| Περίληψη : | Το περιεχόμενο της παρούσας εργασίας σχετίζεται με την εξέταση του ερωτήματος αν οι επενδύσεις εξηγούν πλήρως το φαινόμενο του accrual anomaly. Παρουσιάζεται πως γίνεται ο διαχωρισμός των συνολικών δεδουλευμένων σε δυο βασικές κατηγορίες: στα δεδουλευμένα που σχετίζονται με τις επενδύσεις και στα μη συναλλακτικά δεδουλευμένα. Τα μη συναλλακτικά δεδουλευμένα αποτελούν δεδουλευμένα τα οποία δεν αντιπροσωπεύουν δαπάνες και έξοδα για νέες επενδύσεις. Αυτά τα δυο είδη δεδουλευμένων αποδεικνύεται πως έχουν εντελώς διαφορετικές δυνατότητες πρόβλεψης. Οι διαφορετικές δυνατότητες πρόβλεψης εντοπίζονται στα κέρδη, στις καθαρές ταμειακές ροές και στις λειτουργικές ταμειακές ροές. Πιο αναλυτικά, τα μη συναλλακτικά δεδουλευμένα έχουν την υψηλότερη δυνατότητα πρόβλεψης. Σε όλες τις παλινδρομήσεις που διενεργούνται η κλίση της συγκεκριμένης μεταβλητής είναι η υψηλότερη σε απόλυτες τιμές σε σύγκριση με τα υπόλοιπα είδη των δεδουλευμένων. Επιπλέον, ένα ακόμα εύρημα είναι πως οι αποσβέσεις έχουν και αυτές υψηλή δυνατότητα πρόβλεψης σε αντίθεση με τις απόψεις που υποστηρίζονταν σε προηγούμενες μελέτες και παρελθόντα άρθρα. Γενικά, τα αποτελέσματα της εργασίας μας αποδεικνύουν ότι τα μη συναλλακτικά δεδουλευμένα είναι το λιγότερα αξιόπιστο συστατικό στοιχείο των δεδουλευμένων καθώς καταγράφονται οι μεγαλύτερες αυξομειώσεις στο συντελεστή της συγκεκριμένης μεταβλητής ανάμεσα στις παλινδρομήσεις που πραγματοποιούνται. Όλα τα παραπάνω ευρήματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως οι επενδύσεις δεν εξηγούν πλήρως το φαινόμενο του accrual anomaly. Για αυτό το λόγο, είναι απαραίτητος ο διαχωρισμός των δεδουλευμένων στα επιμέρους είδη ώστε να επιτυγχάνονται πιο έγκυρα αποτελέσματα και να έχουμε στη διάθεση μας όλες τις πτυχές που εξηγούν το φαινόμενο του accrual anomaly. Για την παρούσα εργασία χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τη βάση δεδομένων της DataStream για 1396 επιχειρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα δεδομένα, πάνω στα οποία βασίζεται η μελέτη μας, αφορούν τις χρονιές 2007-2017 και οι παρατηρήσεις ανέρχονται στις 11.441.
In this paper we examine the question whether investment explains totally the phenomenon of accrual anomaly. It is presented the decomposition of total accruals into investment- related and "nontransaction" accruals. "Nontransaction" accruals do not represent new investment expenditures. These two types of accruals have very different predictive power for firm performance , not just for future earnings but also for future cash flow. More specifically, "nontransaction" acrruals have the strongest predictive power in absolute terms. In all regressions, the predictive slope of this variable is the highest in absolute terms in comparison with the other types of accruals. Moreover, depreciation has strong predictive power in contrast with past theories. Generally, our results suggest that "nontransaction" accruals are the least reliable component of accruals ans show that a significant portion of the accrual anomaly cannot be explained by investment. This is why, the decomposition of total accruals is necessary. For this paper, we use data from DataStream. Our sample consists of 1396 companies of United Kingdom. Data starts from 2007 to 2017 and observations are 11.441.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.