| Περίληψη : | Ο θάνατος του Γιόσιπ Μπρόζ Τίτο έδωσε σε εθνοτικές ομάδες δύναμη να εκδηλωθούν, αναπτυχθούν και τελικά να επιβληθούν. Η διάλυση της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας οδήγησε σε έξι νέες κρατικές οντότητες. Μία από αυτές ήταν η «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Τότε εκδηλώθηκε επίσημα και η διαφορά με την Ελλάδα σχετικά με την ονομασία και τις πιθανές διεκδικήσεις από το νέο κράτος στα βόρεια σύνορά της. Ύστερα από περίπου 30 χρόνια διπλωματικών προσπαθειών μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, υπογράφθηκε στις 17 Ιουνίου 2018 στη Μεγάλη Πρέσπα η Τελική Συμφωνία για την επίλυση του ονοματολογικού. Η Συμφωνία των Πρεσπών περιγράφθηκε ως παράδειγμα προς μίμηση για την επίλυση των διαφορών. Η σημασία της Συμφωνίας για την ιστορικά ταραγμένη περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου και για τις σχέσεις των δύο άμεσα εμπλεκόμενων μερών είναι μεγάλη. Το κύριο ζήτημα το οποίο μας απασχολεί είναι αν η Τελική Συμφωνία αποτελεί πράγματι βιώσιμη και οριστική λύση για τη διαφορά μεταξύ των δύο κρατών και την έναρξη μιας νέας περιόδου χωρίς εντάσεις και διεκδικήσεις. Τελικά αποτελεί ευκαιρία και για τις δύο χώρες να προωθήσουν τη σταθερότητα, τη συνεργασία και ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον.
The death of Josip Broz Tito gave strength to ethnic groups to develop, manifest themselves, and eventually impose themselves. The dissolution of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia led to six new states. One of them was the "Republic of Macedonia". It was then that the dispute with Greece over the name and possible claims by the new state on its northern borders officially manifested itself. 30 years of diplomatic efforts between the Hellenic Republic and the Former Yugoslav Republic of Macedonia were completed with the signing the Final Agreement on June 17, 2018. The Prespa Agreement was described as an example to be followed for their solution of disputes. Τhe Agreement for the historically turbulent region of the Balkan Peninsula and for the relations between the two parties directly involved is important. The main issue that concerns us is whether the Final Agreement is indeed a viable and definitive solution to the dispute between the two states and the beginning of a new period without tensions and claims. Ultimately it is an opportunity for both countries to promote stability, cooperation and a common European future.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.