| Περίληψη : | Η διαδικασία ταυτοποίησης ενός κρούσματος σε περίπτωση πανδημίας επιτυγχάνεται μέσω τηςκαταγραφής του περιστατικού, καθώς επίσης μέσω της ιχνηλάτησης των ατόμων με τα οποίαήρθε σε επαφή, και το διάστημα μεταδοτικότητας του ασθενή (έως 14 μέρες στην περίπτωση τουCovid-19).Η πιθανότητα εμφάνισης κρούσματος σε μία επαφή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπωςείναι για παράδειγμα η απόσταση των ατόμων. Επιπλέον, μία καταγραφή μέσω συνέντευξηςβασίζεται στην ορθή καταγραφή των γεγονότων, όπως τα θυμάται ο ασθενής, γεγονός το οποίογια ένα μεγάλο διάστημα, όπως αυτό των 14 ημερών, ενδεχομένως να μην είναι ακριβές.Περισσότερα στοιχεία συλλέγονται κατά τη συνέντευξη του ασθενή, προκειμένου ναπραγματοποιηθεί περαιτέρω ανάλυση και μελέτη.Η παραπάνω διαδικασία είναι χρονοβόρα και κοστοβόρα, ωστόσο, σε μία κατάσταση πανδημίαςπιθανόν να αποτελέσει σημαντικό πρόβλημα, καθώς είναι απαραίτητη η έγκαιρη και ακριβήςιχνηλάτηση των περιστατικών και των επαφών. Η εξέλιξη των κινητών τηλεφώνων σε φορητέςέξυπνες συσκευές θα μπορούσε να δώσει λύση στο παραπάνω πρόβλημα.Αυτή η εργασία παρουσιάζει τρεις αρχιτεκτονικές και τις διαφοροποιήσεις αυτών καθώς και μιασειρά πρωτοκόλλων που εμπίπτουν σε κάποια από αυτές τις αρχιτεκτονικές.Τα πρωτόκολλα ανάλογα με το είδος της αρχιτεκτονικής που έχει επιλεγεί έχουν συγκεκριμένοτρόπο λειτουργίας ο οποίος αναλύεται ανά πρωτόκολλο.Τέλος δίδεται ένας τελικός συγκριτικός πίνακας που συγκρίνει τις αρχιτεκτονικές σε μια σειράπαραμέτρων.
Τhe identification of a positive case during a pandemic can be achieved only if there is sufficientdata. The data concerns the listing of the positive case, the tracking of the positive case, and theinfectiousness of the disease (14 days for COVID-19).To identify a positive case the patient must give enough data such as the proximity, the durationof his encounters, or the number of people which they can not be recalled easily by the patient inthe range of 14 days.The identification of a positive case by extracting information of a patient has a significant costin time and money. Also, the data provided by the patient has a high probability beinginaccurate, which in the case of a pandemic can be disastrous. The evolution of mobile phonesinto smartphones and the augmentation of their technical capabilities can be the solution to theproblem of a pandemic.This thesis presents three architectures and the differentiation between them. Also there is apresentation for a series of protocols which are appertained to an architecture.The protocols, depending on their architecture that they operate have significant changes on theirmodus operandi. Their differences are also analyzed.The thesis also provides a comparison table which compares the architectures in a series ofparameters.
|
|---|
Copyright © 2013 Βιβλιοθήκη Ο.Π.Α. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.