| Περίληψη : | Στόχος της παρούσας εργασίας είναι σύγκριση σε επίπεδο βασικών διατάξεων της φορολογίας εισοδήματος (Νομικών και Φυσικών Προσώπων), των παρακρατούμενων φόρων των φόρων μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας και λοιπών φόρων, μεταξύ της Ελλάδας, των Σουηδίας, της Γερμανίας και της Ιρλανδίας. Η σύγκριση αυτή γίνεται με την παράθεση των σχετικών φορολογικών διατάξεων των χωρών που επιλέχτηκαν, με αναφορά στις αντίστοιχες ελληνικές διατάξεις, και με αναφορά στους φορολογικούς συντελεστές των χωρών. Επιλέχθηκε να διερευνηθεί το φορολογικό σύστημα της Σουηδίας διότι πρόκειται για καλά οργανωμένο κράτος που μέσω της ανταποδοτικότητας έχει χτίσει ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες οι οποίοι βλέπουν τα χρήματα που καταβάλλουν να τα εξαργυρώνουν με υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικών υποδομών. Ακόμη, επιλέχθηκε να διερευνηθεί το φορολογικό σύστημα της Γερμανίας, η οποία αποτελεί «δυνατό χαρτί» των επενδυτών κυρίως λόγω της καλής οργάνωσης αλλά και της σταθερότητας. Είναι η 5η χώρα στη σειρά κατάταξης του κόσμου με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας παρουσιάζει ιδιαίτερο «φορολογικό» ενδιαφέρον κυρίως λόγω της εσωτερικής της δομής η οποία στηρίζεται στον φεντεραλισμό. Τέλος, επιλέχθηκε η Ιρλανδία διότι αποτελεί έναν ισχυρό πόλο έλξης ξένων επενδυτικών κεφαλαίων ,αποτελώντας έναν ευρωπαϊκό φορολογικό παράδεισο καθώς έχει διαμορφώσει ένα ιδιαίτερα ελκυστικό φορολογικό σύστημα για την ίδρυση εταιρειών. Επίσης το κόστος διαβίωσης είναι συγκριτικά χαμηλότερο σε σχέση με αυτό σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη και λόγω της αυξημένης προσέλευσης νέων εταιρειών ακολουθεί και η προσέλευση στην χώρα «νέου εργατικού δυναμικού». Στην εργασία υπάρχει ενότητα που αναφέρονται ειδικότερα θέματα που προέκυψαν μετά από σύγκριση του ελληνικού φορολογικού συστήματος με τις προαναφερθείσες χώρες. Πηγές της παρούσας εργασίας θα αποτελέσουν κυρίως οι υφιστάμενοι νόμοι των προαναφερθέντων κρατών καθώς και από κρατικές ιστοσελίδες των χωρών και της Ε.Ε. καθώς και φορολογικοί ηλεκτρονικοί οδηγοί που έχουν δημοσιευτεί από ιδιωτικές, πιστοποιημένες στην παροχή συμβουλευτικής επί φορολογικών θεμάτων, επιχειρήσεις.
The purpose of this study is to compare at the level of basic provisions of income tax (for individuals and corporates), withholding taxes, on real estate transfer taxes and other taxes, between Greece, Sweden, Germany and Ireland. The comparison is made by quoting the relevant tax provisions of the selected countries, with reference to the correspondences of Greek provisions, and with reference to the tax rates of the countries. Sweden's tax system was chosen to be investigated because it is a well-organized state that through reciprocity has a strong relationship of trust with citizens who see the money they pay to redeem it with high quality education, health, social infrastructure. In addition, it was chosen to investigate the German tax system, which is a great case for investors mainly due to good organization but also stability. It is the 5th country in the world ranking based on Gross Domestic Product at purchasing power parity. The Federal Republic of Germany has a particularly interesting taxation system mainly due to its internal structure based on federalism. Finally, Ireland was chosen because it is a strong pole of attraction for foreign investment, a tax haven as it has developed a very attractive corporate tax system. Also the cost of living is comparatively lower than that in other European countries and due to the increased attendance of new companies follows the arrival in the country of "new workforce". In the paper there is a section that mentions more specific issues that arose after a comparison of the Greek tax system with the three mentioned countries. The Sources of this study will be mainly the existing laws as well as from the state websites of the countries and the EU as well as tax guides that have been published by private companies, certified in the provision of tax consulting, companies.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.