| Περίληψη : | Μετά το πέρας της πανδημίας του Covid-19, ήρθαν στο επίκεντρο οι έννοιες της ψυχικής υγείας, ψυχικής ευημερίας και ψυχικής ανθεκτικότητας αναφορικά αφενός με την προσωπική ζωή των ατόμων και αφετέρου με την επαγγελματική, λόγω της κοινωνικής απομόνωσης, των τεχνολογικών εξελίξεων, και των νέων εργασιακών τάσεων. Η κακή ψυχική υγεία όταν είναι σε υψηλά επίπεδα δείχνει να επιδρά τόσο στην ψυχική ευημερία του ατόμου, όσο και στις επιμέρους διαστάσεις της. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφική ανασκόπηση που πραγματοποιήθηκε, αυτά επηρεάζουν με τη σειρά τους τον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι δρουν μέσα στο εργασιακό περιβάλλον, την παραγωγικότητα ή τον βαθμό των απουσιών από την εργασία. Παράλληλα η ψυχική ανθεκτικότητα αποτελεί εφόδιο για τη διαχείριση της κακής ψυχικής υγείας και σχετίζεται με την ευημερία μέσα σε δυσμενείς καταστάσεις. Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται γύρω από τη συγκεκριμένη αυτή θεματολογία, δηλαδή την ψυχική υγεία, ψυχική ευημερία και ψυχική ανθεκτικότητα, στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον. Προκειμένου να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ των τριών αυτών μεταβλητών, πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα μέσω ερωτηματολογίου, σε ηλεκτρονική μορφή, συλλέγοντας 157 απαντήσεις από εργαζόμενους σε διαφορετικούς κλάδους. Τα αποτελέσματα από την ανάλυση των δεδομένων έδειξαν ότι η κακή ψυχική υγεία σχετίζεται αρνητικά με την ψυχική ευημερία, τις διαστάσεις της, αλλά και την ψυχική ανθεκτικότητα. Επιπροσθέτως τα ευρήματα έδειξαν ότι η ψυχική ανθεκτικότητα σχετίζεται θετικά με την ψυχική ευημερία και τις διαστάσεις της, γεγονός σημαντικό για την διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, εφόσον μέσω της ψυχικής ευημερίας οι εργαζόμενοι είναι πιο παραγωγικοί και οργανωτικοί. Πραγματοποιήθηκαν οι ίδιες συσχετίσεις με τον έλεγχο του παράγοντα «Φύλο» και οι συσχετίσεις αυτές βγήκαν ελαφρώς πιο ασθενείς, σε σχέση με τις συσχετίσεις χωρίς τον παράγοντα «Φύλο». Συνεπώς τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας προσδίδουν στην επιστήμη της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού, επιβεβαιώνοντας την υπάρχουσα βιβλιογραφία για την ύπαρξη των σχέσεων αυτών στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον και στο εργασιακό περιβάλλον της Ελλάδας, ανεξαρτήτως κλάδου και φέρνοντας νέους προβληματισμούς και προτάσεις για μελλοντικές έρευνες.
The current study focuses on the topic around mental health, mental well-being, and mental resilience in the modern working environment. After the pandemic of Covid-19, the concepts of mental health, mental well-being and mental resilience came into the center regarding the personal and the professional life of people because of social isolation, technological evolution, and new labor trends. When bad mental health exists in high level effects on the mental well-being of the person, and its dimensions. According to the literature review conducted this fact has an impact on how employees react in their working environment, how productive they are and to the levels of absenteeism from work. At the same time mental resilience is a tool for managing mental health issues and relates to the state of mental well-being in difficult conditions. In order to investigate the relationship between the variables of mental health, mental well-being and mental resilience, this happened by the use of quantitative research via an electronic questionnaire. This questionnaire contained scales from older research that counted bad mental health, mental well-being and its dimensions and mental resilience and has been answered from 157 employees from different sectors. The results of the data analysis have shown that bad mental health is negatively related with mental well-being, its dimensions and mental resilience. Additionally, the findings showed that mental resilience is positively related with mental well-being and its dimensions, constituting an important fact about human resources management, because through mental well-being employees are more productive and organized. The same correlations were performed controlling for the «Gender» factor and these correlations came out slightly weaker than the correlations without the «Gender» factor. Therefore, the findings of this research add to the science of Human Resource Management, confirming the existing literature about the existence of these relationships in the modern workplace and in the Greek workplace irrespective of sector and bringing new concerns and suggestions for further research.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.