| Περίληψη : | Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να ερευνήσει ορισμένους προσδιοριστικούς παράγοντες επιτυχίας των στρατηγικών συμμαχιών σε εταιρείες τεχνολογίας στην Ελλάδα. Παρά το μεγάλο ενδιαφέρον γύρω από τις στρατηγικές συμμαχίες, η βιβλιογραφική αποτύπωσή τους, ιδίως στην Ελλάδα, είναι αρκετά περιορισμένη. Η μέθοδος που θα ακολουθηθεί είναι η αναδρομική αξιολόγηση της απόδοσης (retrospective assessment of performance) βάσει των απόψεων των στελεχών που ερωτήθηκαν. Η διπλωματική εργασία είναι βασισμένη σε ένα δείγμα 98 στρατηγικών συμμαχιών στον ελλαδικό χώρο και πιο συγκεκριμένα, σε εταιρείες τεχνολογίας. Ορισμένοι προσδιοριστικοί παράγοντες επιτυχίας είναι το στρατηγικό ταίριασμα των συμμάχων, η προηγούμενη εμπειρία σε συμμαχίες, συμπεριφορικά χαρακτηριστικά όπως ο συντονισμός, η ποιότητα επικοινωνίας κ.α. Τα αποτελέσματα του ερευνητικού μοντέλου παρουσιάζουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των μερών ως τον πιο κρίσιμο παράγοντα για την επιτυχία των στρατηγικών συμμαχιών. Πιο αναλυτικά, εξετάσθηκαν μέσω οκτώ προσδιοριστικών παραγόντων δύο κριτήρια επιτυχίας των συμμαχιών: ο βαθμός ικανοποίησης από την συνεργασία με τον σύμμαχο και η επίτευξη στόχων με βάση τις αρχικές προσδοκίες. Σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι η ευελιξία όσον αφορά τη δομή της συμμαχίας, δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην απόδοση των συμμαχιών. Επί προσθέτως, μεταξύ των οκτώ προσδιοριστικών παραγόντων επιτυχίας, τη μεγαλύτερη μεταξύ τους συσχέτιση την έχουν το στρατηγικό ταίριασμα κατά την επιλογή συμμάχου και η εμπιστοσύνη, όπου είναι απαραίτητο να υπάρχει από τα πρώτα κιόλας στάδια της συμμαχίας και καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής. Αναφορικά με τις αποκλίσεις, κρίνεται απαραίτητη η περαιτέρω ανάλυση οικονομικών δεδομένων αλλά και δεικτών γύρω από τις συμμαχίες. Ακόμα, για να γενικευτούν τα πορίσματα της έρευνας, είναι απαραίτητο να διευρυνθεί το δείγμα. Επίσης, υπάρχουν κι άλλοι προσδιοριστικοί παράγοντες απόδοσης των στρατηγικών συμμαχιών που δεν αναλύονται στη συγκεκριμένη εργασία λόγω όγκου.
The purpose of this thesis is to investigate some determinants of success of strategic alliances in technology companies in Greece. Despite the great interest around strategic alliances, their bibliographic record, especially in Greece, is quite limited. The method to be followed is the retrospective assessment of performance based on the views of the executives who they’ ve been interviewed. The dissertation is based on a sample of 98 strategic alliances in Greece and more specifically, alliances between technology companies. Some determinants of success are the strategic fit of the allies, previous experience in alliances, behavioral characteristics such as coordination, quality of communication, etc. The results of the research model show the trust between the parties as the most critical factor for the success of strategic alliances. Moreover, two criteria for the success of the alliances were examined through eight determinants: the degree of satisfaction from the cooperation with the ally and the achievement of goals -or degree of materialization- based on the initial expectations. An important finding of the research is that flexibility in the structure of the alliance does not play a significant role in the performance of alliances. In addition, among the eight determinants of success, the greatest correlation between them is the strategic fit when choosing an ally and the trust, where it is necessary to exist from the very first stages of the alliance and throughout its duration. Regarding the discrepancies, it is necessary to further analyze economic data and indicators around the alliances. Also, in order to generalize the research findings, it is essential to expand the sample. Last but not least, there are also other performance determinants of strategic alliances that are not analyzed in this thesis due to volume of work.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.