| Περίληψη : | Από την πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση και για τα υπόλοιπα έτη μέχρι και σήμερα, η συνεχής και αλόγιστη τεχνολογική, ενεργειακή και βιομηχανική ανάπτυξη έχουν οδηγήσει τον πλανήτη σε ένα περιβαλλοντικό αλλά και κοινωνικό αδιέξοδο. Η φτώχεια, η φυλετική και κοινωνική ανισότητα, η ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά η ρύπανση των θαλασσών έχουν οδηγήσει τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών αλλά και τους πολιτικούς ηγέτες στην εφαρμογή μίας κοινώς αποδεκτής Agenda, η οποία στοχεύει στην βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη. Η Agenda 2030, όπως ονομάζεται έχει θέσει κάποιους στόχους, των οποίων ως όριο επίτευξής τους έχει τεθεί το έτος 2030. Ο ΙΜΟ ως όργανο των Ηνωμένων Εθνών και οργανισμός προστασίας της ζωής στη θάλασσα και της ναυτιλίας συμπράττει για την επίτευξη των στόχων αυτών θέτοντας το νομικό και θεσμικό πλαίσιο, καθώς και τα ανάλογα μέτρα που θα οδηγήσουν στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της ναυτιλίας στον πλανήτη. Συγκεκριμένα πραγματοποιείται ανάλυση της επίδραση που έχουν τα μέτρα αυτά και κυρίως ο δείκτης Energy Efficiency Design Index (EEDI ή EEXΙ) στην μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα και σε τι βαθμό μπορεί ο ναυτιλιακός τομέας μέσω των μέτρων αυτών να επιδράσει στην επίτευξη των στόχων 13 και την Δράση για το κλίμα αλλά και τον στόχο 14 για την Προστασία της ζωής κάτω από το νερό.
The first Industrial Revolution was the springboard from then up to now, for the continuous and reckless technological, energy and industrial development that have caused our planet to an environmental as well as social impasse. Poverty, racial and social inequality, air pollution but also the pollution of the seas have led the Organization of the United Nations as well as the leaders of our planet in the implementation of a commonly accepted Agenda, which aims at the sustainable development of our planet. The 2030 Agenda, as it is called, has set some goals and the year 2030 has been set as the limit for their achievement. The IMO, as a United Nations body and an organization for the protection of life at sea and shipping, cooperates to achieve these goals by setting the legal and institutional framework, as well as the corresponding measures that will lead to the reduction of the environmental footprint of shipping on the planet.More specific, an analysis is made of the effect that the implementation of these measures will have, and mainly the Energy Efficiency Design Index (EEDI or EEXI), on the reduction of carbon dioxide (CO2) emissions in the atmosphere. Furthermore, will be studied to what extent the shipping sector could contribute to the achievement of goals 13 and Climate Action but also goal 14 for the Protection of marine life, via the implementation of the aforementioned measures.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.