| Περίληψη : | Ο ψηφιακός μετασχηματισμός των σύγχρονων κοινωνιών αποτελεί σήμερα μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Στο πλαίσιο αυτό, οι οργανισμοί πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και οι ανθρωπιστικές επιστήμες εν γένει αναζητούν τρόπους όχι μόνο να συμβαδίσουν με την ψηφιακή εποχή, αλλά και να επωφεληθούν από την επανάσταση που συντελείται στοντομέα της τεχνολογίας.Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας σχετίζεται με αυτή την προβληματική, τους τρόπους, δηλαδή, με τους οποίους ένας πολιτιστικός οργανισμός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα ψηφιακά μέσα προκειμένου να οργανώσει και να τεκμηριώσει το υλικό του ψηφιακά. Για την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, δημιουργήθηκε ένα πρωτότυπο ψηφιακό αποθετήριο πολιτιστικού περιεχομένου. Προκειμένου να βρεθεί η καταλληλότερη μεθοδολογία για τη διαδικασία αυτή, έγινε αρχικά μία ανάλυση των βασικών εννοιών πουσχετίζονται με την ψηφιοποίηση. Στη συνέχεια, παρουσιάστηκε η έννοια των μεταδεδομένων και έγινε μια σύγκριση μεταξύ των πιο διαδεδομένων προτύπων με βάση τα οποία αυτά καταγράφονται. Αφού αναλύθηκαν τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα ψηφιακά αποθετήρια, παρουσιάστηκαν ορισμένα ενδιαφέροντα παραδείγματα αποθετηρίων πολιτιστικού και ακαδημαϊκού περιεχομένου σε εγχώρια κλίμακα. Στο πλαίσιο αυτό,αναλύθηκαν, κατόπιν μελέτης, τα δημοφιλέστερα λογισμικά για τη δημιουργία των ψηφιακών αποθετηρίων. Το πρακτικό κομμάτι της εργασίας αφορούσε στην συγκέντρωση και οργάνωση πολιτιστικού υλικού σε ένα ψηφιακό αποθετήριο που δημιουργήθηκε στην πλατφόρμα Omeka.net.Τα συμπεράσματα της βιβλιογραφικής έρευνας κατέδειξαν το Omeka ως κατάλληλη λύση για τη δημιουργία του εν λόγω αποθετηρίου, ενός αποθετηρίου, δηλαδή, μικρού μεγέθους, το οποίο όμως να ικανοποιεί τις βασικές αρχές ψηφιακής τεκμηρίωσης. Ακόμη, η εξέταση τηςέννοιας των μεταδεδομένων συνέβαλε στην κατανόηση του τρόπου που θα έπρεπε να τεκμηριωθεί το υλικό στο αποθετήριο, ενώ παράλληλα αναδείχθηκε ως επαρκές πρότυπο μεταδεδομένων το Dublin Core το οποίο είναι και το πρότυπο που προεπιλεγμένα χρησιμοποιεί το Omeka.
Digital transformation constitutes an undeniable reality for modern societies. In this context, cultural heritage organizations and the humanities seek ways to keep pace with the digital era while benefiting from the digital revolution. A digital repository of cultural content was created to answer the question of how a cultural organization can use the available digital media to organize and document its content digitally. After introducing the concept of metadata and comparing the most common metadata standards, the most important characteristics of digital repositories were discussed. A review of the key elements that characterize digital repositories was followed by a presentation of domestic examples of cultural and academic digital repositories. In this context, the most popular digital repository software was analyzed. The practical part of the dissertation concerned the gathering and organization of cultural content in a digital repository created on the Omeka.net digital platform. The conclusions of the bibliographic research demonstrated Omeka as a suitable solution for the creation of a repository of small size, which, however, satisfies the basic principles of digital documentation. Taking a closer look at metadata also contributed to understanding how to document the repository's content. Dublin Core, the standard Omeka uses by default, was also found to be a sufficient metadata standard
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.