| Περίληψη : | Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, της οποίας μάρτυρες των συνεπειών της γινόμαστε καθημερινά. αποτελεί σίγουρα μια από τις μεγαλύτερες κρίσης της εκατονταετίας και το κυριότερο θέμα συζήτησης μεταξύ οικονομολόγων, πολιτικών, κοινωνιολόγων και λοιπών κοινωνικών ομάδων. Η ταχεία διάδοση της σε ολόκληρο τον κόσμο, λόγω του παγκοσμιοποιημένου χαρακτήρα της οικονομίας, αποτέλεσε ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο και κάνει την κρίση αυτή ιδιαιτέρως σοβαρή τόσο στις επιπτώσεις της όσο και στους τρόπους αντιμετώπισης της.Για τον λόγο αυτό, σκοπός της παρούσας διατριβής θα είναι να αναλύσουμε τόσο τα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτή την κρίση όσο και πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης της.Ξεκινώντας λοιπόν την συγγραφή του εν λόγω πονήματος θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τον τρόπο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς η αφετηρία αυτής της κρίσης βρίσκεται ακριβώς εκεί. Έπειτα θα γίνει μια γενική αναφορά στα αίτια και μια σύντομη ιστορική αναδρομή στα κυριότερα γεγονότα της κρίσης.Είναι πλέον γνωστό πως οι δύο βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίχθηκε και έπειτα εξαπλώθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 είναι ένα νέο τραπεζικό εργαλείο, η τιτλοποίηση καθώς και ο ρόλος που διαδραμάτισαν οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.Στο τρίτο και τέταρτο λοιπόν κεφάλαιο επιχειρείται μια βιβλιογραφική ανάλυση της διαδικασίας της τιτλοποίησης απαιτήσεων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τι σκοπούς εξυπηρετεί, πως γίνεται, τι πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έχει και ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που την διέπει. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως το ζήτημα της τιτλοποίησης απαιτήσεων είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο για να μπορέσει να περιγραφεί επαρκώς μέσα από την συγγραφή ενός κεφαλαίου. Έπειτα θα διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο αυτό το καινούριο συμβατικό μόρφωμα της σύγχρονης οικονομίας, το οποίο αναπτύσσεται ταχύτητα και με τρόπο ιδιαίτερα εντυπωσιακό, συνέβαλε στο ξέσπασμα αυτής της παγκόσμιας και πρωτοφανής χρηματοπιστωτικής κρίσης.Στη συνέχεια της ανάλυσης μας γίνεται εκτενή αναφορά στους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται ποιοι είναι αυτοί οι οργανισμοί, ποιος ο ρόλος τους και πως αυτοί συμπεριφέρονται κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους. Πιο συγκεκριμένα αναλύονται λεπτομερώς οι διαδικασίες που ακολουθούνται κατά τις διαβαθμίσεις των εκδοτών και κάποια πιθανά προβλήματα που προκύπτουν από την λειτουργία τους.Το πέμπτο κεφάλαιο είναι το κεφάλαιο στο οποίο θα εξετάσουμε ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης που έχουν αυτοί οι οργανισμοί. Χωρίς να αμφισβητηθεί ο θετικός ρόλος τους υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που δημιουργούν προβλήματα κατά την διάρκεια της λειτουργίας τους και αυτά τα προβλήματα είναι μια από τις κυριότερες αιτίες της κρίσης. Ως κυριότερα αναφέρονται η έλλειψη ανταγωνισμού, οι συγκρούσεις συμφερόντων, η απουσία διαφάνειας, η κανονιστική συμμόρφωση των αξιολογήσεων κ.α.Τέλος στο έκτο κεφάλαιο αναλύουμε πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης των παραπάνω προβλημάτων που θίγουν την αξιοπιστία των οίκων αξιολόγησης, μέσα από το πρίσμα του νέου Κανονισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εγκρίθηκε την Άνοιξη του 2009 όσο και του Κώδικα της IOSCO που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης ένα υποκεφάλαιο αφιερώνεται στην διαδικασία εγγραφής και επιτήρησης των οργανισμών που προτείνει ο Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η κοινοποίηση του Κώδικα της IOSCO στους συμμετέχοντες στην αγορά.Εν κατακλείδι, έχοντας αναλύσει τόσο την διαδικασία της τιτλοποίησης και του ρόλου της στην κρίση όσο τον τρόπο λειτουργίας, τα προβλήματα και το μερίδιο ευθύνης των οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας καταλήγουμε σε κάποια γενικά συμπεράσματα ως προς το μέλλον του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των νέων κανόνων πάνω στους οποίους πρέπει να στηριχθεί ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοιες καταστάσεις.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.