| Περίληψη : | Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μία μελέτη της ποιότητας των δημοσιευμένων κερδών σε σχέση με την ύπαρξη θεσμικής ιδιοκτησίας αλλά και το βαθμό συγκέντρωσής της. Διερευνάται δηλαδή, η εμπειρική σχέση μεταξύ της θεσμικής κατοχής συμμετοχών και πώς αυτή επιδρά στην άμβλυνση της διακριτικής ευχέρειας/ευελιξίας των διοικούντων ως προς τη διαμόρφωση του λογιστικού αποτελέσματος. Επίσης, εξετάζεται εάν η συγκέντρωση των θεσμικών επενδυτών συμβάλλει σε πολλαπλάσιο βαθμό στη διασφάλιση κερδών υψηλής ποιότητας και κατ’ επέκταση στον περιορισμό της ενασχόλησης των διοικούντων με πρακτικές που ενδέχεται να διαστρεβλώσουν την πραγματική χρηματοοικονομική θέση της εκάστοτε εταιρείας. Επιπρόσθετα, ελέγχεται εάν η άσκηση ουσιώδους επιρροής, η οποία διασφαλίζεται σε έναν θεσμικό επενδυτή στην περίπτωση όπου κατέχει ποσοστό άνω του 20% επί των κοινών μετοχών μίας εταιρείας, επηρεάζει κατά τέτοιο τρόπο τη συμπεριφορά της διοίκησης, ούτως ώστε να την κατευθύνει στη δημοσίευση μη διαβρωμένων λογιστικών κερδών, και ως εκ τούτου στην εμφάνιση αποτελεσμάτων με υψηλή περιεκτικότητα σε έγκυρη πληροφόρηση. Το δείγμα αποτελείται από 290 εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών εταιρείες για περίοδο πέντε χρόνων, από το 2007 έως το 2011. Στην παρούσα μελέτη, η διερεύνηση της επίδρασης που δύναται να επιφέρει η θεσμική κατοχή συμμετοχών στην ποιότητα των δημοσιευμένων κερδών πραγματοποιείται με τη χρήση ενός ευρέως αποδεκτού μοντέλου, όπως αυτό ορίζεται από τους Francis et al. (2008). Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας και μέσω της διενέργειας ποικίλων πολυμεταβλητών στατιστικών αναλύσεων, εντοπίστηκαν στατιστικώς σημαντικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η συγκεντρωτική κατοχή μετοχών από μέρους των θεσμικών επενδυτών αυξάνει τη μεταβλητότητα των κερδών, υποδηλώνοντας την ύπαρξη μη εξομαλυμένων αποτελεσμάτων. Το γεγονός αυτό, ενδεχομένως καταδεικνύει την πρόθεση των διοικούντων να εφαρμόσουν τη διακριτική τους ευχέρεια επί των λογιστικών κερδών, προκειμένου να επιτύχουν στόχους κερδών, διαβρώνοντας έτσι την ποιότητά τους. Ως εκ τούτου, καθίσταται σαφές ότι οι εταιρείες των οποίων οι μετοχές κατέχονται από επενδυτές με υψηλό ποσοστό συγκέντρωσης, πιθανότατα χειραγωγούν τα κέρδη τους, γεγονός που επιδρά αρνητικά και στην ποιότητά τους, καθώς οι διοικούντες ενδέχεται να επιδιώκουν τη μυωπική βραχυπρόθεσμη ευρωστία της εταιρείας, προσανατολίζοντας τις δυνάμεις τους στην επίτευξη στόχων κερδών. Επιπροσθέτως, αποδείχτηκε εμπειρικά ότι η παρουσία απλά και μόνο θεσμικών επενδυτών στη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου λειτουργεί ευεργετικά ως προς τη δημοσίευση ομαλών, και επομένως ποιοτικών, κερδών στην περίπτωση όπου αυτή συνυπάρχει με τη συγκεντρωμένη θεσμική ιδιοκτησία, η οποία εξακολουθεί να συντελεί στη δημοσίευση χαμηλής ποιότητας κερδών, συνιστώντας έτσι μία πιθανή ένδειξη χειραγώγησης. Ωστόσο, διαπιστώνεται ότι η παρουσία των θεσμικών επενδυτών, σε μία ατομική βάση αξιολόγησης, δεν επιδρά με στατιστικά σημαντικό τρόπο στην ποιότητα των δημοσιευμένων κερδών. Ακόμη, τα αποτελέσματα των ελέγχων δε δύνανται να αποδείξουν εμπειρικά ότι η παρακολούθηση των θεσμικών επενδυτών που κατέχουν τουλάχιστον το 20% επί του μετοχικού κεφαλαίου, είναι ουσιαστικότερης μορφής και επομένως συντελεί στη δημοσίευση ποιοτικότερων κερδών. Η μελέτη αυτή, στηριζόμενη σε προγενέστερες έρευνες και συμπεράσματα, παρέχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ικανότητα της διοίκησης να επιδρά στην ποιότητα των κερδών, εφαρμόζοντας μία καιροσκοπική συμπεριφορά, δεν είναι σταθερή μεταξύ των εταιρειών, αντιθέτως ποικίλλει ανάλογα με το επίπεδο και τη συγκέντρωση της θεσμικής ιδιοκτησίας. Κοντολογίς, διαπιστώνεται ότι η συγκεντρωμένη δομή ιδιοκτησίας εν γένει συντελεί στην παρουσίαση χαμηλότερης ποιότητας χρηματοοικονομικής πληροφόρησης. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας είναι χρήσιμα στην επιχειρηματική κοινότητα καθώς συνδέουν την παρουσία επενδυτών υψηλής συγκέντρωσης με εταιρείες των οποίων τα κέρδη χαρακτηρίζονται από υποδεέστερη ποιότητα.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.