| Περίληψη : | Η χρηματοοικονομική κρίση του 2008 που ξέσπασε στην αγορά των ακινήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής γρήγορα εξαπλώθηκε διεθνώς. Πολλές χώρες αντιμετώπισαν προβλήματα χρηματοδότησης. Στην ευρωζώνη η τραπεζική αυτή κρίση μεταλλάχθηκε σε κρίση χρέους. Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρος δέχθηκαν βοήθεια από το ΔΝΤ και από τα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, εφαρμόζοντας ως ανάλλαγμα μέτρα λιτότητας. Τα μέτρα αυτά είχαν ως σκοπό την δραστική μείωση των ελλειμμάτων και την προσπάθεια ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας και εφαρμόστηκαν σε όλες τις χώρες με ελλείμματα, όχι μόνο σε αυτές που ήταν σε πρόγραμμα. Στο δεύτερο κεφάλαιο θα αναλύσουμε στην αρχή την θεωρία των Άριστων Νομισματικών Περιοχών. Υπό το πρίσμα της θεωρίας θα εξετάσουμε το βαθμό στον οποίο η ευρωζώνη συναντά αυτά τα κριτήρια και έχει τους μηχανισμούς εκείνους που απαιτούνται για την επιβίωση μιας Νομισματικής Ένωσης. Έπειτα στο τρίτο κεφάλαιο θα επιχειρηθεί να εντοπιστούν τα αίτια που οδήγησαν μετά το 2009 σημαντικό αριθμό των κρατών-μελών της ευρωζώνης να εφαρμόζουν μεγάλες περικοπές στους προϋπολογισμούς τους, ενώ αντιθέτως άλλα κράτη-μέλη σε μια περίοδο ευημερίας. Θα δείξουμε την εξαιρετικά μεγάλη διαφορά που εμφανίζουν μεταξύ τους οι χώρες της ευρωζώνης στην ανταγωνιστικότητα και στα ισοζύγια πληρωμών και ότι η κρίση προήλθε κυρίως από αυτή την ανισορροπία. Θα παρατηρήσουμε σε αντιδιαστολή την περίπτωση της Γερμανίας και των πιο αδύναμων οικονομικά χώρων του Νότου κατά τη διάρκεια της κρίσης. Επιπροσθέτως, θα αναλύσουμε την έννοια της ανταγωνιστικότητας και την πολιτική που ακολουθείται στην ευρωζώνη. Θα αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα της πολιτικής της λιτότητας συγκρίνοντας τις επιδόσεις της ευρωζώνης την περίοδο 2008-2017 συγκριτικά με τις άλλες αναπτυγμένες οικονομίες. Τέλος, θα αξιολογήσουμε τους μηχανισμούς αντιμετώπισης των ανισορροπιών των ισοζυγίων πληρωμών που έχουν προταθεί ή χρησιμοποιούνται σε άλλες Νομισματικές Ενώσεις, επιχειρώντας να προσεγγίσουμε τις λύσεις που χρειάζεται η ευρωζώνη για την επιβίωση της στο μέλλον.
The financial crisis of 2008 that erupted in the real estate market in the United States of America quickly spread internationally. Many countries have encountered financing problems. In the eurozone, this banking crisis was transformed into a debt crisis. Greece, Portugal, Ireland and Cyprus have received assistance from the IMF and the other member states of the eurozone, applying austerity measures in return. These measures aimed at a drastic reduction of deficits and an effort to regain competitiveness and were implemented in all countries with deficits, not just those that were in a program. In the second chapter we will first analyze the theory of Optimum Curency Areas.We will look at the extent to which the eurozone meets these criteria and has the mechanisms that are needed for the survival of a Monetary Union. In the third chapter we will attempt to identify the causes that led, after 2009, a significant number of euro area member states to implement large cuts in their budgets, while other Member States was in a prosperous period. . We will show the very large difference between the eurozone countries in competitiveness and balance of payments and that the crisis was mainly caused by this imbalances. We will observe in contrast the case of Germany and the weakest South economies during the crisis. In addition, we will analyze the concept of competitiveness and the policy pursued in the eurozone. We will evaluate the results of the austerity policy by comparing the performance of the eurozone in 2008-2017 compared to other developed economies. Finally, we will evaluate the mechanisms proposed, attempting to approach the solutions that the eurozone needs to survive in the future.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.