| Περίληψη : | Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο εφαρμόζονται οι Web 2.0 τεχνολογίες στα πληροφοριακά συστήματα των οργανισμών. Πιο συγκεκριμένα, σκοπός της παρούσας εργασίας είναι πρώτα και κύρια, να περιγραφούν τα μοντέλα κοινωνικής δικτύωσης και το Web 2.0 από μία τεχνολογική οπτική και στην συνέχεια να οριστούν και να εξετασθούν οι τρόποι με τους οποίους μπορούν αυτά να εκμεταλλευθούν στα πλαίσια μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού. Με βάση την μελέτη αυτή, θα αναπτυχθεί στην συνέχεια ένας ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από μία μεγάλη κοινότητα χρηστών, υπεύθυνων για τα πληροφοριακά συστήματα που υλοποιούνται για τις Ελληνικές Νομαρχίες από την Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε. Αναλυτικότερα στο πλαίσιο αυτής της εργασίας, γίνεται αρχικά μία προσπάθεια ορισμού του Web 2.0 και μία παρουσίαση των διαφορετικών απόψεων που επικρατούν γι’ αυτό. Η σύντομηαπάντηση για πολλούς ανθρώπους, είναι η αναφορά σε μία ομάδα τεχνολογιών, ενώ μία μεγαλύτερη απάντηση είναι πιο πολύπλοκη και αφορά στα οικονομικά, την τεχνολογία, και τις νέες ιδέες μιας διασυνδεδεμένης κοινωνίας. Το Web 2.0 δεν είναι απλά μία νέα έκδοση του ίδιου παλαιού Ιστού, είναι κάτι το διαφορετικό που αποτελείται από πολλές όψεις. Το Web 2.0 είναι τόσο ένα πρότυπο χρήσης όσο και ένα πρότυπο τεχνολογίας. Υπάρχει ένας αριθμός από υπηρεσίες και εφαρμογές που βασίζονται στον ιστό και εκφράζουν τα θεμέλια της γενικότερης ιδέας της δεύτερης φάσης της εξέλιξης του Ιστού. Μερικά ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων υπηρεσιών είναι τα blogs, τα wikis, οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης, οι υπηρεσίες διαμοιρασμού πολυμέσων, tags, folksonomy, social bookmarking, podcasting, vodcasting, mashups και RSS. Τα αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά του Web 2.0 είναι τα εξής: Το περιεχόμενοδημιουργείται από τους χρήστες. Δίνεται η δυνατότητα αξιοποίησης της συλλογικής ευφυΐας των χρηστών. Η επικοινωνία και το περιβάλλον συνεργασίας είναι μοναδικά. Τα δεδομένα γίνονται διαθέσιμα με νέους τρόπους ή τρόπους που ποτέ δεν είχαν επιδιωχθεί προηγουμένως. Τα Web 2.0 δεδομένα μπορούν να αναμιχθούν ή να ≪mashed up≫, συχνά μέσω διεπαφών από Web Services. Η παρουσία ελαφρών τεχνικών προγραμματισμού και εργαλείων επιτρέπει σχεδόν στον καθένα να ενεργήσει σαν προγραμματιστής (π.χ. στα Wikis, blogs, RSS, podcasting). Η εικονική απαλοιφή των κύκλων αναβάθμισης του λογισμικού κάνει τα πάντα μία ασταμάτητη βήτα έκδοση ή αλλιώς μία εργασία που βρίσκεται συνεχώς σε εξέλιξη, και επιτρέπει γρήγορη κατασκευή πρωτοτύπου χρησιμοποιώντας τον Ιστό σαν πλατφόρμα. Ο διαμοιρασμός περιεχομένου και όλων των ειδών τωνμέσων είναι μοναδικός. Τα δίκτυα σαν πλατφόρμες επιτρέπουν στους χρήστες να χρησιμοποιούν εφαρμογές εξ’ ολοκλήρου διαμέσου ενός φυλλομετρητή. Η αρχιτεκτονική ανοιχτού κώδικα κάνει απλή την σύνδεση με υπολογιστικούς πόρους. Οι χρήστες κατέχουν τα δεδομένα ενός ιστοχώρου και ασκούν έλεγχο πάνω σ’ αυτά. Η αρχιτεκτονική συμμετοχής και ψηφιακής δημοκρατίας ενθαρρύνει τους χρήστες να προσθέτουν αξία στην εφαρμογή καθώς την χρησιμοποιούν. Δημιουργούνται νέα επιχειρηματικά μοντέλα. Δίνεται μεγάλη έμφαση στα κοινωνικά δίκτυα. Παρέχεται μία πλούσια σε αλληλεπίδραση και φιλική προς τον χρήστη διεπαφή που βασίζεται σε πλαίσια εργασίας της AJAX ή σε άλλα παρόμοια. Η επικοινωνία στον οργανισμό είναι περισσότερο παραγωγική, εξαιτίας της βελτιωμένης αναζήτησης, των συνδέσμων, της αυθεντίας των χρηστών, κτλ. Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του Web 2.0, και αυτό που ουσιαστικά τo κάνει ναξεχωρίζει από τον παραδοσιακό Ιστό, είναι η έννοια της κοινωνικής δικτύωσης. Η έννοια αυτή δεν είναι καινούργια, καθώς για δεκαετίες οι μελετητές στις επιστήμες συμπεριφοράς μελετούσαν συστηματικά κοινωνικά δίκτυα όλων των ειδών. Κρίθηκε επομένως σκόπιμο, να παρουσιαστεί το αντικείμενο μελέτης της Θεωρίας Κοινωνικών Δικτύων και τα συμπεράσματα της για τα κοινωνικά δίκτυα που αναπτύσσονται στον Ιστό. Το κοινωνικό δίκτυο είναι μία κοινωνική δομή αποτελούμενη από κόμβους, οι οποίοι μπορεί να είναι άτομα ή οργανισμοί. Η δομή αυτή παρουσιάζει τους τρόπους με τους οποίους οι οντότητες συνδέονται μέσω ποικίλων κοινωνικών σχέσεων, οι οποίες κλιμακώνονται από τυχαίες γνωριμίες μέχρι στενούς οικείους δεσμούς. Η θεωρία κοινωνικών δικτύων παρουσιάζει τις κοινωνικές σχέσεις σε όρους κόμβων (nodes) και δεσμών (ties). Οι κόμβοι είναι οι ξεχωριστές οντότητες (actors) μέσα στα δίκτυα, και οι δεσμοί είναι οι σχέσεις μεταξύ των οντοτήτων. Η ιδέα ότι κάθε πρόσωπο στον κόσμο μπορεί να προσεγγιστεί μέσω ενός κοινωνικά κατασκευασμένου δικτύου φίλων, μίας αλυσίδας γνωριμιών, αναφέρεται σαν το ≪Πρόβλημα τουΜικρού Κόσμου≫. Έχει επιβεβαιωθεί από την κοινωνιολογική έρευνα ότι δύο τυχαία επιλεγμένοι άνθρωποι συνδέονται με μία σύντομη αλυσίδα από ενδιάμεσες γνωριμίες, παρά τα γεωγραφικά και τα άλλα πολιτιστικά εμπόδια.Η κοινωνική δικτύωση είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Όλοι μας αποτελούμε μέλη ενός κοινωνικού δικτύου, ενώ η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι το ≪γράσο≫ που βοηθά τους τροχούς ενός οργανισμού να γυρίζουν. Τα δίκτυα επικοινωνίας και οι διαπροσωπικές σχέσεις που αναπτύσσονται φυσικά μέσα σε μία τυπική δομή οργανισμού, διαμορφώνουν τα κανάλια για την ροή της οργανωσιακής γνώσης και μπορούν να επίσης να προωθήσουν την οργανωσιακή εκμάθηση. Αυτά τα ανεπίσημα κοινωνικά δίκτυα έχουν αναγνωριστεί, τόσο σαν σημαντικές πηγές γνώσης που μπορούν να οδηγήσουν στην καινοτομία, όσο και σαν τα μέσα μέσω των οποίων οι αλλαγές μπορούν ταχύτατα να μεταδοθούν και να αφομοιωθούν. Η αξία τους επομένως είναι μεγάλη τόσο σε βραχυπρόθεσμο, όσο και σεμακροπρόθεσμο επίπεδο. Επιπλέον, με την συνεχή ανάπτυξη της τεχνολογίας, όλες οι ιδέες που είναι φυσικές στον offline κόσμο, μεταφέρονται online, προσφέροντας πολλά πλεονεκτήματα και οφέλη στους οργανισμούς που τις υιοθετούν. Τα online κοινωνικά δίκτυα που σχεδιάζονται με σκέψη και υλοποιούνται με γνώση, δίνουν την δυνατότητα σε έναν οργανισμό να δημιουργεί συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, να βεβαιώνει ότι η γνώση φτάνει έγκαιρα στους ανθρώπους για να την χρησιμοποιήσουν, να συνδέει τους ανθρώπους και να χτίζει σχέσεις, ανεξαρτήτως γεωγραφικών ορίων και τομέων. Επιπλέον τα online κοινωνικά δίκτυα βοηθούν έναν οργανισμό στην ενίσχυση της καινοτομίας, στην δημιουργία μία μνήμη κοινότητας για ομαδική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, και στην μετατροπή της κατάρτισης σε μία συνεχή διαδικασία, που δεν διαχωρίζεται από τις κανονικές επιχειρησιακές διαδικασίες. Στις μέρες μας, o Ιστός γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη και οι Web 2.0 τεχνολογίες κινούνται σιγά-σιγά από τον χώρο των καταναλωτών στον χώρο των επιχειρήσεων. Όλο και περισσότεροι οργανισμοί ενδιαφέρονται για την χρήση των Web 2.0 τεχνολογιών στο περιβάλλον τους. Πιο συγκεκριμένα, οι οργανισμοί ενδιαφέρονται για την εφαρμογή των τεχνολογιών που χαρακτηρίζουν την δεύτερη φάση του Ιστού κυρίως σε δύο τομείς: Πρώτον μέσα στον οργανισμό, για την βελτίωση της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας και δεύτερον, από τον οργανισμό στους πελάτες, για να βελτιώσουν το κέρδος τους και την ικανοποίηση των πελατών. Η χρήση του Web 2.0 μέσα στους οργανισμούς ονομάζεται Enterprise 2.0, ενώ η χρήση του Web 2.0 από τις επιχειρήσεις για τηναντιμετώπιση των πελατών και των καταναλωτών είναι παρόμοια με την δραστηριότητα Business to Customer (B2C), αλλά με έναν κοινωνικό και κοινοτικό στόχο και έτσι ονομάζεται Β2C 2.0. Στο πλαίσιο αυτό, τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μία πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιείται από έναν οργανισμό, περιλαμβάνουν θεμελιώδεις υπηρεσίες, όπως υψηλή διαθεσιμότητα, ασφάλεια, υποστήριξη της εμπιστευτικότητας των δεδομένων, αξιοπιστία του συστήματος, ικανότητα ελέγχου και άλλων απαιτήσεων της τεχνολογίας της πληροφορίας. Επιπλέον, κρίνεται σκόπιμο να υλοποιούνται Web 2.0 τεχνολογίες, όπως το κοινωνικό bookmarking και το tagging, το RSS, τα wikis και τα blogs στο πλαίσιο της ιδέας του περιεχομένου που παράγεται από τους χρήστες. Χρήσιμα είναι επίσης τα πλούσια και δυναμικά προφίλ χρηστών, η δυνατότητα δημιουργίας κοινοτήτων συνεργασίας ανάμεσα στους χρήστες, η ύπαρξη ροών δραστηριοτήτων των χρηστών, και η κοινωνική αναζήτηση. Ωστόσο για να γίνει επιτυχημένα η υιοθέτηση των Web 2.0 τεχνολογιών από τους οργανισμούς, θα πρέπει να ξεπεραστούν εμπόδια που σχετίζονται με την αλλαγή κουλτούρας, την διασφάλιση της ιδιωτικότητας των χρηστών, την επίδραση του κοινωνικού υπολογίζειν στην προσωπική και επαγγελματική ζωή των εργαζομένων, την διοίκηση της συμπεριφοράς των συμμετεχόντων και την αξία που θα έχει η υιοθέτηση αυτή για την επιχείρηση.Αυτό που είναι ενδιαφέρον στο Web 2.0, σε σχέση με τα επιχειρηματικά εσωτερικά δίκτυα(intranet) και με τα προγράμματα διαχείρισης γνώσης, είναι το γεγονός ότι αντανακλά ένα ευρύτερο ενδιαφέρον στην εκμετάλλευση της ανεξάρτητης ειδίκευσης των χρηστών. Το Web 2.0 φαίνεται να μοιράζει τις επιδιώξεις της διαχείρισης γνώσης. Επομένως, δεν είναι παράξενο ότι πολλές από αυτές τις τεχνολογίες βρίσκουν χρήση στις επιχειρηματικές πληροφοριακές εφαρμογές και βοηθούν στην διαμόρφωση των μελλοντικών intranets. Τα οφέλη που αποκομίζονται, ουσιαστικά συνοψίζονται στην ενθάρρυνση για δημιουργικότερη επικοινωνία μεταξύ των συμμετεχόντων και στην προώθησητης καλύτερης διαχείρισης της γνώσης. Έχοντας επομένως υπόψη μας, ότι η έλευση των Web 2.0 τεχνολογιών έχει δώσει ζωή στην αρχιτεκτονική της συμμετοχής και ότι η ιδέα αυτή μεταφέρεται με γρήγορους ρυθμούς και στον χώρο των οργανισμών, στο πλαίσιο αυτής της εργασίας προτείνουμε και υλοποιούμε έναν ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης που απευθύνεται σε όλους τους χρήστες που είναι υπεύθυνοι για τα πληροφοριακά συστήματα των ελληνικών Νομαρχιών (Ο.Π.Σ.Ν.Α.). Σκοπός του συγκεκριμένου online δικτύου είναι να φέρει σε επικοινωνία όλους όσους είναι υπεύθυνοι για την μετάβαση στην παραγωγική λειτουργία των συγκεκριμένων συστημάτων. Δίνεται έτσι δυνατότητα, να επικοινωνήσουν, να μοιραστούν τις απόψεις τους, να διατυπώσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην προσπάθεια να θέσουν σε λειτουργία τα συστήματα, και να προτείνουν λύσεις μέσω της εμπειρίας που έχει ο καθένας από την υλοποίηση του συστήματος της Νομαρχίας του. Και όλα αυτά μέσω του διαδικτύου και των πλεονεκτημάτων που προσφέρει ένα online κοινωνικό δίκτυο που υλοποιείται με την χρήση των Web 2.0 τεχνολογιών. Η παρούσα μελέτη ολοκληρώνεται με μία περιγραφή του επόμενου βήματος της εξέλιξης του Ιστού, το Semantic Web, και συγκεκριμένα για την επιρροή του σημασιολογικού ιστού στην κοινωνική δικτύωση. Ο σημασιολογικός Ιστός ενσωματώνει ένα όραμα για μία νέα περιοχή στην διαχείριση και την εκμετάλλευση του περιεχομένου του Ιστού από τους ανθρώπους και τους υπολογιστές. Παρόλο που θέτει μεγάλες προκλήσεις έρευνας, η βιομηχανία του Ιστού και η κοινότητα των χρηστών δεν το έχουν ακόμα ενστερνιστεί. Την ίδια στιγμή, το Web 2.0 κερδίζει αυξανόμενα έδαφος, παρόλη την ανεπιτήδευτη φύση του, ή ακόμα πιο πιθανά, εξαιτίας της. Αν και υπάρχει φαινομενικά μία ένταση ανάμεσα στον σημασιολογικό Ιστό και στον κοινωνικό Ιστό, είναι ουσιαστικά συμβατοί μεταξύ τους και μπορούν να συνυπάρξουν.
The purpose of this M. Sc Thesis is to study the way existing Web 2.0 technologies fit into the information systems of organizations. Mainly, this thesis focuses on the definition of available social networking models and the Web 2.0 phenomenon from a technological point of view and on the enumeration of ways that organizations or enterprises can take advantage of this models. Based on this study, we will further develop a social networking site for the support of the Hellenic Prefectures, a project that is currently being implemented from Information Society S.A. First of all, this study aims in giving a definition for the term “Web 2.0” and in presenting the different aspects that are prevalent. The short answer, for many people, is to make reference to a group of technologies. The longer answer is rather more complicated and pulls in economics, technology and new ideas about the connected society. However, Web 2.0 is not merely a newer version of the same Web. In fact, Web 2.0 is both a usage and a technology standard. Web 2.0 comprises of a set of services and applications that are based on the Web but provide enriched experiences. Among such services are blogs, wikis, social networking portals, multimedia-sharing applications, tagging, folksonomies, social bookmarking, podcasting, vodcasting, mashups and RSS. The most representative characteristics of Web 2.0 are the following: User-created content and the ability to tap into the collective intelligence of users. In a Web 2.0 environment the communication is unique and there is a collaborative environment. Data are available in new or never-intended ways. Web 2.0 data can be remixed or “mashed up,” often through Web-Serviceinterfaces. The presence of lightweight programming techniques and tools let nearly anyone act as a developer (e.g., wikis, blogs, RSS, and podcasting). The virtual elimination of software-upgrade cycles makes everything a perpetual beta or work in progress, and allows rapid prototyping using the Web as a platform. Unique sharing of content or all media is another characteristic. Networks operate as platforms, delivering and allowing users to use applications entirely through a browser. Open source architecture which makes connectivity to computing resources simple. Users own the data on the site and exercise control over that data. The architecture of participation and digital democracy encourages users to add value to the application as they use it. New business models are created. There is a major emphasis on social networks and a rich interactive, user-friendly interface based on Ajax or similar frameworks. Finally, there is more productive organization communication due to improved search, links, user authority, etc. One of the most important characteristics of Web 2.0, and the most distinctive in comparison to traditional Web, is social networking. Social Networking isn’t new; for decades, researchers in the field of behavioral research where systematically studying social networks of all kinds. Therefore we will review the Social Network Theory, both in general and in terms of online social networks that develop in Web. A social network is a social structure which comprises of nodes, which can be individuals or organizations, and links. This structure presents the ways that entities are connected through various social relations (from random acquaintances to close bonds). Social Network Theorydefines social relations in terms of nodes and ties. Nodes are the various actors or entities within a social network, and ties are the bond between these actors. Any individual can be represented as a chain of bonds in a social network of friends and acquaintances, a phenomenon referred as “The Small World Problem”. It has been confirmed that two randomly chosen people are linked through a short chain of bonds, no matter the geographical and cultural barriers. Social networking is a phenomenon present in all aspects of our lives. We all belong to a social network, and social interactions are the “grease” that keeps the wheels of an organization turning. Communication networks and relationships that develop naturally within a typical organizational structure form the channels that organize the organizational know-how and promote the learning processes within an organization. These informal social networks have been recognized both as important sources of knowledge that lead to innovation and as the means through which changes can rapidly spread. Therefore, the value of these networks is great both in short-term and long-term. Moreover, with the ongoing evolution of technology, all “offline” ideas are transferred seamlessly in the online representation, offering many advantages in the organization. The online social networks that are designed and developed with deep know-how, enable organizations to spread knowledge in a seamless fashion, connect people and build relationships within them no matter cultural or territorial barriers. Moreover, such social networks increase innovation, create a common discussion memory for the community, and spread expertise continuously, within the normal business processes. Nowadays, Web is expanding and Web 2.0 technologies are beginning to focus not only on the consumer area but also on the enterprise needs. Organizations are interested in using Web 2.0 techniques primarily in two areas: inside the organization to improve efficiency and productivity, andfrom the organization to the customers to improve revenue and customer satisfaction. The use of Web 2.0 within organizations is called Enterprise 2.0 and is likely to be the first area where Web 2.0 will be used by organizations. The use of Web 2.0 by enterprises to face their customers and consumers is similar to Business to Customer (B2C) activity but with a social and community focus so it is called Business to Community or B2C 2.0. Interest in this use of the "community as a customer" is rapidly growing. Therefore, a social networking platform for enterprise needs must meet special requirements, like high availability, security, data confidentiality, reliability and auditing. Furthermore, existing Web 2.0 technologies like social bookmarking and tagging, RSS and blogs must be implemented. Features like dynamic user profiles, collaboration communities and user activity streams are necessary for the successful operation of such a network. However, the most crucial part of a successful operation is that enterprises have to address major obstacles, like cultural barriers, the ensuring of user privacy, the effect of the social computing in the personal and professional lives of the users, the governing of the participants’ behavior and delivering of the business value. What is really interesting in Web 2.0, in terms of internal networks (intranets) and the knowledge management systems is that, it reflects growing interest in taking advantage of the expertise of each user. As Web 2.0 can offer knowledge management requests, more and more Web 2.0 technologies will find a way into the new business information applications and will form the future intranets. Web 2.0 increases the creativity in the communication between the participants and provides better knowledge management. Having in mind that, the advent of Web 2.0 technologies have enlightened the way users collaborate and such technologies are gaining an increasing share in enterprises and organizations, we will present and implement a social networking portal which will support the users that are responsible for the information systems of the Hellenic Prefectures. This online social network aims in connecting those that are responsible for the productive operation of the information systems. Thus, these individuals will be able to communicate, share thoughts and knowledge, state problems that they face while trying to configure these systems and propose solutions utilizing their expertise and experience. All these can be achieved using the Internet and taking advantage of the possibilities offered by an online social network, which is implemented by Web 2.0 technologies. Finally, this study is concluded with a brief analysis of Semantic Web, which is the next step in the evolution of Web, and its effect in social networking. The Semantic Web embodies a vision for a new era in the management and exploitation of Web content by people and machines. Although it poses great research challenges, the Web industry and user community have not yet embraced thisvision. At the same time, Web 2.0 is increasingly gaining ground despite its unsophisticated nature or, more likely, because of it. Despite the apparent tension between the Semantic Web and the Social Web, they are essentially compatible and can coexist.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.