as well as the creditworthiness of any economic-financial organization. The CRAs’ assessments help to lessen the information asymmetry that exists between investors and businesses seeking funding. Their evaluations are actually equal to an assessment of the likelihood that the debtors will file for bankruptcy or fail on their obligations - debts. Each agency may have a different methodology and evaluation technique, however, it is a reality that the three major rating agencies—Moody's, Standard & Poor's, and Fitch—follow comparable protocols when it comes to credit ratings, as discussed in the second and third chapter.However, it has been shown that the recent global financial crisis of 2007-2008 has had a significant impact on the major credit rating agencies' credibility. Several concerns have been raised regarding their role, which is covered in the fourth chapter, as the ratings they issued failed to accurately reflect the risk posed by financial products and by financial entities, which contributed to the crisis's development and spread all over the world. More and more questions have been raised and plethora of researchers criticized the CRAs’ role and decisions.The financial crisis that originated in the US subprime mortgage market had a negative domino effect on the global financial system, growing into a global financial crisis in an environment of closely interconnected economies, affecting a lot of countries in the euro area as well, such as Greece. This was also a result of the fact that the capital market players were increasingly wary and nervous as the rating agencies continued to downgrade the rating of government bonds in large quantities, making the situation much worse. This was obviously the case in Greece, where the Greek bonds' credit rating dropped to a much lower level and the country declared bankruptcy, as it is analyzed in the fourth chapter.Then, in the last chapter we refer to ESG variables since in the framework of financial evaluation, the significance of environmental, social, and governance (ESG_ measures have grown significantly in recent years. The term “ESG variables” refers to the collection of parameters used to assess and organization’s or even an investments product’s performance in terms of environment, society, and governance. These measures demonstrate a company’s dedication to social justice, sustainable practices, and effective governance. The integration of ESG factors into the rating process offers advantages for both risk analysis and investment decisions and also for promoting a more viable and sustainable economy and society.

Περίληψη :

Όπως αναφέρεται στο πρώτο κεφάλαιο, οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι σημαντικοί για τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς μελετούν και αξιολογούν τον κίνδυνο πολλών και διαφορετικών χρηματοοικονομικών προϊόντων καθώς και την πιστοληπτική ικανότητα οποιουδήποτε οικονομικού-χρηματοπιστωτικού οργανισμού. Οι αξιολογήσεις των ΟΑΠΙ συμβάλλουν στη μείωση της ασυμμετρίας πληροφοριών που υπάρχει μεταξύ των επενδυτών και των επιχειρήσεων που αναζητούν χρηματοδότηση. Οι αξιολογήσεις των οίκων, ουσιαστικά, ισοδυναμούν με εκτίμηση της πιθανότητας οι οφειλέτες να κηρύξουν πτώχευση ή να αθετήσουν τις υποχρεώσεις - οφειλές τους. Κάθε οίκος μπορεί να έχει διαφορετική μεθοδολογία και τεχνική αξιολόγησης, ωστόσο, είναι πραγματικότητα ότι οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης—Moody's, Standard & Poor's και Fitch—ακολουθούν συγκρίσιμα πρωτόκολλα όσον αφορά τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας.Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι η πρόσφατη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2008 είχε σημαντικό αντίκτυπο στην αξιοπιστία των μεγάλων οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Έχουν διατυπωθεί αρκετές ανησυχίες σχετικά με τον ρόλο τους, ο οποίος καλύπτεται στο τέταρτο κεφάλαιο, καθώς οι αξιολογήσεις που εξέδωσαν δεν αντικατόπτριζαν με ακρίβεια τον κίνδυνο που ενέχουν τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και οι χρηματοοικονομικές οντότητες, που συνέβαλαν στην εξέλιξη της κρίσης και εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο. Ολοένα και περισσότερα ερωτήματα εγείρονται και πληθώρα ερευνητών επέκριναν τον ρόλο και τις αποφάσεις των ΟΑΠΙ.Η χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από την αγορά στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου των ΗΠΑ είχε αρνητικό αντίκτυπο στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εξελισσόμενη σε παγκόσμια οικονομική κρίση σε ένα περιβάλλον στενά διασυνδεδεμένων οικονομιών, επηρέασε πολλές χώρες της ζώνης του ευρώ, όπως π.χ. την Ελλάδα. Αυτό ήταν επίσης αποτέλεσμα του γεγονότος ότι πολλοί επενδυτές ήταν όλο και πιο επιφυλακτικοί και νευρικοί αφού οι οίκοι αξιολόγησης συνέχισαν να υποβαθμίζουν σε μεγάλες ποσότητες την αξιολόγηση των κρατικών ομολόγων, επιδεινώνοντας την κατάσταση πολύ. Αυτό συνέβη προφανώς στην Ελλάδα, όπου η πιστοληπτική ικανότητα των ελληνικών ομολόγων έπεσε σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο και η χώρα κήρυξε πτώχευση, όπως αναλύεται στο τέταρτο κεφάλαιο.Στη συνέχεια, στο τελευταίο κεφάλαιο αναφερόμαστε σε μεταβλητές ESG αφού στο πλαίσιο της οικονομικής αξιολόγησης, η σημασία των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και διακυβέρνησης (τα μέτρα ESG) έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Ο όρος «μεταβλητές ESG» αναφέρεται στη συλλογή παραμέτρων που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση και την απόδοση ενός οργανισμού ή ακόμη και ενός επενδυτικού προϊόντος όσον αφορά το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση. Αυτά τα μέτρα καταδεικνύουν την αφοσίωση μιας εταιρείας στην κοινωνική δικαιοσύνη, τις βιώσιμες πρακτικές και την αποτελεσματική διακυβέρνηση. Η ενσωμάτωση των παραγόντων ESG στη διαδικασία αξιολόγησης προσφέρει πλεονεκτήματα για την ανάλυση κινδύνου, για τις επενδυτικές αποφάσεις και επίσης για την προώθηση μιας πιο βιώσιμης οικονομίας και κοινωνίας.
As the first chapter discusses, credit rating agencies are essential to the global financial markets since they evaluate and rate the risk of a plethora of different financial products as well as the creditworthiness of any economic-financial organization. The CRAs’ assessments help to lessen the information asymmetry that exists between investors and businesses seeking funding. Their evaluations are actually equal to an assessment of the likelihood that the debtors will file for bankruptcy or fail on their obligations - debts. Each agency may have a different methodology and evaluation technique, however, it is a reality that the three major rating agencies—Moody's, Standard & Poor's, and Fitch—follow comparable protocols when it comes to credit ratings, as discussed in the second and third chapter.However, it has been shown that the recent global financial crisis of 2007-2008 has had a significant impact on the major credit rating agencies' credibility. Several concerns have been raised regarding their role, which is covered in the fourth chapter, as the ratings they issued failed to accurately reflect the risk posed by financial products and by financial entities, which contributed to the crisis's development and spread all over the world. More and more questions have been raised and plethora of researchers criticized the CRAs’ role and decisions.The financial crisis that originated in the US subprime mortgage market had a negative domino effect on the global financial system, growing into a global financial crisis in an environment of closely interconnected economies, affecting a lot of countries in the euro area as well, such as Greece. This was also a result of the fact that the capital market players were increasingly wary and nervous as the rating agencies continued to downgrade the rating of government bonds in large quantities, making the situation much worse. This was obviously the case in Greece, where the Greek bonds' credit rating dropped to a much lower level and the country declared bankruptcy, as it is analyzed in the fourth chapter.Then, in the last chapter we refer to ESG variables since in the framework of financial evaluation, the significance of environmental, social, and governance (ESG_ measures have grown significantly in recent years. The term “ESG variables” refers to the collection of parameters used to assess and organization’s or even an investments product’s performance in terms of environment, society, and governance. These measures demonstrate a company’s dedication to social justice, sustainable practices, and effective governance. The integration of ESG factors into the rating process offers advantages for both risk analysis and investment decisions and also for promoting a more viable and sustainable economy and society.

Λέξη κλειδί :	Οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Παγκόσμια Χρηματοοικονομική Κρίση 2007 Ελλάδα ESG μεταβλητές Credit Rating Agencies (CRA) Global financial crisis 2007 Greece Environment, Social, Governance (ESG) ESG variables

Ημερομηνία έκδοσης :	19-03-2024

Ημερομηνία κατάθεσης :	20-03-2024

Ημερομηνία αποδοχής :	20-03-2024

Άδεια χρήσης :

Αρχείο: Giourga_2024.pdf

Τύπος: application/pdf

Είσοδος