| Abstract : | Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την κρίση δημοσίου χρέους στην Ευρωζώνη που ξεκίνησε από το 2010. Ένας στόχος αυτής της διατριβής είναι να γίνουν κατανοητά τα αίτια που προκάλεσαν αυτήν την κρίση και πως αυτή μεταδόθηκε και στο τραπεζικό σύστημα, αλλά και πως δημιουργούνται μηχανισμοί ανατροφοδότησης της από το τραπεζικό σύστημα προς το δημόσιο τομέα και πως αυτό μεγεθύνει το πρόβλημα. Ένας ακόμη στόχος αυτής της διατριβής είναι να παρουσιαστούν οι θεσμικές παρεμβάσεις που εφαρμόστηκαν και το πώς αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές έχοντας ένα βραχυχρόνιο χαρακτήρα και μη δίνοντας μόνιμη λύση στο πρόβλημα. Ο απώτερος στόχος της εργασίας είναι να τονιστεί η υψηλή αλληλεξάρτηση των κρίσεων και το ότι συνδέονται με κρίση στην πραγματική οικονομία και ότι το κλειδί για μόνιμη έξοδο από την κρίση αλλά και για αποτελεσματική αντιμετώπιση μελλοντικών κρίσεων είναι να λαμβάνονται μέτρα τόνωσης της πραγματικής οικονομίας. Εντούτοις, για να γίνει αυτό αποτελεσματικά, απαιτείται υψηλότερη συνοχή σε επίπεδο Ευρωζώνης και αυτή θα μπορέσει να επιτευχθεί μόνο μέσω Ευρωπαϊκής ενοποίησης και ολοκλήρωσης σε τραπεζικό και δημοσιονομικό και ίσως και σε άλλα επίπεδα. Στο πλαίσιο της εμπειρικής έρευνας, χρησιμοποιήθηκαν τιμές κρατικών και τραπεζικών CDS (Credit Default Swaps) χωρών που επλήγησαν από την κρίση αλλά και άλλων πιο ισχυρών Ευρωπαϊκών οικονομιών για να διερευνηθεί η αμφίδρομη σχέση μεταξύ κρίσης στο δημόσιο και τραπεζικό τομέα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για τις ισχυρές οικονομίες η αλληλεξάρτηση αυτή δεν υπάρχει, ενώ στις περισσότερο ευάλωτες οικονομίες είναι πιο ισχυρή, όπως αναμενόταν άλλωστε. Τα εμπειρικά αυτά ευρήματα ενισχύουν την άποψη περί αμφίδρομης και στενής σχέσης κρίσης δημοσίου τομέα και τραπεζικού συστήματος και επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα για λήψη μέτρων μέσα από την απαραίτητη συνοχή, συνεργασία, συναίνεση και αλληλεγγύη που μόνο μέσω ισχυρότερης Ευρωπαϊκής ενοποίησης μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
|
|---|
Copyright © 2013 Library AUEB. All rights reserved.