| Περίληψη : | Οι περισσότεροι αλγόριθμοι στη Βαθιά μάθηση εμπεριέχουν τεχνικές βελτιστοποίησης. Με τον όρο βελτιστοποίηση εννοούμε την ελαχιστοποίηση μιας συνάρτησης. Η συνάρτη- ση αυτή ονομάζεται αντικειμενική συνάρτηση, και στην περίπτωση της Βαθιάς Μάθησης πολλές φορές καλείται συνάρτηση κόστους/σφάλματος. Ένας τέτοιος αλγόριθμος βελτι- στοποίησης βρίσκει τις τιμές των παραμέτρων (τα βάρη του νευρωνικού δικτύου) που ελαχιστοποιούν το σφάλμα του μοντέλου.Τα τελευταία χρόνια έχουν προταθεί μια πληθώρα τέτοιων αλγορίθμων, με πιο ευρέως διαδεδομένο τον Adam (Adaptive Moment Optimization algorithm). Ωστόσο, η μέχρι τώρα βιβλιογραφία απαριθμεί κάποιες εκατοντάδες τέτοιων μεθόδων, με τις περισσότερες να αποτελούν παραλλαγές του αλγορίθμου Adam. Το ερώτημα αν είναι καθοριστική στην απόδοση του μοντέλου, η επιλογή του αλγορίθμου βελτιστοποίησης είναι ανοιχτό. Εμπειρικά, φαίνεται ότι η καλύτερη επιλογή εξαρτάται από το πρόβλημα που καλείται να λύσει το νευρωνικό δίκτυο. Επιπλέον, τέτοιοι αλγόριθμοι περιέχουν αρκετές υπερπαραμέτρους, όπως είναι ο ρυθμός μάθησης (learning rate), στις οποίες αν εκχωρηθούν κατάλληλες τιμές, η απόδοση των αλγορίθμων αυξάνεται σημαντικά. Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες από ερευνητές, με σκοπό να αποφανθούν ποιος αλγόριθμος είναι προτιμότερος, σε σχέση με το ελάχιστο σφάλμα που παρουσιάζει το δίκτυο όταν εισάγουμε καινούρια δεδομένα και σε συνάρτηση πάντα με το υπολογιστικό κόστος που απαιτείται για να βρεθούν οι βέλτιστες τιμές των υπερπαραμέτρων του. Φαίνεται η επιστημονική κοινότητα να συγκλίνει στην άποψη ότι δεν υπάρχει αλγόριθμος βελτιστο- ποιήσης που να τα πηγαίνει καλύτερα σε όλα τα προβλήματα. Σε αυτή την εργασία, επιβεβαιώνουμε τον προηγούμενο ισχυρισμό, εστιάζοντας σε προβλήματα Επεργασίας Φυσικής Γλώσσας, και συγκεκριμένα σε προβλήματα ταξινόμησης κεινένων που εμπεριέχονται στο General Language Understanding Evaluation (GLUE) benchmark. Μελετάμε και συγκρίνουμε παραλλαγές του Adam, εξετάζοντας το ρόλο που παίζουν οι υπερπαράμετροι στην απόδοση τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι διαφορές στην απόδοση τους είναι μικρές και συνήθως ασταθείς. Ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα αποτελεί ότι ο Stochastic Gradient Descent (SGD) with momentum έχει συγκρίσιμα αποτελέσματα με βελτιωμένες εκδοχές του Adam, ενώ ο απλός SGD εμφανίζει σημαντικά χειρότερα αποτελέσματα.
Most deep learning algorithms involve optimization of some sort. Optimization refers to the task of minimizing some function. The function we want to minimize is the objective function, also referred to as loss function and error function. An optimization algorithm in deep learning finds the value of the parameters (weights of the neural network) that minimize the error when mapping inputs to outputs. In recent years many optimization algorithms have been introduced, with one of the most common ones being the Adam algorithm (Adaptive Moment Optimization algorithm). However, the growing literature now lists hundreds of optimization methods, many of them being variations of Adam. How to select a particular optimizer and the extent to which this choice affects the performance of the model are open research questions. Experimentally, it seems that the best choice depends on the problem. Additionally, the most preferable method may be different if we tune properly the hyperparameters provided for each algorithm. Many attempts have been made to compare optimizers by their performance and/or by the computational cost required for searching their hyperparameter space. Previous work has observed that no optimizer is dominant across different deep learning tasks. This thesis confirms this previous finding by focusing on Natural Language Processing (NLP) tasks, more specifically text classification tasks included in the General Language Understanding Evaluation (GLUE) benchmark. The thesis studies and experimentally compares several versions of Adam, also tuning and observing the effect of their hyper-parameters. We find that in most cases performance differences across Adam variants are small and often unstable. Interestingly, we also find that Stochastic Gradient Descent (SGD) with momentum is almost as good as more elaborate Adam versions, though plain SGD performs significantly worse.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.